Εγινε μια δημοσκόπηση για λογαριασμό ενός ραδιοσταθμού. (Την πληροφορήθηκα από το ιστολόγιο του Πέτρου Χασάπη). Τα ευρήματα της δημοσκόπησης αυτής είναι από τα πιο …ενδιαφέροντα που έχουν εμφανιστεί τελευταία σε δημοσκόπηση.
Συνοπτικά λοιπόν, και κατά την δημοσκόπηση πάντα, η ελληνική κοινωνία έχει την εξής γνώμη:
- 76% – η χώρα βαδίζει σε λάθος κατεύθυνση.
- 90% – ο μέσος έλληνας νιώθει αβεβαιότητα για το προσωπικό του μέλλον.
- 86% – η οικονομική του κατάσταση έχει χειροτερέψει.
- 60% – κανένας για καταλληλότερος πρωθυπουργός.
- 59% – κανένα κόμμα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την διαφθορά.
- 58% – κανένα κόμμα δεν ανταποκρίνεται στις ελπίδες/προσδοκίες του μέσου έλληνα.
- 54% – κανένα κόμμα δεν έχει καλύτερες προτάσεις για τον τόπο από τα άλλα κόμματα.
- 86% – ο κατώτατος μισθός πρέπει να επανέλθει στο επίπεδο που είχε πριν τα μνημόνια.
- 86% – φορολογική αλλαγή και φορολόγηση του μεγάλου πλούτου.
- 84% – διαγραφή του ελληνικού δημόσιου χρέους.
- 77% – κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων.
- 70% – ο δημόσιος και ο φυσικός πλούτος να μην περάσουν σε ιδιωτικά χέρια.
- 51% – οι τράπεζες να περάσουν σε δημόσιο-κρατικό έλεγχο ώστε να γίνει οικονομική ανάπτυξη.
- 47% – δηλώνουν κομματική προτίμηση.
- 37% – δηλώνουν πως θα απέχουν στις εκλογές.
- 10% – δηλώνουν αναποφάσιστοι.
Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα. Ενα και μοναδικό είναι το πρόβλημά μας: Εμείς, ο λαός, (οι «μάζες»), δεν έχουμε καμμία πολιτική εξουσία.
Και έτσι, ΔΕΝ μπορούμε όλα τα παραπάνω να τα κάνουμε νόμο. Νόμους.
Αυτό είναι, ίσως, και το μοναδικό πρόβλημα που έχουμε. Ολα τα άλλα μας προβλήματα είναι αποτελέσματα αυτού του βασικού μας προβλήματος.
Εκείνοι που κατέχουν την νομοθετική εξουσία στα χέρια τους κάνουν νόμους οι οποίοι δίνουν ασυλία στους τραπεζίτες και οι οποίοι νόμοι θεωρούν «έκφραση ευγνωμοσύνης» τον χρηματισμό. Νόμοι σου λέει. Κι ενώ νομοθετούν τέτοια, δεν διατρέχουν κανέναν κίνδυνο από την δικαιοσύνη. Απολύτως κανέναν.
Εμείς όμως, ο λαός, (οι «μάζες»), δεν μπορούμε να κάνουμε νόμο την πολιτική μας θέληση.
Διότι δεν το προβλέπει το «δημοκρατικό» μας πολίτευμα. «Δεν προβλέπεται» που λέγαμε και στο στρατό.
Και φυσικά δεν μπορούμε να ασκήσουμε και κανέναν έλεγχο στην δικαιοσύνη, η οποία επικαλούμενη αυτή την αισχρή νομοθεσία, δεν διώκει κανέναν από τους κυρίους που μας κυβέρνησαν και μας κυβερνούν, παρότι δεν εφάρμοσαν ποτέ την πολιτική μας θέληση (ούτε και τις υποσχέσεις τους). Και που νομοθετούν και ότι νάναι.
Εχουμε λοιπόν, ως κοινωνία, και την σωστή γνώμη για τα συμφέροντά μας και την πολιτική θέληση. Τι δεν έχουμε; ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ.
Δεν έχουμε ως λαός την πολιτική και νομοθετική εξουσία για να επιβάλλουμε την πολιτική μας θέληση, με νόμο.
Οι νόμοι του ελληνικού κράτους δεν είναι η πολιτική θέληση του ελληνικού λαού.
Αυτό μας λένε αυτές οι δημοσκοπήσεις. Και η διορισμένη από την κυβέρνηση δικαιοσύνη, η οποία δεν υπόκειται σε κανέναν λαϊκό έλεγχο, κάνει πως δεν το καταλαβαίνει αυτό.
Κατά τα άλλα μας λένε απερίφραστα πως: «είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιε«.
Είναι όμως έτσι; Φταίει άραγε μόνο ο καπιταλισμός; (Στον σοσιαλισμό τι έφταιγε;) Η μήπως, ότι και να γίνει, και σε κάθε οικονομικό σύστημα, φταίμε πάντα εμείς;
Αναρωτιέμαι, αν είχαμε την δυνατότητα ως συγκροτημένος δήμος πολιτών (με την αρχαία ΕΛΛΗΝΙΚΗ έννοια), σε πόσους μήνες θα είχαμε καταφέρει να αποδείξουμε:
ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ, ΚΥΡΙΕ!
Είναι το πολίτευμα, κύριε. Δώστε στον λαό την νομοθετική εξουσία, και θα στον συγυρίσουμε εμείς και τον καπιταλισμό τους, και τον σοσιαλισμό σου.
Θραξ Αναρμόδιος
ΥΓ. Αυτή η λαβωμένη κοινωνία, αυτή η κοινωνία η μολυσμένη από την διαφθορά και την σαπίλα του κομματικού συστήματος που παρουσιάζεται και για δημοκρατία, αυτή η κοινωνία όμηρος των κομμάτων και των σωματείων-κομματικών παραρτημάτων, αυτή η κοινωνία που με νύχια και με δόντια κρατούν διχασμένη και παραζαλισμένη, αυτή η κοινωνία για την οποία ξοδεύουν τεράστιους πόρους για να μείνει πολιτικό νήπιο, αυτή η κοινωνία στην οποία οι ειδήμονες και οι σοφοί των ηγεσιών των κομμάτων (και των αριστερών κομμάτων που κόπτονται μάλιστα και για τον λαό και για την λαϊκή εξουσία) δεν εξήγησαν ποτέ τι είναι δημοκρατία, έρχεται και μας λέει πως ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΓΝΩΜΗ ΤΗΣ. Φαντάσου δηλαδή αυτή την κοινωνία να έχει συγκροτήσει την πολιτική κοινωνία για την οποία μιλάει ο Αριστοτέλης! Φαντάσου δηλαδή αυτή την κοινωνία συγκροτημένο δήμο πολιτών!
Θραξ Αναρμόδιος 
Εαν είχαμε πραγματική Δημοκρατία, τότε οι Ιδεολογίες θα ήταν σχεδόν χωρίς ουσαστική. Θα επέτρεπαν την έκφραση διαφόρων θέσεων και την υλοποίηση διάφορων πρακτικών βεβαίως. Αλλά την πρώτη στιγμή που αποδεικνύονταν καταστροφικές οι πρακτικές, θα αποσύρονταν δια μέσου την Δημοκρατικής διαδικασίας. Το ίδιο ισχύει και για τα κόμματα αλλά και το πολιτικό προσωπικό.
Βεβαίως, γι αυτον τον λόγο την φοβούνται όπως ο Διάολος το Λιβάνι, και ΔΕΝ θέλουν Δημοκρατία με κανέναν τρόπο, γιατί αν υπήρχε αυτή, τότε δεν θα υπήρχαν εκείνοι…
Τι σημαίνει αυτό; Νομίζω ότι σημαίνει ότι πρέπει να διδάξουμε αυτον τον Λαό και πάλι, τι είναι Δημοκρατία. Με κληρωτούς, με ανακλητότητα, με ψήφο από τον Λαό, με δημοψηφίσματα κλπ.
Ε’αν είχαμε αυτήν, τότε όλοι αυτοί που ασχολούνται τόσο πολύ με ιδεολογίες και κόμματα, θα είχαν σχεδόν εκλείψει.
Διόρθωση:
Εαν είχαμε πραγματική Δημοκρατία, τότε οι Ιδεολογίες θα ήταν σχεδόν χωρίς ουσαστική αξία.
«Πόση πρακτική αξία έχει το να είμαι δεξιός ή αριστερός σε ένα ολιγαρχικό κοινοβουλευτικό πολίτευμα σαν το δικό μας.»
Εδώ: https://anarmodios.wordpress.com/2012/03/31/1-502/
Αν είχαμε πραγματική δημοκρατία (όχι μόνο στο πολίτευμα, αλλά και στις πολιτικές οργανώσεις και στα σωματεία) τότε δεν θα ήταν απαραίτητοι και οι μεσσίες, οι εθνάρχες, οι σωτήρες, οι φωστήρες και οι μόνιμοι αρχηγοί.
Προπερσινές ξινές δημοσιεύσεις είναι, αλλά ρίξτες μια ματιά.
1) «Ο κίνδυνος να μεταβληθεί ο χαρισματικός εμψυχωτής σε άρχοντα και αφέντη»
2) «Η άμεση δημοκρατία δεν μπορεί να επιστρέψει όσο είναι παρών ο ηγέτης με όλες τις εξουσίες στα χέρια του, εμποδίζοντας την εμφάνιση της πολιτικής κοινωνίας και του ενεργού πολίτη.»
Θραξ Αναρμόδιος
Είναι πραγματικά αποκαλυπτικό σε όποιον δεν ξέρει, το να καταλάβει την σημασία της κληρώσεως πολιτών στην Δημοκρατία. Κόβει τα πόδια στους διάφορους αυτούς που αναφέρεις, στην κυριολεξία.
Πάντως, η Δημοκρατία είναι μία και μόνη. Όπως ακριβώς την όρισε ο Αριστοτέλης.
Και όχι βέβαια όπως την όρίζει σήμερα το πολίτευμά μας, και ό΄πως την ορίζουν και σε όλες τις άλλες χώρες.
Οι επιθετικοί προσδιορισμοί, πολλές φορές είναι επικίνδυνοι.
Το θέμα είναι οι πρακτικές και το πολίτευμα, να απαγορεύει πρακτικά και πραγματικά, στα μεμονωμένα συμφέροντα να λαμβάνουν αποφάσεις στην νομοθετική εξουσία και να ελέγχουν την εκτελεστική.
Αυτό γίνεται μόνο με κληρωτούς και άμεση ανάκληση από τον Λαό.
Εαν είχαμε αυτά τα απλά έστω, τότε θα καταλαβαίναμε την αληθηνή αξία ενός πραγματικού ηγέτη. Γιατί πολυ απλά, τότε, είτε θα ήταν υπεύθυνος πολιτικός είτε ΔΕΝ θα ήταν τίποτα, δεν θα είχε την θέση του πλεόν.
Επίσης, ένα σημαντικό χαρακτηριστικό της Δημοκρατίας, είναι το τεράστιο κοινοβούλιο. Πόσα μέλη είχε η εκκλησία του δήμου για τον πληθυσμό της Αθήνας; Σήμερα αυτοί θα ήταν μερικές χιλιάδες. Η ποσότητα των εκπροσώπων και μόνο, δυσκολέυει πολύ τον έλεγχο των αποφάσεων από μεμονωνμένα συμφέροντα.
Κατά την γνώμη μου, αυτό που ακούγεται σήμερα, για μικρά κοινοβούλια, πχ μερικοί μιλάνε για 200 ή και 150 στην Ελληνική Βουλή, κάνει τα πράγματα χειρότερα, όχι καλύτερα.
πολύ καλή αξιολόγηση της δημοσκόπησης
Θελοντας να συμβαλλω στον διαλογο περι ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,με καθε σεμνοτητα και ταπεινοτητα,παραπεμπω στο αρθρο του Δ.Τζουβανου ’’Εθνικη κυβερνηση και βαθεια δημοκρατια’’ και ’’Βαθεια δημοκρατια και θεσμικες αλλαγες’’,στην ιστοσελιδα filomantis.gr.