Ενας αριθμός λίγων χιλιάδων κομματικών στελεχών, από ΝΔ και ΠαΣοΚ κυρίως, γίνονται τα τελευταία 30 χρόνια, οι κυβερνήτες και οι νομοθέτες μας και διορίζουν και την κεφαλή της δικαιοσύνης που τους βολεύει. Η γνωστή πολιτική ολιγαρχία.
Τα κόμματα και τα στελέχη αυτού του πολιτικού συστήματος είναι ελεγχόμενα από μία εγχώρια κρατικοδίαιτη οικονομική ολιγαρχία, η οποία ουσιαστικά διευθύνει την κοινωνία και την οικονομία, μαζί με τους εξωχώριους συμμάχους και εντολοδότες της.
Η οικονομική ολιγαρχία αυτή, ελέγχει, εκτός από τους πολιτικούς, τον τύπο και τα ΜΜΕ και επιβάλλει τους δικούς της ανθρώπους σε μια σειρά από ιδρύματα. Και όλα αυτά μαζί καθοδηγούν ιδεολογικά και πολιτιστικά την κοινωνία μας. Με τέτοιο τρόπο ώστε η κοινωνία τελικά να υπηρετεί τα συμφέροντά τους. Ωστε να νέμονται τον πλούτο που παράγει καθημερινά η εργαζόμενη κοινωνία, κρατώντας την πολιτικά, πολιτιστικά και πνευματικά καθηλωμένη.
Ολο αυτό το σύστημα βασίζεται στην εφαρμογή ενός πολιτειακού συστήματος, του κοινοβουλευτισμού, το οποία μάλιστα το παρουσιάζουν και ως «δημοκρατικό». Ενώ στην ουσία το κοινοβουλευτικό αυτό συστημα όχι μόνο δημοκρατικό δεν είναι, αλλά ούτε καν αντιπροσωπευτικό. Διότι ουσιαστικά δεν αντιπροσωπεύει πραγματικά κανένα μα κανένα τμήμα της εργαζόμενης κοινωνίας, πέρα από τις ηγεσίες των κομμάτων και των κομματικών συνδικάτων καθώς και την κρατικοδίαιτη οικονομική ολιγαρχία. Και το μόνο του αποτέλεσμα είναι να παράγει πολιτική ανισότητα που οδηγεί στην οικονομική ανισότητα.
Εμείς, ως λαός και κοινωνία, με την αιτία της οικονομικής κρίσης και την βοήθεια του διαδικτύου που επέτρεψε, την ως έναν βαθμό, ελεύθερη διακίνηση της πληροφορίας, έχουμε αντιληφθεί, μέχρι ένα σημείο, πως όπως και να το ονομάσουμε αυτό το πολιτειακό σύστημα, την κομματοκρατία και τον κοινοβουλευτισμό, δεν είναι δημοκρατία. Παρόλα τα εξωτερικά δημοκρατικά του χαρακτηριστικά όπως η ελευθερία του λόγου και τα παρόμοια.
Παρόλη όμως αυτή, την από τη μεριά μας, εν μέρει, συνειδητοποίηση του προβλήματος, και μετά από δύο ολόκληρα χρόνια πόνου, απελπισίας αλλά και πολιτικών ζυμώσεων που μας πήγαν πολιτικά μπροστά και μας αφύπνισαν, δεν έχουμε ακόμα καταφέρει να δημιουργήσουμε εστίες δημοκρατίας. Παρά και την μεγαλειώδη και πανάρχαια δημοκρατική παράδοσή μας, του ελληνικού κοινοτισμού, που παρέμεινε ζωντανός για δυο χιλιετίες.
Ηδη, αντί να μαλώνουμε μεταξύ μας δεξιοί κι αριστεροί για το τι θα ψηφίσουμε στις επόμενες εκλογές, θα έπρεπε να έχουμε γεμίσει τις γειτονιές και τα χωριά μας με Στέκια Δημοκρατίας και με Συνελεύσεις Δημοκρατίας. Οχι με αφέλεια αλλά με γνώση και συγκρότηση. Οχι με χαοτική συμμετοχή αλλά με τοπικό κατάλογο μελών, με όνομα, τηλέφωνο, email και διεύθυνση.
Ναι, το σύστημα των επαγγελματιών ολιγαρχικών πολιτικών και των ολίγων δυνατών του πλούτου που τους ελέγχουν, είναι δυνατό και έχει πιάσει όλα τα πόστα. Μα κι εμείς ως κοινωνία ακόμη δεν έχουμε κάνει ένα βήμα ώστε να ψηλαφήσουμε την δύναμή μας. Να την καλλιεργήσουμε με την δημοκρατική άσκηση. Να την αναδείξουμε και να την παρατάξουμε απέναντί τους.
Ωστε κάποια στιγμή να αξιώσουμε ως λαός και κοινωνία να γίνει ΘΕΣΜΟΣ η συμμετοχή μας στις αποφάσεις. Να γίνει ΘΕΣΜΟΣ ένα ψηφοδέλτιο, όχι προσώπων, αλλά ΕΝΤΟΛΩΝ μας. Να γίνει ΘΕΣΜΟΣ η επιτροπή κληρωτών πολιτών που ελέγχει τις ανομίες των πολιτικών. Δεν έχουμε κάνει παρά πολύ μικρά μόνο βήματα.
Εχουμε αργήσει. Κι έχουμε κρεμάσει και πάλι όλες μας τις ελπίδες σε αυτό το κομματικό σύστημα που ξανά και ξανά με τις εκλογές ανεβάζει την ίδια απατηλή παράσταση που με φωτορυθμικά και μπαλέτα, μας ξεγελά εδώ και δυο αιώνες. Εχουμε κρεμάσει και πάλι τις ελπίδες μας στα ίδια και στα ίδια διεφθαρμένα πρόσωπα που μας έχουν πει τα μεγαλύτερα ψέμματα και έχουν κάνει τις πιο θεαματικές κωλοτούμπες επί σκηνής.
Εχουμε αργήσει.
Πρέπει να σκεφτούμε και να βρούμε έναν τρόπο να μαζευτούμε πριν μας καταπιούν όλοι αυτοί. Πρέπει να στήσουμε παντού Στέκια Δημοκρατίας και Συνελεύσεις Δημοκρατίας.
Πρέπει να γίνουμε «δήμος». Πρέπει να γίνουμε ΘΕΣΜΟΣ.
Θραξ Αναρμόδιος
Θραξ Αναρμόδιος 
ΣΧΕΔΙΟ ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ
Το σχέδιο ‘Προμηθέας’ είναι μια πρόταση δράσης και δικτύωσης από ενεργούς και ανιδιοτελείς δημοκρατικούς αγωνιστές σε όλα τα μήκη και πλάτη της Ελλάδας.
Στόχος του σχεδίου ‘Προμηθέας’ είναι η εγκαθίδρυση δημοκρατικής εξουσίας, δηλαδή ενός πολιτεύματος στο οποίο την εξουσία διαχειρίζονται οι ίδιοι οι πολίτες. Αυτό συνεπάγεται την αφαίρεση εξουσίας από τα ολιγαρχικά και εξουσιαστικά κέντρα που σήμερα καταπατούν τα δικαιώματα των ανθρώπων αλλά και την ανεξαρτησία και αυτοδιάθεση της χώρας μας.
Μέσω του εμπαιγμού της κοινοβουλευτικής ‘δημοκρατίας’, μέσω της μεθοδευμένης αντί παιδείας, αλλά και μέσω της δουλοπρέπειας που έχουν επιβάλει, μετέτρεψαν την μεγάλη μάζα των ανθρώπων σε ψηφοφόρους και οπαδούς κομμάτων εφαρμόζοντας το δόγμα του ‘διαίρει και βασίλευε’. Έτσι μπορούν σχεδόν ανενόχλητα να αποφασίζουν ερήμην μας και ενάντια στα συμφέροντα και τις προοπτικές προόδου ολόκληρης της κοινωνίας.
Βασικές αρχές και φιλοσοφία της πρότασης που εμπεριέχει το σχέδιο ‘Προμηθέας’:
Η πρόταση αυτή έχει βάση την Δημοκρατία, που εξ’ ορισμού είναι η άμεση εξουσία των πολιτών οι οποίοι θεσπίζουν, ελέγχουν και λειτουργούν όλες τις εξουσίες της πολιτείας. Η ισοτιμία, η ισοπολιτεία και η ισηγορία είναι απαράβατες αρχές Δημοκρατίας.
Συνακολούθως, η ανάγκες άσκησης από τους πολίτες των πολιτικών τους δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, προϋποθέτουν συγκεκριμένο πλαίσιο κανόνων για την οικονομία, την παιδεία, την διοίκηση, την διάθρωση της πολιτείας καθώς και νέους θεσμούς, δηλαδή όργανα που θα υπηρετούν τις διαδικασίες των συνελεύσεων των πολιτών, για την εμπεριστατωμένη, συντονισμένη και αποτελεσματική λήψη και υλοποίηση αποφάσεων προς όφελος του λαού.
Επίσης προϋποθέτει ένα πλαίσιο αρχών και θέσεων, δηλαδή τις διαχρονικές και πανανθρώπινες βάσεις που έχουν να κάνουν με κανόνες δικαίου, ανθρωπισμού, οικολογίας, αρμονίας και πολιτισμού. Πάνω σε ένα τέτοιο πλαίσιο, απλοί άνθρωποι που καλούνται να διαχειρισθούν το μέλλον τους, μπορούν να έχουν πυξίδα για έναν καλύτερο άνθρωπο, μια καλύτερη κοινωνία και ένα καλύτερο αύριο από αυτό που τους κληροδοτήθηκε.
Το περίγραμμα των παραπάνω δίνεται στις επιμέρους αναλυτικές παρουσιάσεις που συγκροτούν το σχέδιο ‘Προμηθέας’ και που θα παρουσιαστούν στα αντίστοιχα κεφάλαια.
Ο εμπνευστής αυτού του σχεδίου δεν δικαιούται παρά γενικές προτάσεις ως αφετηρία για κάτι που θα το δουλέψουν εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες του. Σάρκα στα οστά αυτού του εγχειρήματος, θα βάλουν οι ίδιοι οι πολίτες μέσα από την συμμετοχή τους και δράση τους προς την εγκαθίδρυση πραγματικής δημοκρατίας.
Μέθοδος υλοποίησης του σχεδίου ‘Προμηθέας’ είναι η συγκρότηση και λειτουργία των δομών μιας νέας πολιτείας, ενός νέου πολιτειακού μοντέλου εντός της υπάρχουσας κατάστασης. ώστε, συγκροτούμενη από ενεργούς δημοκρατικούς πολίτες, μια δυναμική πολιτική, κοινωνική, οικονομική και πολιτιστική κίνηση ανατροπής, θα αντικαταστήσει την παρούσα εξουσία έχοντας έτοιμες δομές και παιδευμένους πολίτες για Δημοκρατία.
Είναι σημαντικό έστω και επιγραμματικά, να κατανοήσουμε την προέλευση και τις συνθήκες που γέννησαν την Δημοκρατία. Δίχως γνώση αυτής της διαδρομής δεν θα κατανοήσουμε ούτε πως φθάσαμε εδώ, ούτε την ευκαιρία και την ιστορικότητα της εποχής μας.
Πριν την γέννηση της, με την επανάσταση των Αθηναίων το 462 π.χ., η Δημοκρατία χρειάστηκε την σταδιακή δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών και προϋποθέσεων.
Μέσα από μια διαδρομή 132 χρόνων, δύο μεταρρυθμίσεων (Σόλωνας 594 π.χ. και Κλεισθένης 511 π.χ.), την μεγαλειώδη νίκη του απλού αθηναϊκού λαού που επάνδρωσε τα πλοία κατά τη ναυμαχία της Σαλαμίνας (480 π.χ.) και έναν χαρισματικό αντι-εξουσιαστή ηγέτη, τον Εφιάλτη τον Αθηναίο, το 462 π.χ. με πραξικόπημα, εγκαθιδρύθηκε η Δημοκρατία.
Αν και σχεδόν σε διαρκή πόλεμο και δεχόμενη διαρκείς επιθέσεις από όλο τον ολιγαρχικό κόσμο της εποχής, η Δημοκρατία διήρκεσε 140 χρόνια και δημιούργησε το πολιτιστικό θαύμα της κλασσικής εποχής. Μόνο η καταστροφή της Αθήνας και ο εξανδραποδισμός του λαού της από τον Αντίπατρο (διάδοχο του Μ. Αλεξάνδρου) το 322 π.χ., μπόρεσε να ξεριζώσει την Δημοκρατία ως πολίτευμα. Η αποσιώπηση και η παραποίηση της ιστορίας και της ουσίας της Δημοκρατίας επί 23 αιώνες, επέτρεψε την εξαπάτηση των λαών ώστε να θεωρούν τον κοινοβουλευτισμό ως δημοκρατία. Η εξαπάτηση αυτή τελειώνει με εμάς!
Σήμερα, όπως και τότε, ζούμε μια εποχή καταδυνάστευσης των πολλών από τους λίγους. Σήμερα έχουμε την γνώση και του τρόπους που δίδαξαν οι πρωτοπόροι της Δημοκρατίας πριν από 2.474 χρόνια. Ποτέ ξανά δεν θα επιτρέψουμε να αποκαλούν δημοκρατία οποιοδήποτε πολίτευμα δεν έχει τον ίδιο τον λαό στην εξουσία. Ποτέ ξανά δεν θα επιτρέψουμε να θεωρείται, το κόμμα, ο πολιτικός και οι εκλογές στοιχεία της δημοκρατίας. Ποτέ ξανά δεν θα επιτρέψουμε ψηφοφόρους ιδιώτες. Η διαφορά μεταξύ πολίτου και ιδιώτη είναι σαφής. Ο πολίτης με το δικαίωμα στην ψήφο αναλαμβάνει υποχρεώσεις και ευθύνη.
Τώρα είναι η ώρα της αναγέννησης της Δημοκρατίας, τώρα είναι η ώρα της αναγέννησης του πολίτη, τώρα είναι η ώρα του ελεύθερου ανθρώπου.
Προμηθέας Αδέσμωτος, (συνδρομή στην προσπάθεια συγκρότησης δήμου)
Συγχαρτήρια για το άρθρο Αναρμόδιε!
Μιά πρωτοβουλία παράλληλη στη πρότασή σου:
http://dimosiadiavoulefsi.wordpress.com/
http://dimosiadiavoulefsi.wordpress.com/
Οικαδεκοντούτης
Επιτρέψατε μου να φωτίσω ολίγο διαφορετικά το δημοκρατικό ζήτημα.
Δημοκρατική ισότητα στο εκλέγειν και εκλέγεσθαι επί ποίων θεμάτων; Είναι σώφρον να ασκείται η εξωτερική πολιτική με βάση το θυμικό ανιστόρητων πολιτών, καθοδηγουμένων από δημεγέρτες που μετά τα κάνουν θάλασσα ή εξευτελίζουν και μειώνουν πολλαπλώς την χώρα τους;
Το αυτό ισχύει και με τα οικονομικά (ήσσονος σημασίας βεβαίως εν σχέσει με τα εθνικά όπου λάθη δεν συγχωρούνται!), όπου οι “ινστρούχτορες” ισοπεδώνουν το μέλλον για πρόσκαιρο κομματικό όφελος του παρόντος…ποίος λαός θα κρίνει; αυτός που δεν έχει-του επέτρεψαν να έχη- στοιχειώδη πολιτική οικονομική παιδεία για να ελέγχη τους κρατούντες;
Πολλά άλλα θα μπορούσα να παραθέσω περί “οικονομικοπολιτικής παιδείας” πριν την εφαρμογή της δημοκρατίας….. αλλά είναι και άλλα θέματα πριν φθάσουμε στην ζηλευτή μας πολιτική ισοτιμία.
Άλλωστε μπορεί να ομιλούμε για κλειστού τύπου δημοκρατική πολιτεία, που δεν εκμεταλλεύεται μεν τους αδυνάτους στο εσωτερικό πολίτες ( υπόδειγμα για προσομοίωση άνευ δούλων), αλλά ως οιονεί ιμπεριαλιστική οικονομία δεσμεύει με πολεμικές επιχειρήσεις και εκβιασμούς τους πόρους άλλων κρατών (δημοκρατία Κλέωνος και ου μόνον) ή συμμετέχει σε μπλοκ αποικιοκρατικά (καλή ώρα οι ημέτεροι έως τώρα) κλπ κλπ…είναι πολλά τα θέματα που γεμίζουν ολόκληρα βιβλία.
Δεν είμαι μαρξιστής, όμως θεωρώ, ως έχων “εμπειρίαν πολιάς κόμης”, πως για το 90% και πλέον των πολιτών έχει καίρια ισχύ η “βάσις και το εποικοδόμημα”. Μόνο σε μία αγροτοβιοτεχνική οικονομία θα μπορούσε ένας, κατά μεγίστη πλειονοψηφία, “χειρωνακτικός” κοινωνικός ιστός να εκτιμήσει και συμφωνήσει στο δίκαια συναμφότερον αναδιανεμητικό συμφέρον παραγωγής και παροχής αγαθών και υπηρεσιών, προκειμένου να υπάρξει αίσθηση κοινωνικής δικαιοσύνης που είναι η κρηπίδα της δημοκρατίας. Και αυτό γιατί μόνο οι “άγιες” τρεις διαστάσεις, το βάρος, η υγεία, η βασική παιδεία και ο χρόνος είναι τα τίμια μέσα-μέτρα με τα οποία πάντες οι καλοπροαίρετοι θα συμφωνήσουν να ορίσουν σαφώς την “ανταλλακτική”, στην δεδομένη χρονική συγκυρία, αξία αγαθών και χρήσιμων υπηρεσιών. Έννοιες όπως καλλιτεχνία, εικαστικά, μουσικά, ψυχαγωγικά, αθλητικά και άλλες δραστηριότητες είναι ποιοτικά ιδιώματα (καλά ή κακά κατά περίπτωση) που η εκτιμώμενη ανταποδοτική αξία τους ορίζεται αναλόγως του επιπέδου ευμάρειας της κοινωνίας., υψηλή ευμάρεια… καλώς έχειν, πενία… παντελώς άχρηστα (πλην παιδείας και υγείας).
Το συμπέρασμα μου είναι πως σε μία κοινωνία όπου το 80% του πληθυσμού γράφει, πληκτρολογεί, σπικάρει, άδει, “ηθοποιεί”, λικνίζεται, σουτάρει, “εκτίθεται” σωματικά κλπ η όποια σκοπούμενη δημοκρατία, όσο άσπιλη και αμόλυντη και εάν είναι, λειτουργεί παρασιτικά εις βάρος του υπολοίπου 20%, που επειδή δεν φθάνει να “ταΐσει” τους “νοητικούς” προνομιούχους πρέπει να συμπληρώνεται με έξωθεν εισαγωγές νεοδούλων.
Μια καλή ιδέα θα ήτο η κατ’ αρχάς εκκίνηση “πιλοτικού” προτύπου εγχειρήματος, δημοκρατικού ιδεώδους, εν είδει φαλανστηρίου …ο Καλλικράτης άλλωστε μας παρακολουθεί!
ΥΓ.
Οι πραγματικώς διανοούμενοι μόνο τιμάς ηθικάς χρήζουν και σίτισιν στο πρυτανείον.
@Οικαδεκοντούτης
Τα μισά ούτε που τα κατάλαβα. Πράγμα που αποδεικνύει πως μάλλον έχεις δίκιο ολιγαρχικώς. Οτι δηλαή ο βάναυσος και απαίδευτος περί κτλ κτλ… λαός δεν δικαιούται να κυβερνήσει. Θάλασσα θα τα κάνει. Μια χαρά μας κυβερνάνε οι αρμόδιοι, και οι επαίοντες και οι επαγγελματίες ολιγαρχικοί. Ζωή και κότα περναμε χιλιάδες χρόνια τώρα κι εμείς και οι άλλοι λαοί, κι όσοι κυβερνιώνται από τις ολιγαρχίες. Ολιγαρχία είναι αυτό που προτείνεις, ολιγαρχία δεν είναι; ή έκανα λάθος πάλι;
Θραξ Αναρμόδιος
ΥΓ. Τους είχαμε και σιτίζονταν στο πρυτανείο, κάνανε κάτι κοιλιές και κάτι σβέρκους και κάτι καταθέσεις να, και στο τέλος μας είπανε πως «μαζί τα φάγαμε» και θέλανε και «ηθικές τιμές», ρώτα και τον Ακη και τα άλλα καλά παιδιά άμα δεν με πιστεύεις. Εγώ λέω να τους αφήνουμε νηστικούς εντελώς μέρα παρά μέρα, έτσι για δοκιμή. Πως σου φαίνεται;
Κατ’ αρχάς ευχαριστώ για το σχόλιο σου. Δεν γνωρίζω την ηλικία σου αλλά όταν ήμουν νεώτερος είχα πολλές ελπίδες για συμπορεύσεις και μεγάλα επιτεύγματα με τον λαό μας…μεταπολίτευση γαρ και γεωπολιτικές ακροβασίες που επέτρεπαν πολλά και διάφορα. Πολλές επανειλημμένες προσπάθειες και συνδυασμοί σε πρόσωπα και σχήματα μου κατεδείκνυαν συνεχώς το ρητό του Φωκίωνα για την ου τοπική πολιτεία “όταν τους μεν νέους ίδω την τάξιν βουλομένους φυλάττειν τους δε πλουσίους εισφέρειν τους δε ρήτορας απέχεσθαι του κλέπτειν τα δημόσια”..πράγμα όντως αδύνατο,κάτι λέει και ο μακαρίτης ο Στίρνερ περί τούτου.
Τώρα περί δημοκρατίας πιστεύω πως υπάρχουν πολλά επίπεδα αυτής και έχει γίνει η υπόθεση ρώσικη σαλάτα..γιαυτό και η πόλις κράτος, που διαφαίνεται πως προκρίνω και ο καθείς εφ’ ω ετάχθη.
Οι δημοκρατικές ευαισθησίες πιστεύω κρινονται πρωτίστως στην μη «ρατσιστική» εκδοχή της αιωνίου κατάληψης της εξουσίας ( νεποτισμός και κάτι άλλο που φαντάζομαι αντιλαμβάνεσαι).
Για το πρυτανείο, λές να εννοούσα τοιούτους άνδρας;…αστειεύεσαι το ηξεύρω.
Όσο για το ακαταλαβίστικο των γραφομένων μου μη λησμονείς πως είμαι οικαδεξεκούτης!
@Οικαδεκοντούτης
lol
Καλά, πιστεύεις ότι γράφει στα βίπερ του ο Πλούταρχος ο ρωμαιόδουλος και μοναρχόφιλος; Δηλαδή πες μου τώρα οτι πιστεύεις και την Τρέμη και τον Πρετεντέρη;
Τι να γράψει ο Πλούταρχος δηλαδή για τον Φωκίωνα τον αρχηγό της ολιγαρχίας στην Αθήνα; Κακά λόγια; Ολο παινέματα είναι.
Για να τον εξηρωίσει γράφει πως μέχρι που τάχαμου όταν πήγαν να τον εκτελέσουν με το κώνειο τον Φωκίωνα οι δημοκρατικοί, ο δήμιος ζήτησε 12 δραχμές για την δόση του φαρμάκου (κοντά 4 καλά μεροκάματα σημερινά, σιγά τα λεφτά δηλαδή) και δεν είχε λέει το δημόσιο να τα καταβάλλει («τὸ φάρμακον ἐπέλιπε, καὶ ὁ δημόσιος οὐκ ἔφη τρίψειν ἕτερον, εἰ μὴ λάβοι δώδεκα δραχμάς» – θα τάχε κάνει μαντάρα κάνας Λοβέρδος και τότε) και ο «ανώτερος» Φωκίωνας ζήτησε να βάλουν οι φίλοι του ρεφενέ τα λεφτά για το φαρμάκι της εκτέλεσής του («ὁ Φωκίων καλέσας τινὰ τῶν φίλων καὶ εἰπών, «εἰ μηδ’ ἀποθανεῖν Ἀθήνησι δωρεὰν ἔστιν», ἐκέλευε τῷ ἀνθρώπῳ δοῦναι τὸ κερμάτιον.»). Δούναι το κερμάτιον, σιγά το ποσό ρε παραμυθατζή Πλούταρχε!
Σόρυ, αλλά δεν πιστεύω τίποτε για αλήθεια. Ο Φωκίωνας, σπουδαγμένος στην ολιγαρχική ακαδημία του Πλάτωνα, έπαιξε έναν πολύ άσχημο ρόλο σε πολλές περιπτώσεις στην αθηναϊκή πολιτική (στην καταστροφή της Θήβας από τον Αλέξανδρο, στις διαπραγματεύσεις μετά τον Λαμιακό, και σε άλλα). Και πολέμησε τους μοναρχικούς μακεδόνες μόνο όταν αναγκάστηκε. Και οφείλω βέβαια να αναγνωρίσω πως το έκανε καλά, όταν αναγκάστηκε να το κάνει ως στρατηγός.
Αλλά αυτό δεν αναιρεί τον ολιγαρχικό του ρόλο μαζί με τον Αισχίνη και τον Δημάδη (την ολιγαρχική τρόϊκα της εποχής), τα άλλα ολιγαρχικά λουλούδια.
Είστε συγκροτημένοι όμως οι ολιγαρχικοί, ακόμα και πολλούς αιώνες μετά (λολ).
Θραξ Αναρμόδιος
ΥΓ. Νέος είμαι ακόμα. Μόλις μπήκα στα …53 νομίζω
Φευ είσαι αρκετά νεώτερος μου και βράζει το αίμα σου!..είσαι και στο σπίτι σου καταλαβαίνω..το μόνο που δεν αρμόζει είναι μια «κοκκορομαχία» όχι για το τι είπε κάποιος, πριν χιλιάδες χρόνια, αλλά το ποιός το είπε..άλλωστε όλοι σχεδόν οι αρχαίοι μη πρόγονοι μας ήσαν μη σφόδρα θιασώτες της δημοκρατίας και ο Πλούταρχος να σκεφθής δεν ήταν από αυτούς (εξαίρεση ο Λουκιανός που όμως δεν ήταν απο αυτά τα μέρη, απ’ ότι θυμάμαι γιατι ξέρεις δεν αντέχω να τα ψάχνω!)
Προφανώς είσαι άκρα δημοκρατικός και σου εύχομαι να ζήσης να δεις την δημοκρατία που ονειρεύεσαι… και εγώ ίσως από το διάστημα να συλλογίζομαι πόσο άτυχος είμαι που δεν πρόλαβα.
Πάντως επειδή έχω διαβάσει μερικά άρθρα σου και με εντυπωσίασε η 5η και 6η σκακιστική κίνηση που κάνεις (πρωτότυπη φαντάζομαι γιαυτό άλλωστε γράφω) με εκπλήσσει που δεν γνωρίζεις;; πως έχει το παιχνίδι σε μεγάλες (ανεξέλεγκτες για τους πολλους) κλίμακες εδαφών..εκτός αν δεν κατάλαβα εγώ κάτι οπότε τώρα πλέον θα το καταλάβω, παίζει πολύ μπάλα τουρμπιγιόν στο διαδύκτιο, να είσαι σίγουρος.
@Οικαδεκοντούτης
Με μπέρδεψες πάλι. Εκεί με το σκάκι (λολ)… Δεν ξέρω σκάκι.
Δεν μπορώ να ξέρω τι κατάλαβες, θα ήθελα βέβαια να ξέρω τι καταλαβαίνει ο καθένας που διαβάζει αυτή την περίεργη εποχή μας ένα κείμενο, σαν τα δικά μου, που υπερασπίζονται την δημοκρατική μας πάραδοση και προσπαθούν να την διαδώσουν.
Είμαι δημοκράτης όντως. Ετσι νομίζω δηλαδή. Ευχαριστώ για την ευχή, ειλικρινά, αλλά δεν περιμένω να δω τίποτε σπουδαίο στη διάρκεια της ζωής μου. Είδα βέβαια ήδη τις ευρωπαϊκές κοινωνίες να ζητάνε «Πραγματική Δημοκρατία Τώρα» και αυτό το θεωρώ μεγάλη μου τύχη. Αλλά για το επόμενο βήμα, δεν ξέρω αν πρέπει να είμαι αισιόδοξος αν θα το προλάβω. Για πολλούς λόγους. Ούτε μπορώ να εικάσω ποιο θα είναι.
«Βράζει το αίμα μου» λολ. Μπα δεν νομίζω πια. Και όχι δεν είμαι στο σπίτι. Στο γραφείο είμαι ακόμα προσπαθώντας να δουλεψω λίγο, αλλά βλέπω πως δεν θα μ’ αφήσεις (λολ).
Για τον Φωκίωνα δεν χρειάστηκε να ψάξω κάτι ιδιαίτερα. Θυμόμουνα ορισμένα που του σούρνει ο Χ. Θεοδωρίδης στο «Επίκουρος, η αληθινή όψη του αρχαίου κόσμου». Και στην ελληνική Βικιθήκη βρίσκει εύκολα κανείς τους «Βίους Παράλληλους» του http://goo.gl/0qtCP και μαζί και τον Φωκίωνα φυσικά.
Η κουβέντα του Φωκίωνα “όταν τους μεν νέους ίδω την τάξιν βουλομένους φυλάττειν τους δε πλουσίους εισφέρειν τους δε ρήτορας απέχεσθαι του κλέπτειν τα δημόσια” είναι η κουβέντα ενός ανθρώπου που θεωρεί την πραγματικότητα μονόπλευρα σταθερή κι αμετακίνητη, μια καθαρά ιδεαλιστική οπτική, συνεπής προς την ολιγαρχική του τοποθέτηση (αν είναι του Φωκίωνα και δεν τα βάζει στο στόμα του ο Πλούταρχος).
Διότι κοινωνία και άνθρωπος βρίσκονται σε δυναμική και διαρκώς ετεροκαθοριζόμενη σχέση μεταξύ τους. Κι αν ήθελε ο Φωκίωνας να δει τους νέους να θέλουν να φυλάττουν την τάξιν και τους πλούσιους κλπ κλπ, ας έδινε ένα χεράκι να γίνει η κοινωνία του καλύτερη και οι συνάνθρωποί του καλύτεροι.
Το να ζητώ να γίνουν οι συνάνθρωποί μου καλύτεροι, μή βάζοντας στην εξίσωση το περιβάλλον (κοινωνία) δηλαδή το context εντός του οποίου δρουν αυτοί οι άνθρωποι και με το οποίο αλληλοεπιδρούν, είναι πράγματι αγνός ολιγαρχικός ιδεαλισμός. Το ακούω βέβαια συχνά να το λένε διάφοροι, κάποια παρόμοια κουβέντα εννοώ. Αλλά οι άνθρωποι δεν αλλάζουν από μόνοι τους. Ούτε οι κοινωνίες. Αλλάζει το ένα και γ’ αυτό αλλάζει και τ’ άλλο. Δεν θα ξυπνήσουν μια μέρα οι ρήτορες (οι πολιτικοί) και θα σκεφτούν πως είναι ποταποί και διεφθαρμένοι και πρέπει να σταματήσουν να κλέβουν και να γίνουν ενάρετοι.
Αυτά μόνο στον ολιγαρχικό εγκέφαλο του ρωμαιόφρονα και υμνητή των βασιλέων, Πλούταρχου υπάρχουνε και μάλλον τα έβαλε και στο στόμα του Φωκίωνα.
Η ζωή και η πραγματικόητα είναι ένα δυναμικό σύστημα.
Θραξ Αναρμόδιος
Έκανες την αναμενόμενη 6η κίνηση, αρμοδίως αρμόδιε, οπότε δεν με απεγοήτευσες! Δεν ήταν τόσο κακό ανθρωπάκι ο Πλούταρχος, άλλωστε ονειρευόταν το Χαιρωνειακό οίκαδε..ισορροπίες προσπαθούσε και αυτός να βρή σε πολύ ταραγμένες (ηθικά) εποχές… κάτι τέτοια περίπου έψαχνε στα ηθικά του εκεί περί πολιτευμάτων κλπ (έχω 40 χρόνια να τα πιάσω!).
Καληνύκτα και ευχαριστώ για τον χρόνο σου.
@Οικαδεκοντούτης
Τον τιμούμε τον Πλούταρχο ως σημαίνοντα παππού και πρόγονο σοφό και μορφωμένο και ως ηθικοπλάστη συγγραφέα. Πολιτικά όμως δικαιούται να τον κρίνει ο καθένας, και φυσικά κι εγώ, από την δική του σκοπιά.
Τον διάβασα κι εγώ τον Πλούταρχο κάποτε, δηλαδή τους Βίους του, από μεταφράσεις και ίσως και το κείμενο, δεν θυμάμαι, γιατί πάνε 30 χρόνια, κι ήμουνα και νέος τότε, κι είχα κι άλλες προτεραιότητες (λολ), πιο νεανικές. Σε δημόσια βιβλιοθήκη (λολ), τα κρύα απογεύματα του χειμώνα που περίμενα να ρθει η ώρα για το λεωφορείο για να γυρίσω στο χωριό μου (λολ) μετά το γυμνάσιο. Είχαν σόμπα στην βιβλιοθήκη (χα χα χα). Καλά το τι έχω ανακαλύψει σε κείνα τα δωμάτια της βιβλιοθήκης της ΦΕΞ (Φιλοπρόοδος Ενωση Ξάνθης) είναι θαύμα. Μέχρι ένα βιβλίο για το πως το FBI στρατολογούσε φοιτητές στα αμερικανικά πανεπιστήμια. Καλά οτι σκουπίδι γυαλιστερό έβρισκα κι εγώ…
Αλλά όλο γυρνάει στο νου μου να τον ξαναδιαβάσω τον Πλούταρχο. Πήγα είδα κάτι εκδόσεις εδώ στο Σαβάλα, στο Βιβλιορυθμός, αλλά τα οικονομικά μου είναι στην κάτω βόλτα, οπότε θα περιμένω μια καλύτερη εποχή (λολ).
Καλή σου νύχτα φίλε, κι εγώ σ’ ευχαριστώ.
Θραξ Αναρμόδιος
@Giannis
Την είδα αυτή την δίωρη συνέντευξη, όλη όχι μόνο αυτά τα δυο τμήματα, τουλάχιστον τρεις φορές. Θέλω να βρω μερικές ώρες να κάνω ένα κειμενάκι από αυτά που λέει ο Κοντογιώργης στη συνέντευξη και να την ανεβάσω. Να δούμε…
Θραξ Αναρμόδιος
Εγώ πάλι θα γίνω ο κακός αιρετικός! και ξέρετε γιατί; Γιατί ανήκω σε μια μειοψηφία, απ΄ότι φαίνεται, που ξεκίνησα για «γραφειοκράτης» (όπως οι περισσότεροι φαντάζομαι, επειδή είναι προς αποφυγή ο σωματικός κάματος) και κατέληξα χειρώναξ επί παντός (με ολίγη αυτοκυβερνητική).
Αυτό το αντίστροφο “cursus honorum” -κυριολεκτώ γιατί έτσι το θεωρώ! -με έκανε να εκτιμώ και μετρώ περισσότερο τις “θερμοδυναμικές” μου δράσεις ως δημοκρατικές παρά τις διανοητικές επιδόσεις μου, που τις θεωρώ“ολιγαρχικές” (δεν επαναλαμβάνω όσα εξέθεσα πιο πάνω και στην προηγούμενη ανάρτηση).
Μέσα από μια σύνθετη και πολυποίκιλη ατομική πορεία πολλών ενεργητικών δεκαετιών μπορώ να πω μετά βεβαιότητος πως όταν ίδρωνα για να επιβιώσω ήμουν τίμιος με τους “ομοταξίτες” μου και αδικούμενος από τους “χαρτογιακάδες” μου και vice versa, αφήνω να κάνετε τις αναγωγές μόνοι σας.
Βεβαιότατα χρήζει η κοινωνία καθοδηγητικής διανόησης -ουδέν ασφαλέστερον αυτού- και μάλιστα το προεκτείνω …όλοι πρέπει να είμεθα διανοούμενοι…αλλά όχι επ’ αντιμισθία, δηλ εμείς να ξέρουμε να ομιλούμε και οι άλλοι να μας ταίζουν! αλλά ως χρέος προς τον εαυτόν μας , για μια καλλίτερη “συνεννόηση” μαζί του αλλά και με τους υπολοίπους.
Δεν επιθυμώ να εκχυδαίσω το πράγμα αλλά μου έρχεται τώρα το παλαιό τραγούδι του Παπαδόπουλου (νομίζω) το “πασαπόρτι” …δεν υπονοώ βεβαίως πως όσοι δεν έχουν κάλους στα χέρια είναι μόρτηδες, ”λαμόγια” κλπ…όχι αλλά όπως λέμε πως ο στρατός κάνει καλό στους βουτυρομπεμπέδες, έτσι πιστεύω πως και το υπεράφθονο μας πτυχιακό υποστατό, με το απροσδιόριστο παραγόμενο;; ΑΕΠ (δυσβάστακτο, λόγω των ασύμμετρων αναλογιών, για τους ώμους όσων ιδρώνουν κάθε μέρα για να φροντίζουν το τραπέζι, το σπίτι και την όποια οι συνθήκες συγχωρούν “αναψυχή” του-γιαυτό και η εισαγωγή φθηνού ξένου αίματος) έπρεπε, στην σχεδιαζόμενη “νέα” δημοκρατία μας, να προβλέπεται ενασχόληση του με τα χειρωνακτικά επί μία πενταετία, προκειμένου να αποκτήσει το παλαιό “σοσιαλιστικό ήθος” και την εμπειρική «πατίνα» του συναμφότερου (θυμούνται οι παλαιοί σοβιετολογήσαντες!)…και μετά πεδίον δόξης λαμπρόν δηλ θώκους και αξιώματα και ομιλίες και καθηγεσίες και είμαι όλος αυτιά να τους ακούω!
Ευχαριστώ για την όποια προσοχή σας, το πτωχόν γραμματίδιον δεν πρέπει να θεωρηθή ως “πρόκληση” σε προσωπικότητες αλλά ως “σκανδαλισμός” σε συνειδήσεις προκειμένου να επέλθη ο «εκκαθαριστικός» λογαριασμός με τον εαυτόν μας (εγώ τουλάχιστον έτσι κοιμάμαι ήσυχος;;; κάθε βράδυ…πη παρέβην..κλπ) όταν μας θέτει δύσκολες ερωτήσεις που τις απαντούμε με αξιώματα του τύπου …αυτός είμαι εγώ ,ή…αυτός έγινα.
ΥΓ.
Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ως τον αρμοδιότερο για να το “πάει” το πράγμα πιο πέρα, γιαυτό, σεβόμενος την φιλοξενία (ίσως και το αντίγνωμον ..δεν γνωρίζω) δεν θα απαντήσω.