Ο τσομπάνης, ολομόναχος πια στο μαντρί με τον σκύλο, προσπαθεί να αναγκάσει τα πρόβατα να ξαναγυρίσουν.


Μήνες τώρα ένα αυθόρμητο κίνημα αυτο-οργάνωσης του λαού, του απλού έλληνα πολίτη, βρίσκεται σε εξέλιξη. Ο μέσος έλληνας πολίτης, αηδιασμένος από τις κομματικές ηγεσίες που άλλα υπόσχονται και άλλα εφαρμόζουν όταν γίνονται κυβέρνηση, εξοργισμένος από την διαφθορά και την ατιμωρησία, δηλαδή την κατάλυση της νομιμότητας, γονατισμένος από τα άδικα βάρη που φόρτωσαν μόνο στις δικές του πλάτες, κρύβοντάς του μάλιστα και τον λογαριασμό των δανείων, απομακρύνεται ταχύτατα από τα κόμματα και τις παρατάξεις και προσπαθεί να οργανωθεί μαζί με άλλους συμπολίτες του. Και να συστήσει έμβρυα αυτόνομων αλλά κυρίως αμεσο-δημοκρατικών οργανώσεων.

Μια τέτοια αυτο-οργάνωση του λαού μακριά από τα κόμματα, και μάλιστα με τέτοιες διαδικασίες άμεσης, δηλαδή αυθεντικής δημοκρατίας, απειλεί ευθέως την εξουσία των ηγεσιών του κομμάτων και του συνόλου του συστήματος εξουσίας στην χώρα μας. Και δίνει και πολύ κακό παράδειγμα και στους λαούς άλλων χωρών που μας παρακολουθούν. Μας παρακολουθούν, να ‘σαστε σίγουροι. Εδώ κοιτάνε. Το κοπάδι φεύγει λοιπόν από το μαντρί και ο τσομπάνης μένει με την γκλίτσα και τον σκύλο μόνος του.

Τον χρόνο που μας πέρασε είχαμε διάφορες τέτοιες προσπάθειες αυτο-οργάνωσης όπως το GetGreeceBack, την Ελεύθερη Κυριακή (σχετικά πρόσφατα), τον Συντονιστή και φυσικά το Δεν πληρώνω, το κίνημα των διοδίων.

Κανένα κόμμα δεν παραστάθηκε σε αυτές τις κινήσεις. Με κανέναν τρόπο. Ενώ θα μπορούσε να προσφέρει ποικίλη υποστήριξη, όπως νομική, τεχνική και οργανωτική. Οχι μόνο δεν παραστάθηκε αλλά οι κινήσεις αυτές αγνοήθηκαν παντελώς από τα κόμματα. Κι όχι μόνο τα κόμματα αλλά και τα κατεστημένα μέσα ενημέρωσης τήρησαν απόλυτη σιγή. Ακρα του τάφου σιωπή. Ούτε κιχ. Για τα ρίβερ πάρτυ θα λέγανε πολύ πολύ περισσότερα. Κι όχι μόνο τα ΜΜΕ. Αλλά και τα φιλικά τους ιστολόγια, που κάνουν την κάθε μικροκομματική εξέλιξη να παίρνει διαστάσεις ανάλογες με την εκστρατεία του μεγάλου Αλεξάνδρου.

Στις παρυφές βέβαια του πολιτικού συστήματος, στην περιφέρειά του, εκεί που και πάλι φτάνει το μακρύ συστημικό του χέρι, είχαμε και ορισμένες προσπάθειες απαξίωσης αυτών των προσπαθειών.

Γενικά η αντίδραση του πολιτικού κατεστημένου, ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ δηλαδή, στις λαϊκές προσπάθειες αυτο-οργάνωσης μακριά από κόμματα, κυμάνθηκε από την αγνόηση και την αδιαφορία ως την απαξίωση.

Μέχρι πρόσφατα. Οταν το κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ των διοδίων άρχισε να γνωρίζει μια εξάπλωση που δεν θα μπορούσε να αγνοηθεί εύκολα. Κι έτσι τώρα άρχισε να διαφαίνεται μια αλλαγή αντιμετώπισης και πολιτικής από το σύστημα απέναντι σε αυτές τις κινήσεις.

Κι όχι φυσικά πως ο κίνδυνος για το σύστημα έγινε συστημικός. Διότι κανένα από αυτά τα κινήματα δεν έβαλε στόχους, από όσο ξέρω τουλάχιστον, αλλαγής του πολιτεύματος στην βάση της υιοθέτησης δημοκρατικών διαδικασιών και μεθόδων όπως είναι η κλήρωση και η λογοδοσία. Οι στόχοι των μέχρι τώρα κινήσεων είναι εστιασμένοι σε συγκεκριμένα ζητήματα. Την ακύρωση του Μνημονίου, το άδικο των διοδίων. Κι όμως το ένστικτο αυτοσυντήρησης του συστήματος το κάνει αισθάνεται τον κίνδυνο που διατρέχει από τέτοιες κινήσεις και πλέον έχει αρχίσει και αντιδρά. Οι ηγεσίες του συστήματος φοβήθηκαν ότι χάνεται ο έλεγχος.

Πρώτη αντίδραση λοιπόν του συστήματος, πριν 3) τσακίσει αυτές τις κινήσεις και 2) τις προβοκάρει, θα είναι η προσπάθειά του να τις καπελώσει. Ω, ναι. Να τις οικειοποιηθεί. Να τις σφετερισθεί. Να τις εμφανίσει ως δικές του. Είναι τόσο παλιές οι προθέσεις, οι σχεδιασμοί, οι μέθοδοι και οι πρακτικές, που είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να κρυφτούν. Αρχαίες συνταγές.

Το ΚΚΕ για παράδειγμα, ενώ αρχικά εναντιώθηκε με το κίνημα των διοδίων, τις μέρες αυτές, μέσω του ΠΑΜΕ, σήκωσε και αυτό τις μπάρες. Και τις επόμενες μέρες μην παραξενευτεί κανείς αν δει και συνδικαλιστές από άλλους χώρους όπως της ΝΔ και του ΠαΣοΚ να «κάθονται κάτω από την μπάρα». Παρά την μέχρι τώρα αγνόηση του «φαινομένου» Κίνημα των διοδίων που έκλεισε πάνω από ένα χρόνο ύπαρξης. Τώρα που το κίνημα αυτό αποκτά βαρύτητα θα κάνουν το παν για να το αλώσουν και να το ελέγξουν. Διότι κινδυνεύουν πολλαπλώς.

Ματαιοπονία. Ο σπόρος έπεσε.

Θραξ Αναρμόδιος

ΥΓ. Οποιος δεν καταλαβαίνει τι είναι σύστημα (ακόμη) δεν θα καταλάβει ποτέ και παρακαλείται να πάει αλλού να το μάθει. Ας μην τον ταλαιπωρούμε κι ας μην μας ταλαιπωρεί.

This entry was posted in Επικαιρότητα, Εξουσία, Κόμματα and tagged , , , . Bookmark the permalink.

11 Responses to Ο τσομπάνης, ολομόναχος πια στο μαντρί με τον σκύλο, προσπαθεί να αναγκάσει τα πρόβατα να ξαναγυρίσουν.

  1. Ο/Η kiki λέει:

    Διαβασα πριν απο λιγο οτι η Ziraat Bank θελει να αγορασει την Ελληνικη Βιομηχανια Ζαχαρης τα εργοστασια στις Σερρες, Ξανθη- Θρακα παλι προσφυγα σε βλεπω- και Λαρισσα.
    Επισης κανει επαφες με τον Πανταλακη να μπει στην Αγροτικη.
    Λεμε για το συστημα , ετσι ειναι, ολοι μαζι κανεις δεν αντιδρα, σε αυτο , δεν ακουσα επαναστατικες σαλπιγγες απο κανενα κομμα, μονο για τον Γκλετσο.
    Κουβεντες παρλαπιπες, για το τι θα δουμε στο μελλον και καντε υπομονη, και τα λοιπα , μονοτονα μονοτονα.
    Αν γινει αυτη η εξαγορα , σημαινει οτι ο αγροτικος τομεας, θα ελεγχεται απο τους τουρκους.Αν ο γειτονας μου η εγω εχοντας δανειο στην Αγροτικη δεν μπορω να το πληρωσω θα ερθουν οι τουρκοι να κανουν κατασχεση.
    και θα κατσω με σταυρωμενα χερια, νομιζουν, να περιμενω το αλλο κομμα που δινει εξετασεις για την καλη του συμπεριφορα να ερθει στην εξουσια για να παρω το σπιτι μου πισω οταν θα εχει ηδη πουληθει σε τουρκους.
    Ειναι μακρια ξημερωμενοι ολοι τους, μα ολοι τους.
    Αποτελουν ενα πικρο παρελθον που ολοι εχουμε μετασχει λιγο η πολυ.
    Το καπελωμα το γνωριζουμε , το συστημα το γνωριζουμε, ξερουμε πια πως αντιδρα,τωρα βρισκουν καθε μερα και κατι για αποπροσανατολισμο για να μας εγκλωβισουν παλι, αλλα δεν.
    Το κινημα των Κεφαλλονιτων δεν πληρωνω δεν πληρωνω, ειναι το επομενο μεγαλο.
    Δεν πληρωνω τιποτα , δεν πληρωνω για να περνουν αυτοι καλα,δεν τους ανεχομαι πια.Με απειλουν- με εξοργιζουν, με προπηλακιζουν – με αγανακτουν, και γενικως που τους βλεπω με εξαγριωνουν.
    Ο σπορος επεσε και επιασε

    • Ο/Η anarmodios λέει:

      Για την Βιομηχανία Ζάχαρης και την Αγροτική Τράπεζα και τα παρόμοια:

      Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ζούμε σε καπιταλιστικές συνθήκες, άκρατου νεοφιλελευθερισμού και παγκοσμιοποίησης. Τα οικονομικά ζητήματα δεν είναι απλά καθαρά και μόνο εθνικά και πατριωτικά και δεν σταματούν στα εθνικά σύνορα πλέον (όπως γίναμε τώρα).

      Ο νεοφιλελευθερικός παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός είναι ένα χρηματιστικό κεφάλαιο ΧΩΡΙΣ ΠΑΤΡΙΔΑ. Παγκόσμιο. Που θέλει όλους τους λαούς σκλάβους και βαστάζους του. Λαδώνει τους εγχώριους άρχοντες για να αγοράζει δημόσιες περιουσίες με την ιδιωτικοποίηση (που φέρνει πολλά κέρδη στους διεφθαρμένους πολιτικούς γι’ αυτό και πάντα είναι υπέρ) ώστε να ακυρώνει την οικονομική ανάπτυξη μιας χώρας και να την επιτρέπει σε μια άλλη χώρα, εκείνη που τον συμφέρει. Είναι ένα αρκετά σύνθετο πρόβλημα.

      Στην βάση του βέβαια πάντα το πρόβλημα φυσικά και είναι απλό. Εχει να κάνει 1) με το ποιος παίρνει τις αποφάσεις (και με ποιες διαδικασίες), 2) ποιος τις εκτελεί και 3) ποιος τις ελέγχει.

      Τώρα όλα αυτά γίνονται από έναν και μόνο φορέα: τις κατά τόπους κυβερνήσεις οι οποίες έχουν εξαγοραστεί, με ποικίλους τρόπους από αυτό το παγκοσμιοποιημένο και τυχωδιοκτικό κεφάλαιο που λυμαίνεται τον πλανήτη και έχουν καταστεί υπηρέτες του. Οι λαοί αλλάζουν και ξανα-αλλάζουν κόμματα στην εξουσία και την κυβέρνηση, απελπισμένοι, αλλά παίρνουν πάντα το ίδιο αποτέλεσμα. Η κυβερνήσεις τους δουλεύουν εις βάρος των λαών οικονομικά και προς όφελος μιας μικρής εγχώριας ολιγαρχίας πλούτου και των παγκόσμιων συμμάχων της.

      Σαν ανάλυση τα παραπάνω μπορεί να ακούγονται αριστερά και μαρξιστικά και σε κάποιους μπορεί να μην αρέσουν κιόλας. Ούτε εμένα μου αρέσουν όπως έχουν τα πράγματα. Γι’ αυτό και προσπαθώ να ξαναγυρίσει η εξουσία στον φυσικό ιδιοκτήτη της: στους πολλούς. Τον λαό δηλαδή.

      Και μετά ας αποφασίσει η γενική συνέλευση των πολιτών τι θα κάνει με την Βιομηχανία Ζάχαρης και την Αγροτική. Αν θέλει να την πουλήσει ή όχι.

      Εν ολίγοις άμα δεν κάνουμε δημοκρατία, χαϊρι δεν βλέπουμε. Και η δημοκρατία δεν έχει κανένα οικονομικό δόγμα να εφαρμόσει (σοσιαλιστικό ή νεοφιλελεύθερο). Αποφασίζει κατά περίπτωση. Αλλά ο καθένας μπορεί να φανταστεί ότι είναι αδύνατο ένας οργανισμός να πάρει λάθος αποφάσεις και μάλιστα τόσο μεγάλος οργανισμός όπως μια γενική συνέλευση των πολιτών.

      Διότι όσο περισσότεροι αποφασίζουν τόσο μικραίνει ο κίνδυνος να πάρουν λάθος απόφαση.

      Θραξ Αναρμόδιος

      • Ο/Η filonoipontou λέει:

        Τὸν Σωκράτη ποιὸς τὸ κατεδίκασε σὲ θάνατο; Οἱ λίγοι καὶ εἰδικοί ἢ οἱ πολλοί; Οἰ πάρα πολλοί;

      • Ο/Η filonoipontou λέει:

        Τὸν Σωκράτη ποιὸς τὸ κατεδίκασε σὲ θάνατο; Οἱ λίγοι καὶ εἰδικοί ἢ οἱ πολλοί; Οἰ πάρα πολλοί;

        Φιλονόη

        • Ο/Η anarmodios λέει:

          @filonoipontou

          Σε ένα σχόλιο που εξηγώ το πως οι αρχαίες δημοκρατίες έπαιρναν οικονομικές αποφάσεις, θέτεις ξαφνικά το ζήτημα της καταδίκης του Σωκράτη.

          Αναρωτιέμαι γιατί το κάνεις;

          Να αντι-ρωτήσω όμως κι εγώ: Για ποιο λόγο πιστεύεις ότι τον καταδίκασε τον Σωκράτη η πόλη της Αθήνας;

          Θραξ Αναρμόδιος

    • Ο/Η Defective Genes λέει:

      Κάποιες σκέψεις με αφορμή το σχόλιο για την Ziraat Bank:
      Βλέπω πολλά σχόλια για αυτήν την τράπεζα και σε άλλα ιστολόγια όπου λίγο πολύ το πρόβλημα ανάγεται σε εθνικό.

      Προσωπικά δεν θα αισθανόμουν πιο άνετα αν ερχόταν να μου κάνει κατάσχεση μια Ελληνική τράπεζα. Δηλαδή αν μου κάνει κατάσχεση Ελληνική τράπεζα είναι καλύτερα από μια τουρκική; Δεν χρησιμοποιούν και οι δυο τις ίδιες ληστρικές τακτικές; Το πρόβλημα είναι το «τουρκική» ή το «τράπεζα»; Λένε ότι το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα. Και αμφιβάλλω αν οι τούρκοι επιχειρηματίες που έχουν την τράπεζα προσβλέπουν σε εθνικά θέματα. Πιο πιθανό είναι ότι προσβλέπουν στο κέρδος. Με την ίδια λογική η Εθνική π.χ. που έχει θυγατρική στην Τουρκία δεν το έκανε για να εξυπηρετήσει τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα αλλά για την κερδοφορία της και μόνο.

      Αναφέρω τα παραπάνω για να τονίσω ότι πάντα δεν πρέπει να ξεχνάμε την ρίζα του προβλήματος. Σίγουρα το πρόβλημα της Ελλάδας αυτήν την στιγμή είναι και οικονομικό και εθνικό και έχει πιθανόν και πολλές άλλες διαστάσεις. Όποια διάσταση όμως και αν αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα θα παραμένει.
      Αν π.χ. διώξουμε την Ziraat bank και με κάποιο μαγικό τρόπο λύσουμε και τα εθνικά (Αιγαίο κλπ) θα λυθεί το πρόβλημα μας; Μάλλον όχι γιατί όσο «εξαφανίζονται» χρήματα σε μεγαλοεπιχειρηματίες και λαμόγια η ζωή μας μάλλον θα είναι το ίδιο μίζερη.

      Αν από την άλλη με κάποιον μαγικό τρόπο λυθεί το οικονομικό (χρέος, έλλειμα κλπ) θα λυθεί το πρόβλημα; Μάλλον όχι γιατί οι ίδιοι που μας έφεραν ως εδώ, αν τους δωθεί η ευκαιρία να συνεχίσουν, θα μας ξαναφέρουν στην ίδια κατάσταση.

      Η ρίζα του κακού λοπόν είναι το πολιτικό σύστημα. Αυτό είναι που έφερε εδώ την χώρα και αυτό είναι που δεν μπορεί να την βγάλει απο το αδιέξοδο. Οπότε απέτυχε. Και άρα θέλει αντικατάσταση. Τόσο απλά.

      Αν δεν μπορεσουμε να το αντιληφθούμε αυτό (ως σύνολο εννοώ) και προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε ένα μέρος μόνο του προβλήματος, τότε η Ιστορία ευχαρίστως θα επαναληφθεί μέχρι να μας διδάξει.

      Φιλικά

  2. Ο/Η Deneb λέει:

    Φαίνεται πως έχουν αρχίσει όλοι να καταλαβαίνουν ποια είναι η αχίλλειος πτέρνα του συστήματος.
    Το χρήμα!
    Οσο το σύστημα μπορεί να ξεζουμίζει οικονομικά τους πολίτες, θα καταφέρνει να επιβιώνει.
    Αν το κίνημα γιγαντωθεί και όλο και περισσότεροι πολίτες σταματήσουν να το ταἰζουν, τότε το σύστημα θα καταρεύσει.
    Ισως είναι και το μοναδικό όπλο των πολιτών αν θέλουν να απαλλαγούν από την δικτατορία της ολιγαρχίας, ώστε να επιστρέψει η Δημοκρατία επιτέλους στο τόπο που τη γέννησε.
    Η αυτό-οργάνωση είναι ο μόνος δρόμος σε αυτή τη μάχη.

  3. Παράθεμα: Ο τσομπάνης, ολομόναχος πια στο μαντρί με τον σκύλο, προσπαθεί να αναγκάσει τα πρόβατα να ξαναγυρίσουν. « Τόνοι και Πνεύματα ….

  4. Ο/Η anarmodios λέει:

    Κατσίκες, πρόβατα, τσομπάνηδες, τσομπανόσκυλα, στάνες… (λολ)

    Πολύ βουκολικές αναγωγές κάνουμε τελευταία. (λολ δις)

    Θραξ Αναρμόδιος

  5. Ο/Η tsilivithras λέει:

    «Πρώτη αντίδραση λοιπόν του συστήματος, πριν 3) τσακίσει αυτές τις κινήσεις και 2) τις προβοκάρει, θα είναι η προσπάθειά του να τις καπελώσει. Ω, ναι. Να τις οικειοποιηθεί. Να τις σφετερισθεί. Να τις εμφανίσει ως δικές του. Είναι τόσο παλιές οι προθέσεις, οι σχεδιασμοί, οι μέθοδοι και οι πρακτικές, που είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να κρυφτούν. Αρχαίες συνταγές.»

    Στην αρχή σε αγνοούνε…
    μετά σε κοροιδεύουν…
    μετά σε πολεμάνε…
    και στο τέλος τους νικάς.

    Γκάντι, αν θυμάμαι καλά.

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.