Οργίζονται ορισμένοι με το λαϊκό απόφθεγμα «όλοι ίδιοι είναι» και υποστηρίζουν πως δεν είναι ακριβές. Και πως το δικό τους κόμμα διαφέρει και άρα εξαιρείται. Και αρχίζουν την …ανάλυση.
Να λοιπόν και η δική μου …ανάλυση για το λαϊκό «όλοι ίδιοι είναι»:
Είναι πράγματι όλοι ίδιοι, με την έννοια οτι έχουν έναν μεγάλο αριθμό από κοινά πολιτικά χαρακτηριστικά (εξουσιομανία, ψέμμα, αλαζονεία, ροπή στην διαφθορά κλπ). Και έχουν κοινά πολιτικά χαρακτηριστικά διότι δημιουργούνται και διαπλάθονται μέσα στο ίδιο πολιτικό περιβάλλον. Είναι προϊόντα του.
Ενα τέτοιο ολιγαρχικό και εξουσιομανές πολιτικό περιβάλλον θα εξοβελίσει όποιον διαφορετικό εμφανιστεί και θα πριμοδοτήσει για ανέλιξη εκείνον με την πιο ελαστική συνείδηση. Ενα τέτοιο πολιτικό περιβάλλον θα διαφθείρει και θα εκμαυλίσει ακόμα και έναν «γρανιτένιο» χαρακτήρα.
Μα αυτό το «όλοι ίδιοι είναι» και η κοινή αποδοχή που έχει, μας δείχνει και κάτι ακόμα. Πως η κοινωνία, εδώ και μερικά χρόνια, βρίσκεται σε μια φάση κατά την οποία αξιολογεί το πολιτικό περιβάλλον, τα κόμματα και τα πρόσωπα, σαν σύνολο πια, και τα βαθμολογεί με τον χειρότερο βαθμό. Αυτή η συνειδητοποίηση, οτι συνολικά όλοι είναι «ίδιοι», μπορεί να φέρει πολιτικές αλλαγές στο μέλλον και γι’ αυτό είναι σημαντική.
Αυτό που μένει να συνειδητοποιήσει η κοινωνία είναι πως όσες εναλλαγές σε κόμματα και πρόσωπα και αν κάνει στην εξουσία, το αποτέλεσμα δεν θα αλλάξει, διότι και αν ακόμα δεν είναι όλοι ίδιοι, τελικά γίνονται ίδιοι στην πορεία.
Κι αυτό που πρέπει να αλλάξει πραγματικά δεν είναι τα κόμματα ή τα πρόσωπα, τα οποία ούτως ή άλλως είναι προϊόν ενός συγκεκριμένου πολιτικού περιβάλλοντος. Δηλαδή πολιτεύματος.
Αυτό που πρέπει να αλλάξει είναι το πολίτευμα. Και να αρχίσει να μοιάζει με την ξεχασμένη και αληθινή δημοκρατία.
Θραξ Αναρμόδιος
Θραξ Αναρμόδιος 