Πέντε πράματα είναι όλα κι όλα: Οχι αντιπρόσωποι, άμεση παρουσία του πολίτη στις αποφάσεις, κλήρωση και όχι εκλογή, κανείς δυο φορές στο ίδιο αξίωμα, λογοδοσία των αρχόντων πριν και μετά.
Μας τά ‘παν οι δασκάλοι μας στο δημοτικό. Μας τά ‘παν και τους ευχαριστούμε αιωνίως. Αλλά τα ξεχάσαμε. Καιρός λοιπόν να τα ξαναθυμηθούμε…
Θραξ Αναρμόδιος
Θραξ Αναρμόδιος 
Θράκα συμφωνώ απόλυτα με τα γραφέντα σου, αλλά θεωρώ αδύνατο αυτά να τα δούμε εσύ και γω (ούτε τα παιδιά μας πιστεύω).
Ελπίζω να μην σε πειράξει που αναδημοσιεύω εδώ:
http://www.psomas.gr/index.php?option=com_content&view=category&layout=blog&id=74&Itemid=98
@george
μπορείς να αναδημοσιεύσεις οτιδήποτε ακόμη και χωρίς αναφορά στην πηγή. Σημασία έχουν οι ιδέες
Θραξ Αναρμόδιος
Ακόμα και όταν αυτή η κυβέρνηση κάνει καταπληκτικά πράγματα, όλοι εσείς οι antiνιουδες, κάνετε τουμπεκί.
Περνάει ένα από τα ποιο καταπληκτικά νομοσχέδια των τελευταίων ετών. Οι ασφαλισμένοι του ΙΚΑ θα μπορούν να πάνε σε όποιον γιατρό θέλουν.
Οι γιατροί του ΙΚΑ φωνάζουν γιατί θα χάσουν τις τρελές συνταγογράφησεις (bonus από τις φαρμακευτικές κτλ) και τα βραδινά ιατρεία.
Και ο Σαμαράς τους υποστηρίζει…
Πόσο θλιβεροί είστε. Αλλά φυσικά πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν οπισθοδρομικοί και βολεμένοι που το μόνο που θέλουν είναι να μην υπάρχει εξέλιξη. Μόνο που αυτή την φορά δεν θα σας περάσει. Και η ιστορία θα το αποδείξει. Υπομονή λίγο…
Παράθεμα: Ξεσηκωνόμαστε, τους ανατρέπουμε και παλινορθώνουμε τη δημοκρατία ή γυρίζουμε στα χωριά μας, όσοι έχουμε, και φυτοζωούμε ως το τέλος μας. &laqu
Παράθεμα: Είμαστε μόνοι μας. Και ότι είναι να γίνει θα το κάνουμε μόνοι μας εμείς « ΘΕΩΡΕΙΟ
Παράθεμα: Ξεσηκωνόμαστε, τους ανατρέπουμε και παλινορθώνουμε τη δημοκρατία ή γυρίζουμε στα χωριά μας, όσοι έχουμε, και φυτοζωούμε ως το τέλος μας. | 4at
Παράθεμα: Αν δεν ξεσηκωθούμε τώρα, ας αρχίσουμε να σκάβουμε τους τάφους μας
ΘΡΑΞ, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΑΝΑΡΜΟΔΙΟΣ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ, ΑΛΛΑ ΕΧΕΙΣ ΒΡΕΙ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΣΥΝΟΧΗΣ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ,ΠΟΥ ΩΣ ΑΓΓΛΙΚΟ ΠΡΟΙΟΝ ΕΠΕΒΛΗΘΕΙ ΛΟΓΩ ΣΥΓΚΥΡΙΩΝ ΤΟΥ 1821….ΚΤΛ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΦΟΜΟΙΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΤΕ ΩΣ ΑΜΜΕΣΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
ΑΙΡΕΤΟΥΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΥΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΤΑΞΕΩΝ….ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΕΙΧΕ ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΕΙ Ο ΡΗΓΑΣ .
ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΡΙΣΤΕΡΕΣ ΚΑΤΑΒΟΛΕΣ ΑΛΛΑ , ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΠΑΡΟΠΙΔΕΣ ΚΑΙ ΚΛΙΣΕ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΚΑ ΤΗΣ ΙΔΙΟΣΥΓΚΡΑΣΙΑ ΜΑΣ.
Από τους λαούς που δεν είχαν δημοκρατία, πολλοί μετάνιωσαν. Αλλά από τους λαούς που είχαν, μετάνιωσαν όλοι. Ειδικώς δε ο Ελληνικός λαός έχει κάθε λόγο να μην πιστεύει στην δημοκρατία, η οποία, όταν δεν τον βλάπτει, του είναι περιττή.
Ολόκληρο το δημοκρατικό κατασκεύασμα θεμελιώνεται σε έναν μύθο. Στο μύθο της λαϊκής κυριαρχίας, η οποία πραγματοποιείται με την απονομή στον λαό ωρισμένων δικαιωμάτων και ελευθεριών που, σύμφωνα με τις δημοκρατικές θεωρίες, είναι ικανές να του εξασφαλίζουν τη θέση του κυριάρχου.
Δεν πιστεύω στην λαϊκή κυριαρχία αυτού του είδους και όχι μόνον δεν πιστεύω σε αυτήν, αλλά θα αποδείξω επί πλέον, ότι οι θεσμοί και οι παραχωρήσεις, που κάνει η δημοκρατία δεν αποβλέπουν στην πραγματοποίηση της λαϊκής κυριαρχίας, αλλά στην πραγματοποίηση της λαϊκής υποταγής στην κεφαλαιοκρατία.
Η διοίκηση των λαών σε οποιοδήποτε κοινωνικό σύστημα υπήρξε από παλιά έργο λίγων και ποτέ ολόκληρου του λαού. Στη δημοκρατία οι λίγοι, η ιθύνουσα δηλαδή τάξις συγκροτείται από τους κάθε φορά δημαγωγούς και όχι από τα μέλη της εκλεκτής μειοψηφίας που πάντα βρίσκεται μέσα στο λαό και είναι ικανή να γνωρίζει και να εκφράζει τη γενική θέληση του έθνους.
Ναι, χωρίς άλλο, μιλώ για την elite, την οποίαν αρνούνται όσοι δεν έχουν καμιά ελπίδα να ανήκουν σ’ αυτήν.
Οι εκλογές, όπου φαινομενικά καλείται να αποφασίσει ο λαός δεν αποτελούν παρά τη διαδικασία της υποχρεωτικής εγκρίσεως μέρους των υποψηφίων, που πρότειναν, οι πολιτικές οικογένειες και ανέδειξε ο βασιλεύς της δημοκρατίας: Ο χρυσός.
Η γνησιότερη μορφή δημοκρατίας είναι η άμεση. Όταν λέγω άμεση, εννοώ εκείνο που παραδέχονται όλοι. Την κατευθείαν από το λαό ρύθμιση των θεμάτων που τον αφορούν. Καταπιάνεται δηλαδή ο λαός με τις δημόσιες υποθέσεις, δίχως τη μεσολάβηση των αντιπροσώπων. Η άμεση δημοκρατία είναι το πολίτευμα που αντιστοιχεί προς μία μικρή οργανωμένη κοινωνία ανθρώπων. Φέρνω σαν παράδειγμα τον τύπο της πόλεως – κράτους.
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη υπογράμμιση το γεγονός, ότι στη σύγχρονη εποχή δε μπορούμε να μιλάμε για άμεση δημοκρατία. Η μεγάλη εδαφική έκταση των κρατών και η αύξηση των πληθυσμών την έχουν προ πολλού εξαφανίσει.
Σε αυτούς τους παράγοντες, ας προστεθεί και η φύσις των παρουσιαζόμενων προβλημάτων, η επίλυσις των οποίων απαιτεί ειδικές τεχνικές γνώσεις, πράγμα που σε περασμένες εποχές δεν συνέβαινε, γιατί τα ζητήματα ήταν απλά και ο λαός μπορούσε να τα κατανοήσει και να εκφέρει τη γνώμη του πάνω σε εκείνα, αποφασίζοντας σε πάνδημες συγκεντρώσεις.
Η αντιπροσωπευτική δημοκρατία, από την πλευρά της συμμετοχής του λαού στην άσκηση της εξουσίας, είναι το φάντασμα της άμεσης, που μαζί με την αρχαία πόλη – κράτος εγκαταλείφθηκε παντοτινά στα βάθη του παρελθόντος.
Πολλοί παραπλανήθηκαν από τον όρο αντιπροσωπευτική δημοκρατία και νομίζουν, ότι ο λαός εκλέγει ορισμένα πρόσωπα σαν αντιπροσώπους του και παρακολουθεί για την ακριβή τήρηση της επιτακτικής εντολής του.
Οι εκλογές ζημιώνουν το εθνικό συμφέρον, διότι η άμορφη μάζα του λαού, καθώς στερείται κριτικού αισθητηρίου, αδυνατεί να διορίσει σαν αντιπροσώπους της τις πραγματικές πολιτικές αξίες. Ίσως μάλιστα από άλλη άποψη να προτιμά τους κοινούς τύπους, από τα υπερέχοντα πνεύματα καθ’ όσον αντιλαμβάνεται ασυνείδητα, ότι δεν θα κατορθώσει ποτέ να επηρεάσει μια ανώτερη φυσιογνωμία.
Η μετριότης είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα της δημοκρατίας, το οποίο εξάλλου και οι φανατικότεροι οπαδοί της το αναγνωρίζουν.
Στη δημοκρατία ο λαός έχει σίγουρα ένα δικαίωμα. Είναι ελεύθερος να κάνει ό,τι θέλουν οι κεφαλαιοκράτες, οι οποίοι δια των κομμάτων του δίνουν την εντύπωση ότι αυτός εξουσιάζει, ενώ στ’ αλήθεια εκείνοι κυβερνούν. Με άλλα λόγια η δημοκρατία είναι το πολίτευμα εκείνο, στο οποίο ο λαός, έχει το δικαίωμα να διαλέγει αυτούς που θα τον εκμεταλλευθούν.
Με τη δημοκρατία στην υπόθεση της ελευθερίας διαφέρουμε ουσιαστικά, γιατί εμείς δε θεωρούμε ελεύθερο εκείνον που έχει την ευχέρεια να κάνει ό,τι του αρέσει, αλλά εκείνον που έχει την ευχέρεια να κάνει ό,τι ωφελεί το εθνικό σύνολο. Αν λέγεται ελευθερία εκείνη η κατάσταση που ζημιώνει το λαό, τότε εγώ δεν ξέρω τι λέγεται δουλεία.
Υπάρχει μια πραγματική ελευθερία, που πραγματικά απολαμβάνει το άτομο και υπάρχει μια άλλη φαινομενική, που παραχωρείται από την έννομον τάξη χωρίς όμως να συνοδεύεται με τη δυνατότητα πρακτικής εφαρμογής. Από αυτήν την άποψη η δημοκρατία παρέχει θεωρητικά άφθονη ελευθερία σε όλους, αλλά πραγματικά ελεύθερος είναι μόνο ο πλούσιος, γιατί μόνο αυτός χαίρεται τα πλεονεκτήματα των δικαιωμάτων και προνομίων που περιλαμβάνει η ελευθερία.
Τί να κάνει ο φτωχός το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της ιδιοκτησίας, όταν δεν έχει τη δυνατότητα να αποκτήσει ιδιοκτησία; Ή τί να κάνει ο άνεργος την ελευθερία της εργασίας, όταν δεν έχει τη δυνατότητα να βρει εργασία; Πιστεύω και πρέπει να συμφωνείτε, ότι ελεύθερος δεν είναι ο εργάτης, όταν έχει το δικαίωμα να φωνάζει πεινάω, αλλά όταν μπορεί να τρώει. Στην ουσία της λοιπόν η δημοκρατία είναι πολύ πιο ανελεύθερη, από όσον κατηγορεί τους αντιπάλους της.
Όταν στο παρελθόν οι Έλληνες εθυσιάζοντο κατά εκατόμβες για την ελευθερία, οπωσδήποτε δεν εθυσιάζοντο για την προσωπική τους ελευθερία, αλλά για την ελευθερία της πατρίδος, για την ανεξαρτησία δηλαδή του έθνους, χάριν του οποίου υπεβάλλοντο πολύ συχνά σε μεγάλους περιορισμούς των ατομικών τους ελευθεριών και τούτο γιατί ελεύθερη ζωή μέσα σε υπόδουλη πατρίδα είναι αδύνατο να υπάρξει.
Η ισότητα που προπαγανδίζει η δημοκρατία εφαρμοζόμενη διαστρεβλώνει την πραγματικότητα και φτιάχνει τερατουργήματα κοινωνικών αδικιών, που οφείλονται ακριβώς στην απαράδεκτη επιβολή της ισότητος σε άνισα από την φύση τους προικισμένους ανθρώπους. Η δημοκρατία καθιέρωσε την πολιτική ισότητα και όχι την κοινωνικά, που θα μένει πάτα απραγματοποίητη, ενόσω θα υπάρχει η οικονομική ανισότις.
Θαυμάστε λοιπόν την ισότητα στα πολιτικά δικαιώματα, όπου δύο ηλίθιοι ως έχοντες δύο ψήφους διαθέτουν διπλάσια πολιτική δύναμη από έναν μεγαλοφυή που έχει μία ψήφο. Θαυμάστε ακόμη την εξίσωση της πνευματικής αριστοκρατίας με την κοινωνική σαβούρα, που εν ονόματι της ισότητος γίνεται μέσα στην κάλπη, μπροστά στην οποία φθάνουν με τα ίδια δικαιώματα ικανοί και ανίκανοι, εργάτες και τεμπέληδες, αλήτες και αξιοπρεπείς.
Η ανώμαλη αυτή κατάστασης μπορεί να λέγεται ισότης, αλλά δεν παύει να είναι αδικία και μάλιστα αδικία που διαπράττεται σε βάρος του ανωτέρου, τον οποίον κατεβάζει στο επίπεδο του κατωτέρου.
Εκείνοι οι οποίοι ασχολήθηκαν με την Ελληνική ιστορία θα έχουν κατανοήσει, ότι η ιστορία της πατρίδος μας γράφτηκε από πρόσωπα που αν δεν μισούσαν τη δημοκρατία, οπωσδήποτε την περιφρονούσαν.
Από τους αρχαίους χρόνους τη δημοκρατία την υπεράσπιζαν οι δημαγωγοί και οι φαύλοι. Οι αξιόλογοι πολιτικοστρατιωτικοί ηγέτες του έθνους συμπεριλαμβανομένου και αυτού ακόμη του Περικλέους ήσαν αντιδημοκράτες – το πολίτευμα του χρυσού αιώνος ήταν «δημοκρατία τοὔνομα ἀρχή δὲ τοῦ πρώτου ἀνδρός», ο δε Περικλής είχε τόση εξουσία ώστε «τὰ πάντα αὐτῷ ἐπιτρέπειν» – αντιδημοκράτες επίσης ήσαν όλοι οι άνθρωποι του πνεύματος, που για να μην τους πάρω ένα – ένα χωριστά, σταματώ στις κορυφές της παγκοσμίους διανοήσεως.
Στον Σωκράτη που δεν εδέχετο την γνώμη των πολλών, αλλά των λίγων και επαϊόντων. Στον Πλάτωνα, που ήθελε να άρχουν οι κρείττονες και στον Αριστοτέλη που εδίδασκε το δεσπόζειν των αρίστων.
Η επικράτηση του Μ. Αλεξάνδρου επέβαλε τη συνένωση των Ελλήνων και οδήγησε στην Ελληνική κοσμοκρατορία. Και εκείνη την εποχή, αλλά και πολύ πιο αργότερα, κατά τη διάρκεια δηλαδή της χιλιετούς αυτοκρατορίας μας πάνω στην άξεστη ανθρωπότητα δεν είχαμε ποτέ δημοκρατία.
Προς θεού, λοιπόν, σε τόσες χιλιάδες χρόνια, που οι Έλληνες δε γνώριζαν τη δημοκρατία ήσαν δούλοι; Αν παραδεχτούμε αυτό πρέπει να παραδεχτούμε και το άλλο, ότι δηλαδή ο περίλαμπρος Ελληνικός πολιτισμός είναι έργο δούλων, πράγμα αδύνατον.
ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ ΟΤΙ ΜΕΣΩ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΚΑΙ ΑΞΙΩΝ ΜΠΟΡΕΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΑ ΝΑ ΑΝΑΜΟΡΦΩΘΕΙ ΕΝΤΕΧΝΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΚΑΧΥΠΟΨΙΑ, ΜΙΑΣ ΠΟΥ Η ΤΑΜΠΕΛΕΣ ΜΕ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥΣ ,ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΚΟ ΠΑΡΑ ΚΑΛΟ ΣΤΟΝ ΣΤΟΧΟ ΕΠΙΤΕΥΞΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ ΜΙΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΡΑΤΙΑΣ.
ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΝΑ ΣΕ ΔΙΑΒΑΖΩ ΓΙΑΤΙ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΟΡΕΣ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ
ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΣΕ ΕΝΔΟΣΥΝΕΝΟΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ.
ΦΟΙΒΟΣ
@ΜΑΚΙΣ ΦΛΟΥ
Χαίρομαι που χαίρεσαι να με διαβάζεις αλλά νομίζω ότι διαφωνούμε σε πάρα πολλά πράγματα. Διαφωνούμε και στην ανάλυση αλλά και στο «δια ταύτα».
Εγώ έχω μεγάλη εμπιστοσύνη στους πολλούς, στον λαό, και δεν θεωρώ τον λαό «άμορφη μάζα». Θεωρώ πως όσο περισσότεροι αποφασίζουν τόσο μικραίνει ο κίνδυνος να πάρουν λάθος απόφαση. Και ιστορικά, την μικρή περίοδο που έζησε η δημοκρατία, αυτό το συμπέρασμα βγαίνει.
Δείχνεις πολύ εμπιστοσύνη στα «υπερέχοντα πνεύματα» αλλά ποιος είναι αυτός που θα καθορίσει ποιος είναι «υπερέχον πνεύμα» και ποιος όχι; Και που οδηγεί αυτή η λογική; Και τι δικαιολογεί μια τέτοια κατηγοριοποίηση, σε τι δηλαδή μπορεί να γίνει άλλοθι;
Στην αυθεντική δημοκρατία που συναποφασίζουν όλοι μαζί δεν υπάρχουν οι κίνδυνοι που επισημαίνεις για να προτείνεις την πολιτική κυριαρχία των ολίγων. Ισα ίσα που τόσα χρόνια, στις παρούσες «δημοκρατίες» θεωρητικά ζούμε την κυριαρχία των ολίγων πεφωτισμένων. Και είδαμε τα αποτελέσματα. Οπως τα είδαμε και με άλλους «πεφωτισμένους» ηγεμόνες στην ευρωπαϊκή ιστορία.
Ο χωρισμός των πολιτών σε ανώτερους και κατώτερους, σε «πνευματική σαβούρα», που οδηγεί;
Διαφωνούμε. Πολύ διαφωνούμε.
Το σωστό πολίτευμα μορφώνει ποικιλοτρόπως τον πολίτη, και πολιτικά και γενικώς. Και τον κάνει καλύτερο. Και μαζί κάνει καλύτερο το σύνολο. Την κοινωνία. Οι καλύτεροι και οι ανώτεροι ΔΕΝ φυτρώνουν. Διαπλάθονται από κοινωνικές διαδικασίες.
Θραξ Αναρμόδιος
Χωρίς την ελευθερία στην διαφωνία δεν υπαρχει ελευθερία του λόγου.
Χωρίς την ελευθερία του λόγου δεν υπάρχει Δημοκρατία.
Αυτή ειναι απειλή μόνο για την εξουσία και εγώ δεν είμαι μέρος της
Είναι η μεγαλύτερη εγγύση για την Δημοκρατία.
*******************************************************
«Οι σημαντικότεροι κανόνες διακυβέρνησης των ανθρώπων είναι αυτοί που έχουν σχέση με την δράση. Πότε θα πρέπει κανείς να δρα, με ποιο τρόπο και μέσα σε ποια όρια; Η απάντηση σ’ αυτές τις ερωτήσεις αποτελεί ολόκληρη την τέχνη της πολιτικής.
Μια προσεκτική ανάλυση των πολιτικών σφαλμάτων, με τα οποία είναι διάσπαρτος ο ιστός της ιστορίας, καταδεικνύει ότι γενικά οι αιτίες τους ήταν λάθη ψυχολογίας»
«Η βαρύνουσα επίδραση των ξένων αποτελεί αλάνθαστα διαλυτικό στοιχείο για την ύπαρξη των Κρατών. Αφαιρεί από ένα λαό ό, τι πιο πολύτιμο έχει: την ψυχή του. Όταν οι ξένοι έγιναν πολλοί στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία, έπαψε να υπάρχει.
Μόλις ιδρυθεί ένα πολιτικό κόμμα , κι όποια κι αν είναι τα θεωρητικά του πιστεύω, ακόμα κι αν αποσκοπούν στην καταστροφή των μηχανών ή «στο φύτεμα της εθνικής σημαίας στην κοπριά», είναι πάντοτε βέβαιο ότι θα δούμε να προστρέχει προς υποστήριξή του ένας εσμός ανεπάγγελτων ημιδιανοουμένων. Η κλασσική παιδεία μας, κατασκευάζει ολόκληρες λεγεώνες απ’ αυτούς, ανίκανους να εκπληρώσουν άλλα καθήκοντα. Ας μη μας εκπλήσσει λοιπόν το γεγονός ότι οι χειρότερες μορφές του αναρχοσυνδικαλισμού μπορούν να στρατολογούν πολυάριθμους συνηγόρους.»
«Στην πολιτική, όπως και στη θρησκεία, οι αόριστες και ανακριβείς σχηματοποιήσεις είναι πάρα πολύ χρήσιμες, αφού ο καθένας μπορεί να τις ερμηνεύει κατά βούληση. Δεν υπάρχει τίποτε πιο νεφελώδες από τη σημερινή έννοια της λέξης σοσιαλισμός… Το θεμελιώδες χαρακτηριστικό του σοσιαλισμού είναι ένα βαθύ μίσος ενάντια σε όλους όσοι υπερέχουν: είτε ως προς το ταλέντο, είτε ως προς την περιουσία και την ευφυΐα»
«Η κοινωνική αναρχία δεν εκδηλώνεται μόνο στα κατώτερα στρώματα της κοινωνίας. Αποτελεί, όπως όλες οι πνευματικές επιδημίες, ουσιαστικά μια μεταδοτική νόσο… Η ανάπτυξη της αναρχίας στη χώρα μας, αποκαλύπτεται κυρίως από τις προόδους του αντιπατριωτισμού…
…Ένα από τα πιο εμφανή αποτελέσματα της ανάπτυξης της κοινωνικής αναρχίας, είναι η εξάπλωση της εγκληματικότητας»
«Η αγάπη της πατρίδας σχηματίζει το πραγματικό κοινωνικό κονίαμα, που είναι ικανό να διατηρήσει ακέραια την ισχύ ενός λαού. Η πατρίδα αποτελεί το σύμβολο των κληροδοτημένων κατακτήσεων ολόκληρης της προγονικής μας ύπαρξης. Μην μπορώντας να ζήσουμε παρά μόνο διαμέσου αυτής, θα πρέπει να ζούμε γι’ αυτήν».
ΦΟΙΒΟΣ
Παράθεμα: Ξεσηκωνόμαστε, τους ανατρέπουμε και παλινορθώνουμε τη δημοκρατία ή γυρίζουμε στα χωριά μας, όσοι έχουμε, και φυτοζωούμε ως το τέλος μας. | roy
Bασικα εγω μπαινω συχνα και σε διαβαζω και εχω αρκετα ερωτηματα,αλλα δυστυχως απο οτι βλεπω οι [..] τυπου MAKISS-μπακαλοτεφτερος- o φτου», εχουν εξελιχτει αρκετα και απο απλοι ανηστοριτοι υβρεολογοι [..], μετασχηματιστηκαν χρονικα σε καθως πρεπει «δημοκρατες» με «στυλατα» κειμενα και καλυμενες φασιστικες κορονες στο πνευμα του ,»θελει η π@υτανα να κρυφτει και η χαρα δεν την αφηνει».Οποτε ακυρα τα ερωτηματα δεν εχουν νοημα.
Μονο ενα .Αν γινοταν να παρεις ειλικρινη θεση στο ερωτημα αν ρεπεις προς τον φασισμο(δυστυχως δεν εχω διαβασει τα απαντα σου για να σχηματισω γνωμη αλλα με σοκαρει που αναρτας κειμενα σου σε φασιστομπλογκ*),ωστε να μη μπαινω στον κοπο να σε διαβαζω ουτε και να ξανα-σχολιασω.
*δε νομιζεις οτι ειναι λιγο ακυρο να μιλας για ισοτητα/δημοκρατια σε θιασωτες της ανωτερης περηφανης ρατσας και δοξαστες του χιτλερ και του παπαδοπουλου?
Σύγκριση και ανωτερότητα.
Οι αιτίες του κοινωνικού αποκλεισμού.
Βλέποντας το κέντρο ,χάνουμε τον κύκλο.
Κάθε άτομο προσπαθεί να βρει την θέση του μέσα στην κοινωνία. Αυτό
γίνεται βαθμιαία σε δυο επίπεδα:
Στο πρώτο επίπεδο τα άτομα συγκρίνονται με τους άλλους και αποκτούν
επίγνωση για το ποια και πως είναι, τι ικανότητες έχουν και σε ποια θέση
του κοινωνικού πεδίου βρίσκονται
Στο δεύτερο επίπεδο τα άτομα, αν αυτή η θέση που κατέχουν δεν παρέχει
δυνατότητες εξέλιξης και θετική αξιολόγηση του εαυτού, προσπαθούν να
μετακινηθούν σε μια άλλη θέση, καλύτερη, μια θέση με περισσότερο κύρος,
δύναμη και επιρροή. Σ αυτό το δεύτερο επίπεδο, αλλαγής της θέσης, τα
άτομα έχουν δυο επιλογές:
1. Να προσπαθήσουν να κατακτήσουν αξιοκρατικά και με έντιμα μέσα μια
καλύτερη κοινωνική θέση.
2. Να μειώσουν τους άλλους με τέτοιο τρόπο, ώστε να εξασφαλίσουν μια
καλύτερη θέση για τον εαυτό τους και με το λιγότερο κόστος ψυχικής
ενέργειας.
Η γένεση και η διατήρηση των κοινωνικών διακρίσεων στηρίζεται στη
μειωτική για τους άλλους ψυχολογική διαδικασία. Και επειδή σταθερά
θέλουμε να βελτιώνουμε τη θέση μας επίσης σταθερά προσπαθούμε να
υποβαθμίζουμε την θέση των άλλων, κατασκευάζοντας στερεότυπα και
προκαταλήψεις ή αποδίδοντας δυσμενή χαρακτηριστικά προσωπικότητας σε
άτομα και σε ομάδες ατόμων, όπως π.χ οι ανάπηροι θεωρούνται δύστροποι
και κακότροποι άνθρωποι, οι Αλβανοί αναξιόπιστοι, και οι Ρουμάνοι
απατεώνες. Ουσιαστικά πρόκειται για απόρριψη, άλλοτε ανοικτή και άλλοτε
υποσυνείδητη.
ΦΟΙΒΟΣ
@11888
Κατ’ αρχήν έχω ζητήσει να μην χρησιμοποιούμε υβριστικές εκφράσεις και προσβλητικούς χαρακτηρισμούς στα σχόλια για άλλους σχολιαστές. Επίσης να μην καταφερόμαστε με τον ίδιο ή παρόμοιο τρόπο για άλλα ιστολόγια. Και έχω σκυλο-βαρεθεί να εξηγώ την χρησιμότητα και μεγάλη αξία της νηφάλιας συζήτησης, και πως ζητάω ότι ζητάω για λόγους που έχω χιλιο-εξηγήσει και πάντως όχι γιατί θέλω να κάνω τον μη-μου άπτου και τον ευγενικό.
Στο ερώτημά σου τώρα. Αν έχει καμμιά αξία για σένα ή και όποιον άλλον, ο λόγος μου, να σου πω πως παίρνω πάντα ειλικρινή θέση. Αυτό που γράφω, αυτό εννοώ. Βασικά, μου είναι πολύ δύσκολο να πω ψέμματα. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Βέβαια αρκετοί, για λόγους που δεν είναι του παρόντος, δίνουν ότι ερμηνεία θέλουν, όχι μόνο στα δικά μου κείμενα, αλλά ακόμα και στο κείμενο μιας διαφήμισης απορρυπαντικού. Οτι μπορεί ο καθένας κάνει σ’ αυτή τη ζωή, κι ότι δύναται. Και με ότι διαθέτει, μ’ αυτό πορεύεται. Και όσες βελτιώσεις επιτύχει ή του επιτρέψει το περιβάλλον του.
Για δεύτερη φορά, αν έχει καμμιά αξία για σένα, ή και όποιον άλλον, ο λόγος μου, να πω ότι από όσο με ξέρω (και με ξέρω ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ φιλαράκι), δεν ήμουν, δεν είμαι, και θα τα καταφέρω να γίνω ποτέ φασίστας. Είναι, πως να το πω, «αντίθετο στην ιδιοσυγκρασία» μου, που λέει κι ένας φίλος μου. Δεν θα καταφέρω βέβαια να γίνω και άλλα πράγματα (λολ).
Για το ιστολόγιο που λες ότι συγκεντρώνει συγκεκριμένης ιδεολογικής κατεύθυνσης αναγνώστες να σου πω εγώ με τη σειρά μου ότι κάνεις λάθος. Τραγικό και μεγάλο. Και όχι μόνο για εκείνο το συγκεκριμένο ιστολόγιο. Αλλά για όλα τα ιστολόγια. Και θα σου εξηγήσω γιατί.
Βγάζεις συμπέρασμα από τα σχόλια. Αλλά κάνεις λάθος. Διότι … γμτ μου τα έχω χιλιοεξηγήσει αυτά. Δεν σχολιάζουν όλοι, δεν σχολιάζουν όλοι, δεν σχολιάζουν όλοι, δεν σχολιάζουν όλοι. Σχολιάζει μια ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ μειοψηφία. Οι ίδιοι και οι ίδιοι, και μάλιστα τους βρίσκεις και στα περισσότερα μεγάλα ιστολόγια τους ίδιους και τους ίδιους.
Για την αφεντιά μου τώρα. Εζησα το μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής μου, μόνος μου πολιτικά. Διότι δεν είμαι ούτε αριστερός, ούτε δεξιός, ούτε φασίστας. Είμαι κάτι άλλο πολύ πιο απλό. Δημοκράτης. Αλλά κι αυτό το έχω εξηγήσει.
Βλέπεις όμως κάποιος που έρχεται από ένα συγκεκριμένο ιδεολογικό πλαίσιο, δηλαδή από ένα συγκεκριμένο νοητικό πλαίσιο, το οποίο αποδέχεται ότι υπάρχουν μόνο αριστεροί, δεξιοί, φασίστες, αναρχικοί και κάτι λοιποί, αδυνατεί να καταλάβει τι καινούριο φρούτο είμαι εγώ και κάτι άλλοι σαν και μένα.
Με αποτέλεσμα να εισπράττω κάθε λογής χαρακτηρισμό: σαμαρικός, νεοδημοκράτης, κομμουνιστής, κρυπτοκομμουνιστής, φασίστας, αρχαιελληνιστής, δωδεκαθεϊστής, αρχαιοχτυπημένος, ουτοπιστής και άλλα που δεν τα θυμάμαι όλα τώρα.
Εγώ ξέρεις τι λέω για μένα; Πως την δουλειά μου την έκανα. Δεν έχω να κάνω τίποτε άλλο πια. Ο σπόρος της δημοκρατίας, βοηθούντων και των δύσκολων συνθηκών που περάσαμε και περνάμε, έπεσε. Και έπιασε. Και δεν χρειάζεται καν να το ποτίσω εγώ το δεντράκι. Το ποτίζει το ίδιο το σύστημα με αυτά που κάνει με την απληστία του και την διαφθορά του.
Εχω την υποψία ότι αυτό που σε μπερδεύει κυρίως με μένα είναι η στάση μου απέναντι σε ζητήματα όπως το έθνος, η πατρίδα, ο λαός κλπ. Ενδεχομένως να περίμενες από μενα μια πιο «διεθνιστική» φρασεολογία. Και ενδεχομένως να ερμηνεύεις τις αναφορές μου στο έθνος και την πατρίδα ως εθνικιστική ή και φασιστική τάση. Ναι αλλά κάνεις λάθος και πάλι.
Οι δεξιοί χρησιμοποιούν συνήθως τις έννοιες αυτές με σχεδόν έναν μεταφυσικό τρόπο. Μέσα από σύμβολα και τα παρόμοια. Και οι αριστεροί, συνήθως πάλι, σαν αντίθεση στους προηγούμενους έφτασαν να θεωρούν, σε ακραίες περιπτώσεις, ύποπτη οποιαδήποτε αναφορά σε έθνος, πατρίδα, και τα παρόμοια.
Εγώ λέω κάτι πάρα πολύ απλό αλλά έχω ώρες ώρες την αίσθηση ότι για να πεις κάτι και να σε λάβουν υπόψη, πρέπει να σε θεωρούν σπουδαίο, να σε δείχνει η τηλεόραση κλπ κλπ. Λέω λοιπόν πως οποιαδήποτε κοινωνία, ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, μετά από ένα ιστορικό διάστημα ΣΧΗΜΑΤΙΖΕΙ ΕΘΝΟΣ αναγκαστικά.
Τι θα πει έθνος τώρα; Χμμ… Εθνος είναι μια πολύ παλιά (ΜΑ ΠΟΛΥ ΠΑΛΙΑ) ελληνική λέξη που σημαίνει συγκέντρωση ομοίων, πχ «έθνος δαιμόνων» ή «έθνος μελισσών».
Αν πάμε ανθρώπους από 10 διαφορετικές κουλτούρες και τους αφήσουμε σε ένα νησί για 5-6 γενιές απομονωμένους και πάμε μετά να τους δούμε, το πιθανώτερο είναι ότι θα βρούμε ένα ενιαίο έθνος. Δηλαδή μια ομάδα ανθρώπων που θα έχει δημιουργήσει μια κοινή μνήμη ιστορική, κοινές παραδόσεις και έθιμα (thanksgiving πχ), κοινους μύθους και τραγούδια, ήρωες και ενδεχομένως κοινή γλώσσα.
Εν ολίγοις το έθνος συγκροτείται από μια συγκεκριμένη κοινωνική διεργασία. Και, ξέρεις κάτι, ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ να το εξαλείψουμε. Το έθνος είναι «φυσικό» φαινόμενο. Σαν την βροχή.
Η πατρίδα, είναι κοντινή έννοια με το έθνος και στενά συνδεμένη με γεωγραφικό προσδιορισμό, ακόμη και όταν δεν υπάρχει εθνικό κράτος αυτόνομο.
Εθνος και πατρίδα δεν είναι η σημαία, τα σύμβολα, οι προγονικοί ήρωες, οι μύθοι, οι ιστορίες και τα τραγούδια. Εθνος και πατρίδα είναι οι άνθρωποι. Οι άνθρωποι είναι οι φορέίς όλων αυτών. Οι άνθρωποι που για κοινωνικούς λόγους ανέπτυξαν κοινά κοινωνικά χαρακτηριστικά και ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΟΤΙ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΟΜΑΔΑ (=έθνος).
Αυτή η ομάδα, όπως κάθε άλλο βιολογικό σύστημα, αναπτύσσει το ένστικτο της αυτοσυντήρησης ως συλλογικότητα μέσα στον χρόνο και μετέχει στην ιστορία ως τέτοια. Οταν απειλείται εντείνει την συσπείρωσή της σχεδόν αυτόματα για να συνεχίσει να υπάρχει. Οταν απειλείται λοιπόν έχει μόνο έναν δρόμο: να υπερασπιστεί την ύπαρξή της.
Εχω γράψει παλιότερα σε μια ανάρτηση:
»
Ο λαός δεν είναι ούτε αριστερός, ούτε δεξιός. Δεν χρειάζεται να είναι.
Ο λαός ΕΙΝΑΙ Ο ΛΑΟΣ. Είναι η μεγάλη δύναμη που κινεί την ιστορία όλη.
Ο λαός ερχεται από τα βάθη της ιστορίας και είναι ένας πλήρης μηχανισμός. Σε δυο γενιές απόσταση από την μεγαλύτερη καταστροφή θα έχει ξαναδημιουργήσει ότι του χρειάζεται για να συνεχίσει: από τον μουζικάντη και την μαία του, μέχρι τον χτίστη και τον θεραπευτή του. Τις εμπορο-πανηγύρεις του και τις κοινότητές του. Τα γεφύρια και τα πηγάδια του. Ο λαός είναι η ΠΑΤΡΙΔΑ.
Ο ΛΑΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ.
Πείτε το πολλές φορές για να καταλάβετε την αλήθεια του. Πείτε το από μέσα σας. Φωνάξτε το στο μπαλκόνι σας. Στην πλατεία του χωριού σας.
ΠΑΤΡΙΔΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΑΟΣ.
»
Μέσα σε αυτή την ομάδα δεν παύει στιγμή η οικονομική και ταξική διαμάχη. Οικονομικά δηλαδή μια εθνική ομάδα σαφώς και είναι διαστρωματωμένη. Παλιότερα ήταν και κοινωνικά-πως-να-το-πω διαστρωματωμένη με αριστοκράτες και λαό. Και σε άλλες παραλλαγές της ανθρώπινης εμπειρίας, όπως στην Ινδία, βλέπουμε και άλλες διαστρωματώσεις.
Αυτή σε γενικές γραμμές είναι η σκέψη μου και τα μυαλά που κουβαλάω για τα σχετικα΄με το έθνος και την πατρίδα. Αν σου φαίνονται όλα αυτά φασιστικά, εθνικιστικά, κομμουνιστικά ή μαρξιστικά, δεν μπορώ να κάνω απολύτως τίποτε.
Θραξ Αναρμόδιος
ΘΡΑΞ ,δεν είρθα για να να ταράξω του κύκλους των σκέψεων σας ούτε να προσυλιτίσω κανέναν.
Η έμπνευση δεν μπορεί να είναι δημιουργική όταν το φόντο του στοχαστή ειναι μόνιμο παγωμένο στο ιδιο μοτίβο.
Οσο για τον φίλο 11888 που εχει μείνει ακόμα στην εποχή του 114 του θυμίζω οτι η συχνότητα ήταν PART-TIME, σταμάτησε να εκπέμπει εδώ και πολλές δεκαετίες.
ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ….
……..Είμαστε όλοι θύματά της «κοινωνικής μηχανικής».
Πρόκειται για ένα είδος μυστικής επιστήμης του χειρισμού του πλήθους, που χρησιμοποιείται από τους «λίγους» που γνωρίζουν τα μυστικά της εκμετάλλευσης και της εξουσίας και έχουν τα μέσα για να την επιβάλλουν σε όλους μας.
Η «προβοκάτσια» είναι ένα συνηθισμένο εργαλείο κοινωνικής μηχανικής. Μέχρι πρόσφατα νόμιζα ότι όλοι οι άνθρωποι γνωρίζουν πως λειτουργεί η προβοκάτσια, αλλά παρατηρώντας τις εξελίξεις συνειδητοποίησα ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων δεν γνωρίζουν καν τον όρο, ούτε υποψιάζονται ότι υπάρχουν τέτοια πολιτικά κόλπα.
Κατά τη γνώμη μου, είναι μια πολύ σοβαρή θεωρία συνωμοσίας, η οποία προσφέρει μια διαφωτιστική ερμηνεία για τα παράξενα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μας. Δεν είναι μια από εκείνες τις θεωρίες συνωμοσίας που ρίχνουν το φταίξιμο σε κάποια μειονότητα (στους Μασόνους ή στους Εβραίους, στη CIA ή στους Ναζί) αλλά ρίχνει το φταίξιμο όχι μόνο σε όλους τους «έξυπνους» που κυβερνούν αυτόν τον πλανήτη εκμεταλλευόμενοι στυγνά τους απλούς ανθρώπους, αλλά και σε όλους εμάς τους «χαζούς», που κάποιοι μας εκμεταλλεύονται αλλά δεν κάνουμε τίποτε για αυτό.
Μια θεωρία συνωμοσίας που απαιτεί από εμάς να σκεφτόμαστε περισσότερο και να μην αποδεχόμαστε τυφλά ό,τι μας λένε, νομίζω ότι πρέπει να την πάρουμε πολύ στα σοβαρά…
ΦΙΛΙΚΟΤΑΤΑ, ΦΟΙΒΟΣ.
Θρακα σε ευχαριστω πολυ για την απαντηση σου η οποια και μου αρκει.Σε καμια περιπτωση δεν ζηταω δελτιο πολιτικων φρονηματων για να διαβασω καποιον και συγγνωμη που σε εξοργισα.Δεν ηταν αυτος ο σκοπος μου.Οσον αφορα τα σχολια κακως τα υποτιμας καθως μεσα απο τον σχολιασμο βγαινουν σημαντικοτατα συμπερασματα τα οποια αν ειναι χαλκευμενα θα αποπροσανατολισουν.Για να μην αναφερω τι κακο κανει καποιος οταν σχολιαζει βγαζοντας απο την κουτρα του πολιτικοκοινωνικες αναλυσεις απευθειας απο τα αδυτα του ΛΑΟΣ και της Χ.Α.
Οσων αφορα τα μπλογκ δυστυχως η αποψη μου παραμενει η ιδια.Ειναι 100% φασιστικα και μαλιστα εχω μαζεψει ουκ 0λιγα αρθρα τα οποια προτρεπουν ακομα και σε πογκρομ και βιαιοπραγιες εναντιων αδυνατων κοινωνικων ομαδων(δεν ειναι μονο οι μεταναστες αδυνατη κοινωνικη ομαδα).
Εχω παρα πολλες ερωτησεις σχετικα με τα θεματα που αναρτας,αλλα θα το κανω σε αλλη σου δημοσιευση καθως ο απο πανω συνομωσιολογος εκτος του οτι γραφει οτι του κατεβει στην κουτρα, θεωρει δεδομενο οτι απευθυνεται σε «κοινωνικη σαβουρα»(δεν ειναι δικος μου ορος αυτος)που απλα θα κατσει να φαει αμασητα αυτα που γραφει.
11888
Πρόκειται περί παρεξήγησης, αφού ΞΕΡΩ καλά ΤΙ εννοείς και ΠΟΙΟ «φασιστομπλογκ», αλλά… ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ.
ΑΝ το πάμε έτσι, τότε… ΚΑΙ δικά μου άρθρα και βίντεο είχε φιλοξενήσει αρκετές φορές το εν λόγω «φασιστομπλογκ». Το ότι ο Αναρμόδιος Θραξ γράφει κι αυτός εκεί είναι απόλυτα φυσικό. Σαν συλλογικό μπλογκ έχει πολύ κόσμο που γράφει, και ενίοτε ΚΑΙ ακροδεξιούς (δυστυχώς, δεν αντιλέγω… αυτό είναι πρόβλημα). Ομως ΔΕΝ λύνουμε το πρόβλημα με το να το σπρώξουμε σε τσουβαλιαστική ταύτιση με την ακροδεξιά (κι εδώ δεν ανάφερα καν το όνομα του μπλογκ, γιατί δεν θέλω να εξαπλώσω λάθος εντυπώσεις)
Υ.Γ. αναφερόμουν σε όσα είπες στο ΠΡΩΤΟ σου σχόλιο βέβαια…
@Θρακα, με πήραν τα σκάγια του μοδεραίησον σε ένα σχόλιο όπου απαντώ στον έντεκα-ογδοντα-οκτώ, ο οποίος μάλιστα… τυγχάνει ΚΑΙ δικός μας σχολιαστής.
(προφανώς τον έχεις μοδεράρει… βάσει του… αριθμού του ψευδωνύμου του)
Ομως ΜΗΝ τον φοβάσαι, είναι δικός μας, απλώς παρεξήγησε! χεχε
@OMADEON
Σόρυ ρε παιδιά. Εχω την ρίζα φασιστ- σε moderation και πολλά άλλα παρόμοια, φοβούμενος μη γράψει κανένας τίποτε του στυλ ο τάδε είναι φασίστας και τρέχουνε εμένα αντί για κείνον με αγωγές και αποζημιώσεις, δεν πάνε και τα οικονομικά μου καλά, έχω να σταυρώσω πελάτη ένα οχτάμηνο. Να με τρέχουνε αλλά να την έχω κάνει εγώ ναι. Οχι άλλος.
Εχω διαπιστώσει ότι αυτά που εν γένει προτείνω (δημοκρατία με κληρώσεις κλπ κλπ) καθώς και η κριτική για τον κοινοβουλευτισμό και τον ρόλο των κομμάτων έχουν ενοχλήσει πολύ και προσπαθώ να φυλάξω κάπως τον κ..λο μου. Μόνος μου είμαι, ούτε σε οργάνωση ούτε σε κόμμα ανήκω, και δεν ξέρω αν θα βρεθεί κι άνθρωπος να πάρει τα δίκια μου άμα μου την πέσουνε γενικώς…
Σχωράτε με, σας κερνάω ένα τσίπουρο ή τι αγαπάτε και το πατσίζουμε που σας ταλαιπωρώ με το για-να-μη-με-τρέχουνε-moderation.
Θραξ Αναρμόδιος