Το καθεστώς κάνει επίδειξη μόδας την Ανοιξιάτική του κολλεξιόν με τίτλο: «η αναδιαπραγμάτευση των όρων του Μνημονίου». Θα φορεθεί πολύ.

Συζητιέται τελευταία το ενδεχόμενο να έχουμε εκλογές την Ανοιξη ή τέλος πάντων τώρα σύντομα. Οποιο και να είναι το αποτέλεσμα αυτών των πιθανών εκλογών το βέβαιο είναι ότι χαμένος θα βγει ο “κυρίαρχος” λαός. Διότι είτε το τωρινό ΠαΣοΚ κερδίσει τις εκλογές, πράγμα καθόλου απίθανο με τα ερείσματα που έχει ακόμη, είτε η ΝΔ κερδίσει τις εκλογές, δεν υπάρχει πιθανότητα να αλλάξει δραστικά η οικονομική πολιτική που ακολουθείται.

Υπάρχει κι ένα άλλο σενάριο, αυτό της λαϊκής εξέγερσης. Με δεδομένο όμως ότι ακόμη δεν έχει σχηματισθεί σοβαρός πολιτικός διεκδικητικός λόγος, από κάποια από τις νεοφανείς πολιτικές οργανώσεις, που να έχει και μετρήσιμη λαϊκή απήχηση, το πιθανώτερο είναι πως μια λαϊκή εξέγερση, πέρα από αιτήματα τιμωρίας των ενόχων των σκανδάλων και έντονης έκφρασης της δυσαρέσκειας για τα οικονομικά μέτρα και το Μνημόνιο, δεν θα καταφέρει να επιβάλλει αλλαγές στο πολίτευμα τέτοιες, ώστε να εμποδίσει στο μέλλον φαινόμενα ξεπουλήματος και διαφθοράς. Και θα περιμένει να διαλέξει από τις λύσεις που το ίδιο το καθεστώς θα προτείνει.

Αν οι εκλογές γίνουν ως αποτέλεσμα λαϊκής εξέγερσης το πιθανώτερο είναι να δούμε να ζητάει την ψήφο μας ένα νέο ΠαΣοΚ, ανανήψαν, που αποκήρυξε το τωρινό και ξαναγύρισε στις “παλιές του σοσιαλιστικές αρχές”, ίσως επίσης και ένα δεύτερο ακόμη τμήμα του ΠαΣοΚ αμετανόητο σχετικά με το Μνημόνιο, καθώς και την “αντι-μνημονιακή” ΝΔ, και φυσικά τους υπόλοιπους μικρώτερους σχηματισμούς.

Το βέβαιο είναι πως η κυρίαρχη πρόταση, πάνω στην οποία θα σφαχτούν τα κόμματα που θα διεκδικήσουν την ψήφο μας, θα είναι η “αναδιαπραγμάτευση των όρων του Μνημονίου”. Κάθε κόμμα εξουσίας θα προσπαθεί να μας πείσει πως αυτό είναι το καταλληλότερο για να το εμπιστευθούμε, ώστε να αναδιαπραγμευτεί το Μνημόνιο με την Τρόϊκα. Διότι είναι προφανές πια ότι το Μνημόνιο είναι η καταστροφή μας, και όλοι έχουν καταλάβει πως άλλη πρόταση στον λαό δεν θα έχει την παραμικρή τύχη, σε πιθανές εκλογές.

Αν η εξέγερση δεν φέρει εκλογές, είναι πολύ πιθανό το καθεστώς να παρουσιάσει σαν μια “αξιόπιστη” πρόταση στον λαό, μια κυβέρνηση που θα ονομαστεί είτε εθνικής σωτηρίας είτε οικουμενική είτε όπως αλλιώς. Θα επιχειρηθεί η κυβέρνηση αυτή να έχει μεγάλη λαϊκή συναίνεση. Παραδείγματος χάριν στην βάση “της αναδιαπραγμάτευσης των όρων του Μνημονίου”. Ωστε να συσπειρώσει και τον λαό σαν πρόταση αλλά και να κάνει δυνατή την συμμετοχή στην κυβέρνηση αυτή, πολιτικών δυνάμεων και προσώπων, που τώρα ή στο επόμενο διάστημα θα αναπτύξουν ρητορική της “αναδιαπραγμάτευσης των όρων του Μνημονίου”.

Η ΝΔ ήδη μιλάει για αναδιαπραγμάτευση των όρων του Μνημονίου, και να είσαστε σίγουροι πως η ρητορική αυτή θα ακούγεται συχνά από δω και πέρα. Η αναδιαπραγμάτευση θα γίνει πολύ της μόδας και όλα τα κανάλια θα την παίζουν αρκετά συχνά, καθώς είναι ότι πρέπει για να αναστείλει κινητοποιήσεις και να ξεφουσκώσει διεργασίες. Και φυσικά όταν γίνει κυβερνητικό σχήμα, θα είναι το καλύτερο πρόσχημα για την συνέχιση της ίδιας πολιτικής υπό το κράτος της αναδιαπραγμάτευσης.

Εν ολίγοις η “αναδιαπραγμάτευση των όρων του Μνημονίου” είναι μια μεγάλη μπλόφα και ένας μεγάλος κίνδυνος που θα διατρέξουμε το επόμενο διάστημα. Κόμματα και πολιτικοί θα τρέξουν να στοιχιστούν πίσω της και να την υποστηρίξουν, καθώς το Μνημόνιο έχει απορριφθεί από τον λαό και δεν έχει καμμιά τύχη ως πολιτική. Η οικονομική ολιγαρχία εφηύρε τώρα την “αναδιαπραγμάτευση” ώστε να συνεχίσει την ίδια οικονομική πολιτική. Και οι εκπρόσωποί της, κόμματα και πρόσωπα, ανέλαβαν να μας την παρουσιάσουν. Ως επαναστατική πρόταση για την προκοπή της χώρας μάλιστα.

Η μόνη λύση είναι φυσικά μία και μόνη: να σουτάρουμε άμεσα το Μνημόνιο.

Θραξ Αναρμόδιος