Σε μια κοινωνία, σαν τη δική μας, πέρα από την κυβέρνηση, υπάρχει ένας αριθμός ηγεσιών και εξουσιών. Οπως ο πρόεδρος της «δημοκρατίας», ο πρόεδρος της βουλής, η ηγεσία της αντιπολίτευσης, η ηγεσία των τριών ανώτατων δικαστηρίων της χώρας (Αρειος Πάγος, Συμβούλιο της Επικρατείας και Ελεγκτικό Συνέδριο), η ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων (ΓΕΕΘΑ, ΓΕΣ, ΓΕΝ, ΓΕΑ), η ηγεσία της αστυνομίας, η ηγεσία της εκκλησίας, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ, της ΓΣΕΒΕΕ, οι ηγεσίες των μεγάλων επιστημονικών συλλόγων της χώρας (όπως ο ΔΣΑ), των επιμελητηρίων, οι πρυτάνεις των πανεπιστημίων, οι «ανεξάρτητες» αρχές, κλπ κλπ.
Ολα αυτά τα πρόσωπα και οι θεσμοί απαρτίζουν αυτό που λέμε «ηγεσία της κοινωνίας», με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, και έχουν λιγώτερο ή περισσότερο θεσμικό χαρακτήρα. Ωστόσο, και ανεξάρτητα από την θεσμική τους βαρύτητα και ισχύ, οι ηγεσίες αυτές έχουν ΤΕΡΑΣΤΙΑ ευθύνη απέναντι στο κοινωνικό σύνολο στο οποίο ηγούνται. Στο σύνολο της κοινωνίας έχουν πρωτίστως ευθύνη. Και όχι μόνο στους επιμέρους κλάδους της, που τυχόν αντιπροσωπεύουν ή θεωρητικά «προστατεύουν».
Μέχρι στιγμής, και έχουν περάσει σχεδόν 18 μήνες λεηλασίας της χώρας μας και του λαού της, με αυτουργό αυτής της λεηλασίας την ίδια την κυβέρνησή μας, καμμία από τις άλλες κοινωνικές ηγεσίες, θεωρητικά αυτόνομες, δεν αποφάσισε να σταθεί με το μέρος του λαού και να ορθώσει θαρραλέα και αποτελεσματικά το ανάστημά της απέναντι στην κυβερνητική λαίλαπα.
Με αποτέλεσμα ο λαός να παλεύει μόνος κι απελπισμένος στις πλατείες των Αγανακτισμένων. Ενώ η εξαθλίωσή του γενικεύεται. Κι ενώ οι άνεργοι κοντεύουν το ενάμισυ εκατομμύριο στην ουσία (χώρια οι ξενιτεμένοι). Κι ενώ ένας μεγάλος αριθμός οικογενειών έχει πια ένα ή περισσότερα μέλη με μόνιμα ψυχολογικά προβλήματα εξαιτίας της ζοφερής αυτής οικονομικής κατοχής και αφαίμαξης υπέρ των ξένων δυνάμεων.
Δεν είναι η ατολμία που εμποδίζει τις ηγεσίες αυτές να σταθούν αλληλέγγυες προς τον λαό και να τον στηρίξουν. Οι ηγεσίες αυτές έχουν αλωθεί. Εχουν υποδουλωθεί. Εδώ και χρόνια. Χρόνια πολλά. Εχουν λοιπόν υποδουλωθεί στο διεφθαρμένο και μολυσματικό κομματικό πολιτικό σύστημα, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και η υποδούλωση αυτή συνέβη σε αρκετές περιπτώσεις και με δική τους θέληση και επιδίωξη. Οι ηγεσίες αυτές είναι πια μέρος του «στρατού κατοχής» του πολιτικού συστήματος επί της κοινωνίας. Και φυσικά συνένοχες στο τεράστιο έγκλημα που συντελείται μπροστά στα μάτια μας.
Η υποδούλωση και ο προσεταιρισμός των κοινωνικών αυτών ηγεσιών από το διεφθαρμένο καθεστώς δεν γίνεται με κάποιον μυστικό και συνωμοτικό τρόπο. Πρώτα πρώτα αρκετές από αυτές τις ηγεσίες ΔΙΟΡΙΖΟΝΤΑΙ άμεσα από την εκάστοτε κυβέρνηση. Με συμφωνία και της «αντιπολίτευσης». Με χαρτιά και σφραγίδες. Αλλες προκύπτουν μέσα από μια διαδικασία επιλογής που ουσιαστικά βρίσκει πάλι σύμφωνα και τα δύο μεγάλα κόμματα που κυβερνάνε την χώρα (με την μορφή που έχουν σήμερα τουλάχιστον) εδώ και μισό αιώνα, αλλά και τις άλλες επιμέρους ηγεσίες. Αλλες πάλι τέτοιες ηγεσίες, όπως οι συνδικαλιστικές και οι πανεπιστημιακές, χρωστούν την ανάδειξή τους επίσης στο ίδιο διεφθαρμένο κομματικό σύστημα. Ανάδειξη που γίνεται μέσα από παρωδίες δημοκρατικών διαδικασιών που διοργανώνονται με την συνδρομή του πολιτικού συστήματος.
Με λίγα λόγια το σύνολο της ηγεσίας της κοινωνίας μας είναι υποχείριο του διεφθαρμένου κομματικού πολιτικού συστήματος [Το ίδιο το πολιτικό σύστημα είναι φυσικά υποχείριο της εγχώριας οικονομικής ολιγαρχίας και των ξένων οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων]. Και πολλά τμήματα των ηγεσιών αυτών της κοινωνίας, συναγωνίζονται στην σήψη και στην διαφθορά το ίδιο το επικυρίαρχο πολιτικό σύστημα. Δηλαδή αρκετές από αυτές τις ηγεσίες πλουτίζουν παρασιτικά εις βάρος του λαού και χάριν στον πλούτο που παράγει ο λαός μας, όπως παρασιτικά και με τον ίδιο τρόπο ζει και βασιλεύει και το ίδιο το πολιτικό σύστημα εις βάρος του λαού μας.
Σε λίγες περιπτώσεις έχουμε δει και εξευτελιστικές παραστάσεις όπου κάποιες από αυτές τις ηγεσίες, καθαρά και μόνο για ξεκάρφωμα του λαού, επιχειρούν να υποδυθούν τον λέοντα έναντι του εργοδότη τους, δηλαδή του πολιτικού συστήματος, ανάλογα με την πολιτική συγκυρία και τις ανάγκες της πολιτικής διαχείρισης του καθεστώτος. Φυσικά και πρόκειται για θέατρο. Κι αυτό το δείχνουν τα αποτελέσματα αυτών των λεονταρισμών. Και ο συνακόλουθος εξευτελισμός των ηγεσιών αυτών παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των ελεγχόμενων ΜΜΕ.
Ο λαός μας ΔΕΝ έχει τίποτε να περιμένει από τις ηγεσίες αυτές.
Δεν είναι μόνο άχρηστες ηγεσίες. Είναι ουσιαστικά οι εχθροί του. Οι εχθροί του λαού. Διότι ελέγχουν σε μεγάλο βαθμό δυνάμεις που θα μπορούσαν να ανατρέψουν την σημερινή εφιαλτική κατάσταση. Αλλά, οι ηγεσίες αυτές, υπηρετώντας πιστά το σύστημα, με το οποίο είναι συνένοχες, κρατούν τις δυνάμεις αυτές εγκλωβισμένες ή τις εμποδίζουν με κάθε μέσο, ακόμα και «στρατιωτικά», από το να εκφράσουν την αντίθεσή τους.
Σε πρώτη ευκαιρία ο λαός μας θα πρέπει να συντρίψει τις εχθρικές, σάπιες και διεφθαρμένες αυτές ηγεσίες.
Πριν τον συντρίψουν εκείνες.
Θραξ Αναρμόδιος
Θραξ Αναρμόδιος 
ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ;…ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗ ΝΕΟΤΑΞΙΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΩΝ «ΒΕΛΟΥΔΙΝΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΝ»…
από τον Κώστας Ντουντουλάκης, Πέμπτη, 25 Αυγούστου 2011 στις 9:21 μ.μ.
Πόσο παιδαριώδης (όταν δεν είναι εκ του πονηρού) η άποψη ότι το κομματικό πολιτικό σύστημα είναι η μήτρα όλων των κακών! Το εργαλείο …υπεύθυνο για την τέτοια ή άλλη χρήση του! Το επιφαινόμενο (ή έστω, το φαινόμενο) για το αίτιο! Η θεοποίηση του οικονομικού κέρδους,ο καπιταλισμός για να μιλάμε χωρίς ύποπτες περιστροφές,στο απυρόβλητο! Ή είναι δευτερεύουσα «λεπτομέρεια»…Τα κόμματά του είναι εξίσου υπεύθυνα με τα κόμματα που (κουτσά στραβά κι ανάποδα έστω) προσπαθούν να τον αντιπαλέψουν! Αλήθεια, αν λείψουν τα κόμματα, θα πάψει να υπάρχει απάνθρωπος,καταστροφικός της φύσης και των ανθρώπων,καπιταλισμός;Περίεργο! Δεν έγινε έτσι μετά την 21η Απριλίου 1967 στη Ελλάδα! Ούτε με τον Χίτλερ, τον Φράνκο, τον Σαλαζάρ, το Μουσολίνι,τον Πινοσέτ,τον Φαχντ κλπ σε Γερμανία,Ισπανία,Πορτογαλία,Ιταλία,Χιλή,Σαουδ. Αραβία!!! Πάντως τους καπιταλιστές μια χαρά τους βόλευαν αυτά τα …ακομμάτιστα καθεστώτα… Προσοχή φίλοι στην έρπουσα,πρώην φασιστική, νυν νεοταξίτικη-άκρως καπιταλιστική πάντα όμως) τοιούτη φαιά προπαγάνδα!!
Άλλο να θεωρείς ότι κανένα τωρινό κόμμα δεν σε εκφράζει(εμπίπτω κι ελόγου μου σ΄αυτή την περίπτωση) και άλλο το να τα θεωρείς όλα εξίσου υπόλογα ή ακόμα πιο επιπόλαια, επικίνδυνα επιπόλαια, να προπαγανδίζεις την απαγόρευση λειτουργίας όλων των κομμάτων,ακόμα και μελλοντικών,εντελώς άλλης δομής και ρόλου…Η κοινωνική ανατροπή π.χ. θα γίνει με εντελώς «αυθόρμητα» άναρχα ασυντόνιστα μπουλούκια εκτονονώμενων ατόμων, πανεύκολα χειραγωγήσιμα έτσι από μια φούχτα επιτήδειους και πράκτορες; Το είδαμε το έργο, έχει παιχτεί σε πολλές «βελούδινες» και μη «επαναστάσεις»: Πολωνία,Ρουμανία,Γελτσινοσιατζίδικη Ρωσία,Ρουμανία,Ουκρανία,Τσεχία,Κόσσοβο,Βοσνία,Γεωργία,Λιβύη τώρα…
«Πόσο παιδαριώδης (όταν δεν είναι εκ του πονηρού)…»
Τι να σου πω βρε Κώστα μου;
Οτι τώρα εγώ δεν είμαι παιδαριώδης ή δεν ενεργώ εκ του πονηρού;
Γίνεται να αρνηθώ κάτι τόσο οφθαλμοφανές;
Εγώ λεω μάλιστα όποιον έχει άλλη γνώμη από τη δική μας να τον χαρακτηρίζουμε στην καλύτερη περίπτωση παιδαριώδη. Και φυσικά στην χειρότερη πως ενεργεί εκ του πονηρού (ξέρεις Σόρος, μόρος και το κακό συναπάντημα). Ολους όμως με αντίθετη γνώμη από τη δική μας.
Ακου τωρα να τολμάει κάποιος να έχει και αντίθετη γνώμη από τη δική μας! Ακουσον, άκουσον! Αν είναι ποτέ δυνατόν!
Ετσι δεν θα κουραζόμαστε να απαντάμε και στα επιχειρήματά τους.
Θραξ Αναρμόδιος (βελούδινος και εκ του πονηρού, παιδαριώδης επαναστάτης)
Καλησπέρα!
Αναρμόδιε παρακολουθώ τα γραπτά σου εδώ και αρκετό καιρό και εκτιμώ τις απόψεις, τη σκέψη και τον αγώνα σου.
Αυτό όμως που τονίζει ο Ντουντουλάκης είναι πολύ σημαντικό και με βρίσκει σύμφωνο και θεωρώ πως δεν εννοεί εσένα και τα γραφόμενά σου.
Έτσι κι αλλιώς εσύ διεκδικείς τη δημοκρατία.
Ο Ντουντουλάκης κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τον υφέρποντα ολοκληρωτισμό που αναπτύσσεται γοργά στις λαικές τάξεις και που ξεκινάει από ένα «έλα μωρέ, όλοι τους ίδιοι είναι», συνεχίζεται με το «δεν ασχολούμαι, δεν ψηφίζω, κοιτάζω την επιβίωσή μου και μόνο» και καταλήγει συνήθως στο αίτημα για «λιγότερη δημοκρατία», για… «σοφούς ή τεχνοκρατες που θα αναλάβουν εν λευκώ την εξουσία ως κυβερνήτες» -αλά Καποδίστρια-, με επιχειρήματα του τύπου «η πολλή δημοκρατία μας έφαγε» έως και… «που’ σαι Παπαδόπουλε».
Προφανώς και αυτά δεν αφορούν στα δικά σου γραφόμενα Αναρμόδιε.
Περισσότερο αφορούν σοτυς… αρμόδιους που γράφουν εδώ κι εκεί και προπαγανδίζουν τα… αρνητικά της… πολλής δημοκρατίας που ζήσαμε και ζούμε!
Καλώς να αγωνιζόμαστε στο Σύνταγμα για την ανατροπή αυτού του πολιτικού και οικονομικού σκηνικού αλλά πρέπει να χουε τα μάτια μας 14 στους θιασώτες των βελούδινων επαναστάσεων.
Επίσης, θεωρώ πως καλό είναι να μην ξεχνάμε να αναφέρουμε το οικονομικό κατεστημένο που λιμαίνεται τη χώρα.
Το πολιτικό κατεστημένο ως επί το πλείστον είναι τα… νομοθετικά βαποράκια των πραγματικών εξουσιαστών που είναι οι τραπεζίτες, εφοπλιστές, χρηματιστές, μεγαλοβιομήχανοι κλπ.
Οπότε καλώς βρίζουμε τους πολιτικούς «ηγέτες», αλλά πάνω απ όλα ας χτυπάμε τα αφεντικά τους, τα οποία μεχρι στιγμής είναι στο απυρόβλητο της κριτικής και της μούτζας.
@mazestix (toixo-toixo.blogspot.com) : «…θεωρώ πως δεν εννοεί εσένα και τα γραφόμενά σου»
Ναι, αλλά το σχόλιό του είναι κάτω από μια δικιά μου ανάρτηση. Και δεν είδα το σχόλιό του να κάνει κάποια διάκριση. Προφανώς με βάζει και μένα με αυτούς των βελούδινων επαναστάσεων κλπ κλπ.
Κι εγώ μπορώ να πω τότε, με την ίδια λογική του σχολίου του κυρίου αυτού, και την ίδια ευκολία, πως όσοι ακόμα, μετά από όσα έχουν γίνει στη χώρα μας, ΔΕΝ λένε πως «ολοι ίδιοι είναι», και συνεχίζουν να υποστηρίζουν το κομματικό πολιτικό σύστημα, πως τα παίρνουν και τα παίρνουν χοντρά ή έχουν αλλα ιδιοτελή συμφέροντα. Δεν το λέω όμως γιατί δεν είναι ακριβές και γιατί υπάρχουν πολλοί εγκλωβισμένοι για διαφορους λόγους, όχι ιδιοτελείς, και είναι και τίμιοι. Και αυτούς πρέπει να αφυπνίσουμε.
Επίσης, εγώ τουλάχιστον σπανίως ξεχνάω να αναφέρω τα της οικονομικής ολιγαρχίας. Και σε αυτή ακόμα την ανάρτηση έχω μια πρόταση. Εστω μία.
Εξάλλου αν κάποιος θελήσει να ασχοληθεί λίγο με αυτά που γράφω, θα τα βρει όλα. Τα πιο πολλά είναι στην ενότητα (μενού) «Τι να διαβάσω πρώτα».
Νάσαι καλά.
Θραξ Αναρμόδιος
Απλά διαβάζοντας το σχόλιό του δεν το εξέλαβα ως «απάντηση» σε σένα, αλλά ως… υστερόγραφο που απευθύνεται στους αναγνώστες του Blog.
Τελοσπάντων, αυτό που ανέφερα για τα αφεντικά των πολιτικών απευθύνεται σε όλους μας και εμένα συμπεριλαμβανομένου.
Διότι κι εγώ ξεχνιέμαι πολλές φορές και παρασέρνομαι από την επικαιρότητα και ξεχνάω να αναφερθώ στα αειθαλή οικονομικά αφεντικά που δε γνωρίζουν εποχές, γιορτές και σκόλες…
Καλή συνέχεια στην προσπάθεια που κανεις και καλο βραδυ!
Δες εδώ την κουτοπονηρία: «Αλήθεια, αν λείψουν τα κόμματα, θα πάψει να υπάρχει απάνθρωπος,καταστροφικός της φύσης και των ανθρώπων,καπιταλισμός;»
Το κόμματα μπορούν να πάψουν να υπάρχουν για διάφορους λόγους. Γιατί εγκαθιδρύεται 1) μονοκομματικό ολοκληρωτικό σύστημα σοβιετικού τύπου 2) δικτατορία φασιστικού τύπου 3) δημοκρατία.
Αλλά ο σχολιαστής κάνει ότι δεν καταλαβαίνει…
Τέλος πάντων! Εχει πολλούς τέτοιους.
Συνήθως είναι κρυπτο-ολιγαρχικοί ή φανερο-ολιγαρχικοί, αριστερής ή δεξιάς απόκλισης.
Ο σπόρος της δημοκρατίας έπεσε στην κοινωνία. Και όχι μόνο την ελληνική. Κι ότι και να κάνουν πια…
Θραξ Αναρμόδιος
Καλησπέρα πατριώτη….
Νομίζω ότι μια πρόταση τα λύνει όλα: δεν είμαστε κράτος….δεν έχουμε κρατική Ελληνική εξουσία…..είμαστε αποικία…από καταβολής νεοελληνικού προτεκτοράτου….όλα τα βάσανα και τα πάθη έχουν αυτό ως αιτία, και ας έχουν πλυθεί τα μυαλά μας σε μεγαλοιδεατισμούς και μοναχικά έθνη ανάδερφα, κληρονόμοι αρχαίων δόξών κτλ….
Είμαστε η πρώτη αφρικανική χώρα της Ευρώπης…..
Να ‘σαι καλά…
Φέτος μάλλον δεν θα έρχομαι Σαλονίκη….πολύ κούραση το τριήμερο…. μάλλον θα περιοριστώ σε κοντινότερες διαδρομές….πάντως μην ξεχνιέσαι , αν έρθεις κοντά έτσι;
Υ.Γ.: Θα μου πεις πετάς μια ατάκα και φεύγεις; και δίκιο θα έχεις….η χώρα για να αποκτήσει δημοκρατικούς θεσμούς κτλ πρέπει πρώτα να αποκτήσει κυριαρχία…αυτό με τον επεκτατισμό των αόρατων παγκόσμιων κυβερνητών που δεν ανέχονται παραφωνίες δεν είναι για την ώρα εφικτό….αλλά αν επικεντρωθούμε σε μικρότερα σχήματα που δεν πιάνουν στο μάτι των επικυρίαρχων…..ας πούμε την οργάνωση σε τοπικό επίπεδο της κοινωνίας , για την ανάδειξη ξανά της «πόλης κράτους» σε επίπεδο δημαρχίας κράτους ή περιφέρειας κράτους….εκεί ο κόσμος γνωρίζει άμεσα τον εμπλεκόμενο στα κοινά και τα πράγματα είναι -τουλάχιστον μπορεί να είναι- ξεκάθαρα και ελεγχόμενα….εκεί μπορεί να εφαρμοστεί και η άμεση δημοκρατία, και όλες οι ιδέες σου που προβάλλεις κατά καιρούς…σκέψου όλα αυτά που λέγαμε για μικρές ομάδες αυτοοργάνωσης….δεν είναι ιδανικό να γίνει αυτό με τους δήμους; έχουν όλα α προσόντα για κοινωνική συσπειρωση και για παραπέρα συσπείρωση με άλλους δήμους…ειδικά σε επαρχιακούς δήμους με λίγο πληθυσμό , για αρχή…..
Δεν μπορεί…κάπως θα γίνει η αρχή για να ανατραπεί η εξαθλίωση ….το κακό για τους κρατούντες είναι ότι ναι μεν μπορεί ο κόσμος να είναι φοβισμένος και δεν αισθάνεται ικανός να αντιδράσει, αλλά είναι σε συντριπτική του πλειοψηφία καλά πληροφορημένος για το τι τρέχει ….τα νέα διαδίδονται….η πληροφορία δεν μπορεί να εγκλωβιστεί πια…..λίγο πολύ ξέρουν τι φταίει , όλοι…
Καμιά φορά λέω ότι η παγκόσμια διακυβέρνηση πρέπει να επιδιωχθεί από εμάς τους ίδιους , για να καταλαγιάσουν τα μοβόρικα ένστικτα των επικυρίαρχων ….να αισθανθούν ότι νίκησαν , να επαναπαυτούν στις δόξες τους και μετά να αρχίσει η κατρακύλα τους και η διάλυση στα εξ ων συνετέθησαν….( λολ)