Είναι δύσκολο και σπάνιο αυτός που προέρχεται από τον λαό και από οικογένεια του μόχθου και της εργασίας να απαρνηθεί έθνος και πατρίδα και να το γυρίσει στον εθνομηδενισμό. Και στον μισελληνισμό.

Για ένα πράγμα έχω σιγουρευτεί σε αυτή τη ζωή.

Ανθρωπος που προέρχεται από λαϊκό σπίτι, από οικογένεια του μόχθου και της εργασίας, από τον λαό και τα σπλάγχνα του, δύσκολα θα του σηκωθεί η τρίχα κάγκελο και θα αρχίσει και τα μπινελίκια μάλιστα απέναντι σε κάποιον που μιλάει, όπως εγώ, για έθνος, πατρίδα, σύνορα, επικράτεια, κλπ και θα χαρακτηρίσει αυτόν πόυ μιλάει για τα πράγματα αυτά από φασίστα και ακραίο εθνικιστή ή έως και χρυσαυγίτη. Με το καλημέρα μάλιστα.

Δύσκολα κάποιος που προέρχεται από τον λαό και από οικογένεια του μόχθου και της εργασίας θα απαρνηθεί έθνος και πατρίδα και θα το γυρίσει στον εθνομηδενισμό. Και στον μισελληνισμό.

Που πάει να πει, πως εκείνοι που εννοούν την σύνδεσή τους με τον λαό και το έθνος, προέρχονται από τον κόσμο του λαού και της εργασίας. Και όχι της παπαριάς και της τάχα-μου-επαναστατικής-διανόησης. Γνωρίζουν που ανήκουν και το υπερασπίζονται.

Αυτοί που μιλάνε με τέτοιο τρόπο, τέτοιους χαρακτηρισμούς, κλπ κλπ, το πιθανώτερο είναι πως ΤΑΞΙΚΑ ούτε με τον λαό έχουν σχέση, ούτε με τον πόνο του, ούτε με τίποτε. ΤΑΞΙΚΑ είπα. Γι’ αυτό μοστράρουν και ως επαναστατικές και σούπερ-προοδευτικές, τάχα μου, τις ιδέες που διακινεί ο πιο μαύρος καπιταλισμός και ιμπεριαλισμός, εναντίον των εθνών.

Θραξ Αναρμόδιος

Advertisement