UPDATE: Σχόλια τέλος.
Προς το παρόν τα σχόλια στον Αναρμόδιο είναι ελεύθερα και χωρίς κανένα moderation (λογοκρισία). Αυτό όμως μπορεί να αλλάξει χωρίς καμμιά προειδοποίηση.
Ο Αναρμόδιος πιστεύει πως οι περισσότεροι σχολιαστές θα κάνουν λογική χρήση του μέσου και του χώρου, παρόλη την δικαιολογημένη οργή τους, για πρόσωπα και πράγματα. Και πως θα συγκρατηθούν μέσα στα όρια της ευγένειας.
Γενικά ο Αναρμόδιος προτείνει σε όσους θέλουν να βρίσουν και να συκοφαντήσουν να επιδοθούν σε μια άσκηση ύφους. Ροϊδική κατά προτίμησιν. Ο σαρκασμός, η ειρωνεία, το χιούμορ, έστω και πικρό, έχουν καλύτερο αποτέλεσμα. Και συνήθως επιτυγχάνουν υψηλότερη αναγνωσιμότητα. Διότι πάντα μας ενδιαφέρει και το τιράζ (λολ).
Επίσης αν θέλετε να βρίσετε, συκοφαντήσετε κλπ κλπ και να εκτονωθείτε, ελάτε σε συνεννόηση μαζί μας, να σας πάμε σε κάποιον άδειο χώρο που δεν ακούει κανείς, κυρίως εισαγγελέας, κι εκεί συντροφιά μ’ ένα μπουκάλι γράπα, βότκα ή ότι προτιμάει ο καθένας να πιούμε, να κλάψουμε, να πούμε τον πόνο μας και να βρίσουμε με την ψυχή μας, όπου δεν θα μας ακούει κανείς.
Θα μας στοιχίσει λιγώτερο.
Θέλω να πω, δεν έχω καμμιά όρεξη να τρέχω στα δικαστήρια επειδή κάποιοι δεν καταλαβαίνουν τι πρέπει να κάνουν και τι είναι το σωστό, και νομίζουν ότι κάνουν και κριτική ή ότι συνεισφέρουν στο κοινό καλό βρίζοντας δημοσίως τον όποιον νάναι λες και είναι στο σαλόνι του σπιτιού τους, τυλιγμένοι με το κουβερτάκι του Ariel και το τηλεκοντρόλ στο χέρι.
Δεν είναι. Σε δημόσιο χώρο είναι. Και ο πέλεκυς της λογοκρισίας του Αναρμόδιου θα είναι αμείλικτος. Αλλο δημοκρατία και ελεύθερη έκφραση και άλλο (μπι-μπιπ)χανείο.
Θραξ Αναρμόδιος.
Θραξ Αναρμόδιος 
Αγαπητέ Θράκα. Σου γράφω για πρώτη φορά, ελπίζοντας να ακολουθήσουν σιγά σιγά πολλές ακόμα.
Επειδή δεν έχω πολύ χρόνο, ούτε και κάποια εμπειρία στο να ξεδιπλώνω τις σκέψεις μου σε blog, θέλω να σου δώσω μία κεντρική ιδέα, πρωτότυπη ελπίζω, την οποία μπορείς εσύ και οι υπόλοιποι εκλεκτοί αναγνώστες σου να αναπτύξετε επαρκώς.
Η ιδέα λοιπόν είναι : Αφού τώρα είναι η εποχή που ανοίγουν τα κλειστά (κατά άλλους απλώς προστατευμένα) επαγγέλματα, μήπως είναι ευκαιρία να ανοίξει και το επάγγελα του βουλευτή ή του πρωθυπουργού ? Διότι περί κλειστού και προστατευμένου επαγγέλμαος πρόκειται, από τη στιγμή που οι ίδιες και οι ίδιες οικογένειες διαφεντεύουν αυτόν τον τόπο, αποκλείοντας, ουσιαστικά εκ προοιμίου, τη διακυβέρνηση από κάποιον άλλο.
Τη συνέχεια την αφήνω σε σένα και την υπόλιπη παρέα.
Αγαπητέ Θράκα,
Είμαστε μια ομάδα ανθρώπων που κατοικούμε στην παραμεθώριο, την οποία η κυβέρνηση θέλει να καταργήσει σβήνοντάς την σιγά σιγά και από το τον ελληνικό χάρτη. Είμαστε από αυτούς τους εργαζόμενους που δεν κλέβουν το κράτος ούτε και τους συμπολίτες τους, καθώς πληρώνουμε τους επιβαλλόμενους ληστρικούς φόρους και τα δάνειά μας που αρχίζουν πια να γίνονται δυσβάσταχτα μετά τις παράλογες και καθόλα παράνομες περικοπές των μισθών μας. Σεβόμαστε τους γείτονές μας, προσπαθούμε να μην βγάζουμε τα σκουπίδια μας όταν οι υπάλληλοι του δήμου απεργούν, παρκάρουμε το αυτοκίνητό μας με τρόπο που να μην ενοχλεί τους άλλους οδηγούς, σεβόμαστε την εργασιακή μας δεοντολογία και γενικά δρούμε έτσι ώστε να χαρακτηριζόμαστε κοσμίως ως…. βλάκες! Αν και έχουμε όμως ήσυχη τη συνείδησή μας διαπιστώνουμε ότι έχουμε χάσει τον ύπνο μας από τα τεκτενόμενα στην πατρίδα μας, από την προδοτική δράση των 300 ¨κυρίων¨ της Βουλής και των παρακοιμωμένων και περιτριγυριζόντων αυτών! Έτσι καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι για τη σωτηρία του άμοιρου έθνους μας πρέπει άμεσα να καταλυθεί το παρόν κομματικό-πολιτικό σύστημα διακυβέρνησης της χώρας και να αναλάβουν τα ηνία πολίτες μη εξαρτώμενοι από επιχειρηματίες και οικονομικά ή άλλα συμφέροντα, που μόνο τους σκοπό θα έχουν τη διάσωση των καταταλαιπωρημένων Ελλήνων και όλων όσων ζουν σ΄αυτόν τον ευλογημένο και συνάμα ΄καταραμένο΄ τόπο , γνωρίζοντας πως η ανταμοιβή τους δε θα είναι οικονομική αλλά ηθική. Κάτι, δηλαδή ανάλογο με την ‘Κληρωτή Δημοκρατία’ των αρχαίων μας προγόνων! Στις κυβερνήσεις που χρόνια τώρα διαφθείρουν συνειδήσεις και εφαρμόζουν πετυχημένα, όπως φαίνεται , το ¨διαίρει και βασίλευε¨ πρέπει επιτέλους να αντιτάξουμε το ¨η ισχύς εν τη ενώσει¨!
@Αθανασιάδου Φωτεινή
Η μόνη μας ελπίδα είναι να διαδώσουμε στους συμπατριώτες μας, και σε όλον τον κόσμο, τι είναι δημοκρατία, να τους εξηγήσουμε ότι δεν έχουμε δημοκρατία, τον καταστροφικό ρόλο των κομμάτων και του κοινοβουλευτισμού, το παιχνίδι των τραπεζών και του χρηματοπιστωτικού συστήματος, και να πολεμήσουμε την βαθιά πληγή του διχασμού.
Θραξ Αναρμόδιος
Στο σημείο που έχουμε τη δυνατότητα για το εξωτερικό, το κάνουμε ήδη. Το πρόβλημα εντωπίζεται στους Έλληνες εντός Ελλάδος, οι οποίοι φαίνεται ότι είναι σε ένα ποσοστό ηλιθιωδώς γαντζωμένοι στα κόμματα, όπως αληθώς άραγε; φαίνεται από τα γκάλλοπ, είτε διότι έχουν συμφάει παρέα με τον κ. Πάγκαλο και τους προκατόχους του της Ν. Δημοκρατίας και διαθέτοντας αξιοσέβαστους λογαριασμούς στην Ελβετία δε βλέπουν, δεν ακούν και δε μιλάν, είτε γιατί τους έχουν πείσει ότι μόνο μέσα από τα κόμματα θα μπορέσουν να ¨βολευτούν¨κάπου. Το ρουσφέτι πάει κι έρχεται ακόμα και τώρα ακάθεκτο! Οι μεγαλοδημοσιογράφοι που ¨μπαίνουν ¨στα σπίτια μας και επηρεάζουν δυστυχώς αρκετό κόσμο είναι ούτως ή άλλως πουλημένοι στο μεγαλύτερο μέρος τους και η Αριστερά κάθεται, παίρνει τους ¨βολευτικούς¨μισθούς και δρα πολλές φορές διχαστικά! Οι υπόλοιποι περιμένουμε να πιαστούμε από κάπου και βλέποντας μέσα απότα blogs την κινητοποίηση αυτού του κόσμου νομίζουμε ότι πρέπει κάτι να γίνει άμεσα. Είμαστε πολλοί, αλλά ανοργάνωτοι και έχουμε μπροστά μας το Ογανωμένο Έγκλημα κατά της Ελλάδας!
Τι εννοείς με τη λέξη διχασμός;Δεν πρέπει να διαχωριστούν «τα πρόβατα από τα ερίφια,δλδ οι τίμιοι από τους πονηρούς;
Τι εννοείς,όταν λες «διχασμός»; Δεν πρέπει να διαχωριστούν «τα πρόβατα από τα ερίφια»,δλδ οι έντιμοι κ καλοπροαίρετοι από τους πονηρούς;
Συγνώμη για το διπλό σχόλιο.Οφείλεται σε μπέρδεμα με το σύστημα.Πιστεύω,ότι ταχτοποιήθηκε.
Για τη Δημοκρατία που δεν υπάρχει:
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί όποιος ασκεί κριτική για το χάλι μας θεωρείται ρομαντικό, αντιδραστικό ή κακεντρεχές στοιχείο εφόσον ζητά το αυτονόητο δηλαδή δικαιοσύνη και όχι απλά εφαρμογή των νόμων. Δεν με ενδιαφέρει που υπάρχει η βουλευτική ασυλία. Είναι νόμιμη αλλά όχι δίκαιη. Δεν τα έφαγα εγώ εκτός αν εννοεί ο Πάγκαλος σε ποσοστό 0,000000003%. Αν έχω τόσο μικρό μερίδιο ευθύνης στο χάλι μας ποιά «δημοκρατία» με υποχρεώνει να πληρώσω ό,τι δεν μου αναλογεί και κάνει την πάπια για εκείνους που ευθύνονται και τα φάγανε σε ποσοστό 90%; Επιτέλους δεν είμαστε χώρα από λαμόγια αλλά μάλλον υπό τα λαμόγια. Μέχρι πότε;
Ελα αγορινα, γειά και χαρα σου.
Είσαι πολυ καλος και μ’αρεσει το »λακωνιζειν»
Λίγοι μπορουν να σταθουν χωρις φτιασιδωματα και ακατασχετη παπαρολογια.
Εκει κρινεται αμεσως αν εχουν οποιαδηποτε επαφη με την αληθεια ή ικανοποιουν τον θλιβερο εαυτουλη τους.
Αριστος, πολυ καλη δουλεια.
Συνεχισε, τσακιζεις κοκκαλα…….
Τωρα……εγω αλλο θελω…..
Τα κειμενα σου, κανε μας την χαρη, δωσε μας την δυνατοτητα ευκολης αποθηκευσης.
Εχω δει σε άλλους, στο τελος των κειμενων τους, δινουν την δυνατοτητα αποθηκευσης σαν pdf.
Πολυ καλο και αυτο, απο το να κανω αντιγραφες και επικολλησεις……..
Κατι τετοιο, για να μπορω να το συζηταω με τους γιους μου, γιατι αλλους διαθεσιμους δεν βλεπω στον οριζοντα……
Δουλοι…….παντα δουλοι…….ετσι ειναι ο Ελληνας εδω και 2500 χρονια…..
Νασαι καλα.
@Βασιλης Μοσχόβης
Δεν ξέρω πως μπορώ να το κάνω αυτό και αν γίνεται.
Μπορείς να κρατήσεις έναν σελιδοδείκτη (bookmark) για κάτι που ενδιαφέρει. Εγώ έτσι κάνω.
Ακόμη μπορείς από το μενού του browser που χρησιμοποιείς (Internet Explorer, Firefox κλπ), να αποθηκεύσεις την σελίδα στον δίσκο σου. Πας στο μενού Αρχείο | Αποθήκευση ως (File | Save as).
Θραξ Αναρμόδιος
Γίνεται….το εχω δει στον υδροχοο.
Καλη συνεχεια ενοψει αρμαγεδωνιακου…….Σεπτεμβρη.
Τελικά, στη ζωή δεν ξεφεύγεις από αυτό που προσπαθείς να αποφύγεις.
Αυτός που γύριζε τόσο αργά πλάνα, είχε ένα τόσο γρήγορο θάνατο!
Δεν ειναι ακριβως σχόλιο. Πρωτη φορά επισκεπτομαι την ιστοσελίδα σας. Ειναι μια προταση, να μπορεί να γινει μεγεθυνση των φωτογραφιών που βαζετε, πχ η «ορκωμοσία 11-11-11», δεν διακρινονται προσωπα λόγω μεγεθους και πολλών εικονιζομένων.
Έκλεισα όλους μου τους λογαριασμούς.
Εκεί που υπήρχε αγάπη, έσπειρα μίσος.
Εκεί που υπήρχε ελπίδα, έσπειρα σκοτάδι.
Εκεί που υπήρχε θέληση, έσπειρα φόβο.
Αλεξης Ντε Ροτσιλντ Τσιπρας
Αγαπητέ Θράξ Αναρμόδιος,η συμβολή σου στο θέμα δημοκρατία είναι πολύτιμη.Θέλω όμως να επισημάνω δυό-τρία πράγματα:Η αντίθεση κεφαλαίου – εργασίας αναφέρεται στην οικονομία.Η αντίθεση εξουσίας – κοινωνίας αναφέρεται στην πολιτική.Ποιό είναι πρωταρχικό; Εδώ έχουμε,νομίζω,την περίπτωση του αυγού κ της κότας,γιατί το ζήτημα έχει να κάνη με την εξέλιξη της κοινωνικής οργάνωσης.Στις πρωτόγονες κοινωνίες δεν μπορούμε να μιλούμε για πολιτική οργάνωση.Η ίδια η λέξη πολιτική παραπέμπει σε ανώτερο επίπεδο πολιτισμού.Ο άνθρωπος ξεκίνησε από την κοινωνική οργάνωση,για τη συλλογική επιβίωση.Σύμφωνα με τη μυθολογία ξεχώρισαν οι χαρισματικοί σε σωματικές κ πνευματικές ικανότητες,χρήσιμες για την επιβίωση του συνόλου -κ όταν λέμε επιβίωση,αναφερόμαστε κ στην εξασφάλιση τροφής,πέραν της απόκρουσης εχθρών κ.λ.π.- ή οι πονηροί κ αδίστακτοι σφετεριστές.Αυτοί αποτέλεσαν την ελίτ κ έπαιρναν τη μερίδα του λέοντος σε αγαθά.Με την εξέλιξη των μέσων κ τρόπων παραγωγής άλλαζαν κ οι ικανότητες που απαιτούνταν,οπόταν η κοινωνική δύναμη περνούσε σε άλλους.Η πολιτική οργάνωση σε θεσμούς ήρθε αργότερα.Σε κάθε περίπτωση η σχέση κοινωνικής κ οικονομικής οργάνωσης είναι ένας κύκλος χωρίς αρχή κ τέλος.
Όσον αφορά τώρα τις χώρες,όπου έγιναν επαναστάσεις σε σοσιαλιστική κατεύθυνση,υπάρχει η κριτική,ότι σε επίπεδο οικονομίας δεν καταργήθηκε ποτέ η μισθωτή εργασία,θεμέλιο λίθο κατά Μαρξ του καπιταλισμού,αφού αποξενώνει τον παραγωγό από το προϊόν της δουλειάς του,συνεπώς δεν υπήρξε ποτέ μέχρι σήμερα σοσιαλισμός.Άλλοι πάλι όμως λένε,ότι στις χώρες αυτές,η εργατική δύναμη δεν πουλούνταν με όρους καπιταλισμού,που κι αυτό έχει μια βάση.Απ’ αυτά εγώ συμπεραίνω,ότι το όλο εγχείρημα χρειάζεται παραπέρα εξέλιξη.
Διόρθωση:θεμέλιος λίθος.Αυτά τα πληκτρολόγια είναι μια αθλιότητα,γράφουν ό,τι θέλουν κ ισοπεδώνουν τη γλώσσα μας.
Νομίζω,ότι η έκφραση «ολιγαρχία του πλούτου» είναι απλά σχήμα λόγου,για να υπογραμμίζη την άρριχτη σχέση ολιγαρχίας – πλούτου,που στη γλώσσα μας αποτυπώνεται μονολεχτικά στη λέξη άρχοντας,επί λέξη αυτός που άρχει,αλλά που έχει επικρατήσει να την αντιλαμβανώμαστε με την έννοια του πολύ πλούσιου.Φτωχός άρχοντας είναι ασυμβίβαστο σχήμα.
Στο σημερινό κόσμο,με οικονομικό σύστημα τον καπιταλισμό κ πολιτικό σύστημα τον κοινοβουλευτισμό,νομίζω,πώς είναι λίγο,να πούμε,ότι οι πλούσιοι εξαγοράζουν τους πολιτικούς αξιωματούχους.Στην πραγματικότητα οι θεσμικοί άρχοντες,πιο σωστά «άρχοντες» είναι άνθρωποί τους,απλοί εντολοδόχοι στην υπηρεσία τους.Οι πολιτικοί θεσμοί άσκησης της εξουσίας είναι το προκάλυμμα,αλλά ο ισχυρότερος θεσμός,παρ’ ότι άτυπος,είναι το «βαθύ κράτος».Η αρχαιοελληνική λέξη κράτος,με την αρχική σημασία «δύναμη»,στη σημερινή γλώσσα μεταφράζεται με τη λέξη εξουσία,που όμως δεν αποδίδει ακριβώς το νόημα.Το κράτος,αλλιώς η δύναμη,είναι που εξουσιάζει,με τους θεσμικούς κυβερνήτες,απλούς διαχειριστές.Ας θυμηθούμε κ το γέρο Καραμανλή: «Μα επιτέλους,ποιός κυβερνά αυτό τον τόπο;»Αν σε άλλες κοινωνίες κ εποχές οι πλούσιοι ήλεγχαν σε ένα βαθμό την εξουσία,στο σημερινό καπιταλισμό το κεφάλαιο κατέχει την εξουσία,στον απόλυτο βαθμό.Η εκλογική κ η κοινοβουλευτική διαδικασία είναι σκέτη φάρσα.
Ο Θράξ μας λέει,ότι ο πλούτος ασκεί πλαγίως την εξουσία,μέσω εξαγοράς κ δεν την ασκεί θεσμικά.Όταν όμως ελέγχει τους θεσμούς στον απόλυτο βαθμό,εγώ λέω,ότι πολύ απλά κατέχει την εξουσία.Κσι κάτι άσχετο:Το όνομα Ο σε άλλο σχόλιο,είναι επίσης δικό μου.Ζητώ συγνώμη για το λάθος στην αποστολή.Ακόμα,να προσθέσω,ότι αναφέρομαι στο κείμενο «Πλούτος και Πολιτική Εξουσία».
https://iskra.gr/%ce%b1%cf%85%cf%84%cf%8c%ce%bd-%ce%ae%ce%b8%ce%b5%ce%bb%ce%b5-%ce%b7-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%ac%ce%bb%ce%b7-%ce%bd%ce%af%ce%ba%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%b4%ce%ae-%cf%83/
Τελειώνοντας λοιπόν το σχολιασμό στο κειμενο «Πλούτος και Πολιτική Εξουσία»,παρατηρώ ακόμα τα εξής: Στην αρχαία Αθήνα ο δήμος είχε την πολιτική δύναμη (κράτος),χάρις στην άμεση δημοκρατία.Μπόρεσε όμως να επιβάλη την άμεση δημοκρατία,επειδή απόχτησε πολιτική δύναμη.Το πώς,δεν το ξέρω,επειδή αγνοώ τους ειδικούς ιστορικούς όρους.
Στην Ευρώπη,οι λαϊκές μάζες απόχτησαν πολιτική δ6ναμη,χάρις στην πολιτική ισχυροποίηση της εργατικής τάξης,που συντελέστηκε με το βιομηχανικό τρόπο παραγωγής κ τη συνακόλουθη αυτονόμηση από τους ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής.Στη συνέχεια όμως οι εργατολαϊκές μάζες ηττήθηκαν,εξ αιτίας του κοινοβουλευτικού,αντιπροσωπευτικού πολιτικού συστήματος,που οδήγησε την εξουσία σταδιακά από τη μάζα (δήμο) στους λίγους (ολιγάρχες).
Επειδή υπάρχουν λάθη,το ξαναγράφω: «Στην Ευρώπη οι λαϊκές μάζες απόχτησαν πολιτική δύναμη,χάρις στην πολιτική ισχυροποίηση της εργατικής τάξης,που συντελέστηκε με το βιομηχανικό τρόπο παραγωγής κ τη συνακόλουθη αυτονόμησή τους από τους ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής.Στη συνέχεια όμως οι εργατολαϊκές μάζες ηττήθηκαν,εξ αιτίας του κοινοβουλευτικού,αντιπροσωπευτικού πολιτικού συστήματος,που οδηγεί την εξουσία σταδιακά από τα κάτω (δήμο) προς τα πάνω (ολιγάρχες),με τροποποίηση θεσμών κ νόμων.
Στη Δύση,σε γενικές γραμμές ηττήθηκε εξ αιτίας της εξαγοράς των εκπροσώπων του,πριν ολοκληρωθούν οι εργατολαϊκές επαναστάσεις,με το πέρασμα της εξουσίας (κράτους) στο λαό (δήμο).Στην Ανατολή,όπου κ νίκησαν οι επαναστάσεις,η εξουσία χάθηκε στη συνέχεια,με το σφετερισμο της από μια κάστα γραφειοκρατών,μέσω της πολιτικής δύναμης που απόχτησαν,πάλι εξ αιτίας του αντιπροσωπευτικού πολιτικού συστήματος.
Τέλος,σήμερα έχουμε φτάσει πιά,να μην έχουν τα λαϊκά στρώματα πολιτική εκπροσώπηση.Στη χώρα μας το μισό εκλογικό σώμα απέχει από τις εκλογές κ το άλλο μισό,όσον αφορά στα εργατολαϊκά στρώματα,συναρτά τα συμφέροντά σε αυτά των ολιγαρχών.
Θα διαφωνήσω στο ότι οι μαρξιστές επαναστάτες διάλεξαν τον κοινοβουλευτισμό για τις χώρες τους ή πιο σωστά το αντιπροσωπευτικό πολιτικό σύστημα,γιατί στις χώρες όπου επικράτησαν οι επαναστάσεις,το πολίτευμα που εγκαθιδρύθηκε διαφέρει από τον κοινοβουλευτισμό.Η ίδια η θεωρία του μαρξισμού,καθώς κ το κομμουνιστικό κίνημα γεννήθηκαν μέσα από το επαναστατικό εργατικό κίνημα των Εργατικών Συμβουλίων,όπου κ επικράτησε η αντιπροσώπευση.Δλδ οι επιτροπές,που εκλέγονταν από τους εργάτες με προσωρινό χαραχτήρα κ αποκλειστικό καθήκον,το συντονισμό των απεργιών,που είχαν ήδη αποφασιστεί από το σύνολο του εργατικού προσωπικού κάθε εργοστασίου,απόχτησαν κάποια στιγμή μόνιμο χαραχτήρα κ αποτέλεσαν τα «συμβούλια» των συλλογικοτήτων αυτών.Ποιός φταίει,για το ότι οι εργάτες παράδωσαν την πολιτική τους δύναμη σε αντιπροσώπους;Η μόνη βέβαιη αιτία είναι η ιστορική πραγματικότητα,με όσα αυτή μπορεί να σημαίνη,που όμως δεν μπορούμε να τα προσδιορίσωμε με βεβαιότητα.
Γιατί μετά την επικράτηση των επαναστάσεων,όπου αυτές επικράτησαν,το σύστημα δε μεταρυθμίστηκε σε αμεσοδημοκρατικό; Πάλι για ιστορικούς λόγους.Οι ηγέτες των επαναστάσεων συνέχισαν πάνω στο δρόμο,που είχε διαμορφωθεί κ είναι κατά κάποιον τρόπο λογικό,αφού οδήγησε στην επιτυχία.Στη συνέχεια όμως το πράμμα στράβωσε.Μα αυτή είναι η μοίρα των κοσμοθεωριών κ όλων των θεωριών,να πέφτουν κάποια στιγμή πάνω σε ντουβάρι.Γιατί η τέλεια θεωρία δεν υπάρχει.Υπάρχει μόνο η αναθεώρηση,η διεύρυνση της γνώσης.
Γιατί τώρα στην αρχαία Αθήνα το πολίτευμα εξελίχτηκε σε δημοκρατία; Για ιστορικούς λόγους,που δεν μπορούμε να προσδιορίσωμε με βεβαιότητα.Μπορούμε μόνο να αξιοποιούμε δημιουργικά τη γνώση,που καταχτούμε στην πορεία της ιστορίας της ανθρωπότητας.
Τελευταία θέλω να διευκρινήσω,ότι τα τρία παραπάνω σχόλια αναφέρονται στο κείμενο «Μα γιατί συμβαίνουν όλα αυτά;»,καθώς κ ότι για τεχνικούς λόγους,που έχουν να κάνουν με το σύστημα σχολιασμού,εμφανίζονται άλλοτε με το όνομα Τσινητάκη κ άλλοτε σαν Όλγα Λυδάκης,αλλά δεν έχει κ ιδιαίτερη σημασία.
Και κάτι ακόμα: Εδώ αναφέρθηκαν στους μεγάλους επαναστάτες μαρξιστές κ όχι στους επιγόνους,που δε φάνηκαν αντάξιοι,πάλι για ιστορικούς λόγους βέβαια,πέραν από τις δικές τους ευθύνες.Υπάρχει ένα ρητό,που λέει, «η πρώτη γενιά οικοδομεί,η δεύτερη συντηρεί κ η τρίτη γκρεμίζει».
Ακόμα κάτι για την Κίνα.Ο Μάο Τσε Τούγκ εντόπισε το πρόβλημα της διατήρησης των κοινωνικών αντιθέσεων κ της πάλης των τάξεων κ μετά την επικράτηση της επανάστασης κ προσπάθησε να το αντιμετωπίση με τη λεγόμενη Πολιτιστική Επανάσταση.Αλλά έβαλε όλα τα αυγά στις παραγωγικές σχέσεις,σύμφωνα με τη μαρξιστική αντίληψη,που θεωρεί την οικονομία θεμελιακή κ την πολιτική,απλά εποικοδόμημα.Αλλά καθώς φάνηκε στο αποτέλεσμα,αγνόησε την αμφίδρομη σχέση οικονομίας – πολιτικής,που προσδίδει στην πολιτική ισότιμη σημασία,καθώς κ σχετική αυτονομία απέναντι στην οικονομία.
18 ακίνητα έχει,λέει,ο Νίκος Ανδρουλάκης.Να τώρα η σχέση ολιγαρχίας κ πλούτου.
Αρχικά μια παρατήρηση σχετικά με το ότι ο μαρξισμός δε δέχεται τη συσσώρευση πολιτικής εξουσίας, σαν προαπαιτούμενο οικονομικής συσσώρευσης, από το άρθρο «Εξουσία εναντίον κοινωνίας». Λοιπόν ο μαρξισμός υποστηρίζει, ότι, όχι ειδικά η συσσώρευση πλούτου, αλλά γενικά η οικονομική οργάνωση, δλδ ο τρόπος οργάνωσης της παραγωγής καθορίζει -μεταξυ άλλων- κ το πολιτικό εποικοδόμημα. Καθοριστική σημασία στον τρόπο παραγωγής έχει η τεχνολογική εξέλιξη. Π.χ. η εφεύρεση του αλετριού οδήγησε στην εκτεταμένη αγροτική παραγωγή, μαζί με την πατριαρχική κοινωνική οργάνωση κ τη δουλοκτησία κ αυτά οδήγησαν σε αντίστοιχα πολιτικά συστήματα. Βλέπομε τις συνέπειες να είναι πολλαπλές, αλλά να υπάρχη κ διαφοροποίηση ως προς το εποικοδόμημα, επειδή προφανώς παρεμβαίνουν κ άλλοι παράγοντες. Έτσι είχαμε στην αρχαία Ελλάδα τη δημοκρατία, αλλά με διατήρηση! της δουλείας -κ να μήν το ξεχνούν αυτό οι θαυμαστές της Ελληνικής Δημοκρατίας, γιατί είχε συνέπειες στην εξέληξη της ιστορίας.Χωρίς να υποτιμώ την εξαιρετική σημασία της εμφάνισης της δημοκρατίας, όπου δουλεία, εκεί κ εκμετάλλευση, εκεί κ ανταγωνισμός, που από ενδοκρατικος γίνεται διακρατικός κ οδηγεί σε πολέμους. Κάτι ήξερε ο Μαρξ, όταν είπε, ότι η ιστορία της ανθρωπότητας είναι η ιστορία της πάλης των τάξεων. Όσον αφορά στο σήμερα, νομίζω, ότι είναι φανερή η σημασία της ανάπτυξης της ηλεκτρονικής, αλλά κ άλλων μορφών (π.χ. βιο- ) τεχνολογίας, στην ισχυροποίηση διεθνώς της ολιγαρχίας σε βάρος των μαζών.
Αναφορικά με το άρθρο των Financial Times, από την ανάρτηση, σχετικά με την παγκόσμια κυριαρχία, πρόκειται βέβαια για ανοησία, όπως είναι κ ολόκληρο το θεωρητικό οικοδόμημα της Νέας Τάξης, που δεν έχει τίποτα να ζηλέψη από ‘κείνο του ναζισμού. Είναι κι αυτό εξ ίσου εγκληματικό κ ολέθριο για την ανθρωπότητα, που ή θα το εξουδετερώση, όπως έκανε με το ναζισμό ή θα οδηγηθή στον αφανισμό της. Πρόκειται για την επικαιροποίηση του ναζισμού στον αιώνα μας, με μόνη τη διαφορά, ότι ο ναζισμός ξεκίνησε από θέση αδυναμίας, ενώ η Νέα Τάξη, από θέση ισχύος.
Ωστόσο ας μη βλέπωμε μόνο την αρνητική πλευρά της παγκόσμιας ιστορίαςΚοινωνική αρμονία δεν υπήρξε μόνο στις αρχαίες ελληνικές πόλεις, αλλά κ σε άλλες κοινωνίες, αν κ όχι με τη μορφή της ελληνικής δημοκρατίας, που άλλωστε κι αυτή είχε τα κουσούρια της. Και παρ’ ότι ο κοινοβουλευτισμός δεν είναι δημοκρατία, στο παρελθόν ζήσαμε οπωσδήποτε πολύ καλύτερες μέρες, από σήμερα. Και στις χώρες των νικηφόρων λαϊκών επαναστάσεων, τουλάχιστον πριν επικρατήσουν οι γραφειοκρατικές εξουσίες, αλλά κ μετά, η ζωή ήταν πολύ διαφορετική, από το ζόφο που μας παρουσίαζε εδώ η αστική προπαγάνδα. Έχει βάση ο λόγος του Πούτιν, ότι στη Δύση παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Σήμερα οι δυνάμεις του κεφαλαίου έχουν γίνει ανεξέλεγκτες. Δε νομίζω, ότι οι δυνάμεις αυτές επιδιώκουν την καταστροφή του λευκού ανθρώπου. Αντίθετα επιδιώκουν την επιβολή του λευκού (κεφαλαιοκράτη) ανθρώπου πάνω σ’ όλους τους άλλους. Όμως η υπέρμετρη ισχύς οδηγεί στην ύβρη, η ύβρις φέρνει παράνοια κ η παράνοια καταστροφή. Ήδη διαφαίνεται η απειλή του πολέμου. Όμως ο πόλεμος δε φέρνει μόνο αίμα κ πόνο, αλλά κ λύτρωση από την εκτροπή, που διαταράσσει την κοσμική ισορροπία. Και μπορεί ο αντίπαλος συνασπισμός να έχη στο βάθος τον ίδιο στόχο της παγκόσμιας κυριαρχίας. Όμως κ οι δράκοι που έσπειρε ο μυθικός Ιάσωνας ίδιο στόχο είχαν, δλδ την επικράτηση. Αλλά ο καθένας για την πάρτη του. Με αποτέλεσμα να καταστραφούν όλοι κ να επικρατήση ο Ιάσωνας. Μπορούμε λοιπόν να ελπίζωμε, ότι θα καταστραφούν οι δράκοι κ θα επικρατήσουν οι λαοί. Το αποτέλεσμα δεν μπορεί να είναι μόνιμο, γιατί σύμφωνα με την κινεζική φιλοσοφία ο κόσμος είναι δυϊκός κ κινείται αενάως ανάμεσα σε δύο αντίθετα. Αλλά η κίνηση σημαίνει ζωή. Ράβε, ξήλωνε, δουλειά να μη σου λείπει, που τραγουδούσε ο Νίκος Ξυλούρης.
Τελευταία ένα ανέκδοτο. Πρόκειται για σύνδεσμο, που παραπέμπει σε κείμενο, σχετικά με τη ζωή των γυναικών της αρχαίας Αθήνας στο πλαίσιο του γάμου.https://www.pronews.gr/politismos/etsi-itan-i-erotiki-zoi-ton-arxaion-ellinon/
Ομολογώ, ότι σαν γυναίκα, με τίποτα δε θα ήθελα να ζω σ’ αυτόν τον αντρο-δημοκρατικό παράδεισο.
Η πρόταση του Κωνσταντίνου Αρβανίτη σε συνέντευξη στο Νϊκο Κυριακάκη θα μπορούσε να γίνη προωθητικό βήμα στην κατεύθυνση της άμεσης δημοκρατίας, εφ’ όσον δηλαδή μπορέσουν να συγκροτηθούν οι λαϊκές συλλογικότητες που προτείνει και οι δημοκράτες παλέψουν μέσα σ’ αυτές την ιδέα της άμεσης δημοκρατίας.
Θα διαφωνήσω, Αναρμόδιε, με την άποψη σου Στο άρθρο «Το ανώτατο στάδιο του κοινοβουλευτισμού είναι ο ολοκληρωτισμός», θα διαφωνήσω, Αναρμόδιε, με την άποψη σου, ότι η εξουσία εδράζεται στο πολιτικό προσωπικό των κομμάτων. Αυτοί οι πολιτικοί δεν είναι, παράνοια εντολοδόχοι της οικονομικής ολιγαρχίας, που τους πληρώνει πλουσιοπάροχα, για να προωθούν τα συμφέροντά της. Αυτό άλλωστε το βλέπομε πιο καθαρά από ποτέ, με το σημερινό κυβερνητικό σχήμα κ τον πολιτικό του προϊστάμενο. Οπόταν οι αντιπαραθέσεις ανάμεσα στα κόμματα που εναλλάσσονται στην κυβέρνηση, είναι απλά σκυλοκαυγαδες ανταγωνιστών, για τα καλύτερα κ μεγαλύτερα κομμάτια της πίτας. Και όλους μαζί, τους ενδιαφέρει σε αγαστη συνεργασία μεταξύ τους, να είναι η πίτα εξασφαλισμένη. Έτσι τους βλέπομε, πότε να μαλλιοτραβιούνται κ πότε να συνεργάζονται. Με τους πραγματικούς εχθρούς δε συμβαίνει αυτό. Η αντιπαλότητα φτάνει μέχρι το στόχο της ολικής εξουδετέρωσης – εξόντωσης του ενός από τον άλλο.
Σε περιόδους ομαλής λειτουργίας του κοινοβουλευτισμού δεν ξέρω περιπτώσεις δίωξης καθεστωτικών πολιτικών οργανώσεων. Υπάρχει μόνο δίωξη ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΩΝ οργανώσεων κ μάλιστα λειτουργεί ειδική υπηρεσία «προστασίας του πολιτεύματος» δλδ στην ουσία του καθεστώτος της εξουσίας της άρχουσας τάξης. Η διάκριση αυτή είναι απαραίτητη.