Είναι δύσκολο να μιλάς για σύνεση σε αυτόν που τον έχει πιάσει ήδη ο πανικός και η απελπισία γιατί άρχισαν να μην του φτάνουν για να θρέψει την οικογένειά του. Που δεν έχει να δώσει 50 ευρώ στη γυναίκα του για να ψωνίσει στο σούπερ μάρκετ. Που δεν πήρε δώρα στα παιδιά του τις γιορτές. Που δεν μπορεί πια να φουλάρει το αυτοκίνητό του για να πηγαίνει στη δουλειά του. Αν έχει ακόμα δουλειά.
Είναι δύσκολο να μιλάς για σύνεση σε αυτόν που φοβάται πως ζυγώνει η ώρα και η στιγμή που θα του κόψει η ΔΕΗ το ηλεκτρικό στο σπίτι του γιατί δεν θάχει να το πληρώσει. Και θα αγκαλιάζει μέσα στο κρύο και στο σκοτάδι, τα παιδιά του, για να νιώσουν λίγη ασφάλεια και σιγουριά. Ετοιμος να κλάψει κι αυτός σαν μικρό παιδί, που δεν μπορεί να καταλάβει τι πήγε τόσο στραβά και ζει τώρα μέσα σε αυτό το κακό όνειρο.
Είναι δύσκολο να μιλάς για σύνεση σε αυτόν που γνωρίζει πια καλά πως είναι μόνος του. Πως είναι ολομόναχος στην προσπάθειά του να προστατέψει την οικογένειά του από τους φόβους και τα δεινά που ετοίμασαν εκείνοι τους οποίους εμπιστεύθηκε για νομιμότητα. Για ασφάλεια και για ευημερία. Της πατρίδας του, της οικογένειάς του, και την δική του. Πως όλα αυτά τα στοιχειώδη ξανάγιναν η πρωταρχική και θεμελιώδης του ευθύνη. Δική του, κατάδική του και μόνο δική του ευθύνη. Πως δεν υπάρχει πια καμμία εγγύηση από κανέναν για τίποτε. Ούτε από το κράτος για την ασφάλειά της οικογένειάς του και των δικών του, ούτε από την κυβέρνηση για το οικονομικό του μέλλον. Καμμιά προοπτική ότι αύριο θα είναι αυτό που ήταν και χτες.
Είναι δύσκολο να μιλάς για σύνεση σε αυτόν που γνωρίζει πως στην γειτονιά του, όπου πριν λίγα χρόνια μπορούσες και να ξεχάσεις το αυτοκίνητό σου ξεκλείδωτο, τώρα σε ληστεύουν ντάλα μεσημέρι, με το πιστόλι στο χέρι, κάποιοι άλλοι απελπισμένοι, που ήρθαν από μακριά και μιλάνε γλώσσες άγνωστες. Στο Φάληρο, 500 μέτρα από το Μακεδονία Παλάς, στην Κασσάνδρου, 200 μέτρα από τα αρχαία χαλάσματα της πλατείας Αριστοτέλους. Στην Αθωνος, δίπλα στο συντριβάνι με τα περιστέρια, στα σκουπίδια πεταμένη, μια νεκρή με μαχαιριές, εκεί που μόλις πριν λίγα χρόνια ξελογιασμένες φοιτητριούλες μπορούσαν να περπατήσουν άφοβα ολομόναχες στις 3 και στις 5 το πρωί, πλανταγμένες από κάποιον έρωτα.
Είναι δύσκολο να μιλάς για σύνεση πια. Ολοι αναρωτιούνται «μα πως στο διάλο έγιναν τα πράγματα έτσι; πως έγιναν έτσι οι ζωές μας; πως στο διάλο έγινε η πατρίδα μας έτσι;».
Πατρίδα; Την είχαμε ξεχάσει κιόλας οι πιο πολλοί αυτή τη λέξη. Ντρεπόμαστε και να την πιάσουμε στο στόμα μας. Πως να πεις μια τέτοια λέξη όταν όλη νύχτα παρακολουθείς μαγειρικές και διαγωνισμούς ταλέντων, αμερικανούς σούπερ-ήρωες και σειρές μεξικάνικες.
Ακόμη κι οι δήθεν «σοβαροί» από μας, εκείνοι οι λίγοι που δεν είχαμε αποτινάξει το νεανικό μας ελάττωμα να μας απασχολεί η πολιτική, παρακολουθήσαμε για δυο τηλεοπτικές δεκαετίες, τα πρόσωπα και τα επιχειρήματα εκείνα που αποδόμησαν πατρίδα και νομιμότητα. Χωρίς καν να το καταλάβουμε. Χαμπάρι δεν πήραμε. Μπροστά στα μάτια μας η αποδόμηση. Μέσα στα σαλόνια των σπιτιών μας οι καταστροφείς. Που έκαναν νομιμότητα, δικαιοσύνη, πατρίδα, συνάνθρωπο, πολίτη, μια χούφτα χαρτάκια κομμένα και τα πέταξαν στα βρωμόνερα του πεζοδρομίου. Χωρίς αιδώ, χωρίς ντροπή. Και χωρίς καμμιά τιμωρία.
Είναι δύσκολο να μιλάς για σύνεση. Το ξέρω. Μα δεν έχει άλλο δρόμο να πάρουμε.
Μας τη στήσανε πατριώτη. Κι ακόμα στημένη μας την έχουνε. Εχε το νου σου, σου λέω. Την νομιμότητα και τα μάτια μας. Αυτό περιμένουνε. Να σπάσουμε την μπάρα περιμένουνε. Να την κάνουμε θρύψαλα. Να παρανομήσουμε περιμένουνε. Στημένη σου λέω παγίδα. Να παρανομήσουμε εμείς. Και να βρούνε την δικιά μας παρανομία, το τέκνο της οργής μας, την καλύτερη τους πρόφαση. Βάζοντας στην άκρια τα βαριά και μεγάλα δικά τους αμαρτήματα. Θα γυρέψουνε να πιαστούνε απ’ το δικό μας πταίσμα. Για να μας γυρίσουν πίσω. Για να κερδίσουν λίγο χρόνο. Γιατί νομίζουν πως στο τέλος θα σωθούν πάλι εκείνοι. Και πως οι χαμένοι για άλλη μια φορά θα είμαστε πάλι εμείς.
Είναι δύσκολο να μιλάς για σύνεση. Το ξέρω έλληνά μου. Μα πριν σπάσεις τις μπάρες, σκέψου τι έχουμε εμείς να χάσουμε: το δίκιο μας.
Γι’ αυτό συγκράτα την οργή σου, σήκωσε τη χερούκλα σου, σπρώξε απαλά τη μπάρα και πέρνα με το κεφάλι ψηλά. Ισως αυτός να είναι και ο δρόμος προς την ελευθερία.
Θραξ Αναρμόδιος
Θραξ Αναρμόδιος 
«Ακόμη κι οι δήθεν “σοβαροί” από μας, εκείνοι οι λίγοι …» περιμέναμε να σωθούμε από τις εκλογές, αλλά ο παρατεινόμενος ύπνος και η «δήθεν» επανάσταση της αποχής ήταν το κερασάκι στην τούρτα.
…ή να πω καλύτερα η τελευταία σφυριά στο καρφί στον Ο5 σπόνδυλο;
Η αποποίηση της παρανομίας δεν πρέπει να είναι και αποποίηση της ενεργοποίησης των νόμιμων ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ:
ΔΙΟΔΙΑ ΣΤΟΠ
ΧΑΛΚΙΔΑ
ΣΑΚΟΡΑΦΑ
ΣΠΙΘΑ
και ότι άλλο προκύπτει!
Τι να σου πω φίλε Θράκα
Μόλις άκουσα ΣΚΑΙ (14-01-11) και την public issue να αναφέρει πως ο κόσμος σε ποσοστό ~85% φοβάται πως θα ξεσπάσουν κοινωνικές συγκρούσεις. Επισης υπάρχει παρόμοια δημοσίευση στο FT. Tι δουλεία έχουν
οι ξένοι να γνωρίζουν αν θα γίνει κοινωνική σύγκρουση και σε ποιον βαθμό δεν ξέρω………
Ενώ είναι μια προσπάθεια διερεύνησης της κοινής γνώμης από την μια μεριά, από την άλλη αν οι υπόλοιποι (ΜΜΕ) ακολουθούσουν τον ίδιο δρόμο αναφέροντας πόσο σημαντικό είναι να μην υπάρξει έκρηξη στην κοινωνία, αν αναφέρουν ότι υπάρχει κλίμα σύγκρουσης και αναμασούν το ίδιο και το ίδιο φοβάμαι ότι θέλουν να μας βάλουν στο μυαλό την ΙΔΕΑ πως κάτι τέτοιο είναι δυνατόν αφού τόσο πολλοί άνθρωποι έχουν το ίδιο σκεπτικό-φόβο.
Αυτό δημιουργεί εικόνα νομιμοποίησης της εξέγερσης με όλα τα μέσα και εκεί έχεις δίκιο. Δεν είναι μόνο οι προκλητικές δηλώσεις και πράξεις της κυβέρνησης ώστε να υποκινήσουν μια τέτοια αντίδραση, αλλά και η υποδαύλιση του από την μεριά των ΜΜΕ, να περάσουν δηλαδή το μήνυμα ¨αφού το σκέπτονται πολλοί έχουν κάπου δίκιο, άρα μπορεί και να συμβεί. ). Άλλα και άλλα νέα τα θάβουν, αυτό τείνει να γίνει πρώτη είδηση και όχι για μια μέρα…..
Μην ξεχνάμε πως είναι διαφορετική η ψυχολογία του ανθρώπου από του όχλου.
Αν καταφέρουν μας πείσουν πως ο όχλος σκέπτεται την σύγκρουση μέχρι εσχάτων (αν βάλουν την ιδέα) τότε θα έχουμε πολλά παρατράγουδα.
Μια παρατήρηση-ερώτημα, μετά τα γεγονότα του 2008 (βίαιη καταστολή, Αλέξης ) παρόλο που η εξέγερση ήταν γενικευμένη (όχι όμως οι νοικοκυραίοι) δεν έφτασαν στο σημείο (κυβέρνηση) να καταστείλουν την εξέγερση με ένοπλα μέσα…..ΦΟΒΟΣ, ΓΝΩΣΗ???
Οψόμεθα
Θράκα, αν έχεις την καλοσύνη να διορθώσεις το ΜΕΓΑ λινκ
Ξεκινάει η προσπάθεια καπελώματος του γνήσιου κινήματος των διοδίων από τους γνωστούς επαγγελματίες της αντίδρασης.Μόλις τώρα στις ειδήσεις του ALTER έπαιξε το άνοιγμα των διοδίων από το ΠΑΜΕ.Τόσους μήνες που άνοιγαν τα διόδια οι απλοί πολίτες δεν υπήρχε καμμία αναφορά από κανένα κανάλι.Προσοχή, οι καιροί είναι πονηροί και η προβοκάτσια παραμονεύει.Μακριά από κομματικές και συνδικαλιστικές οργανώσεις, αυτοργάνωση και πολιτική ανυπακοή μόνο.
Παράθεμα: Πρέπει να περιφρουρήσουμε τη νομιμότητα και να μην ενδώσουμε σε καμμία πρόκληση του καθεστώτος, αλλιώς θα χάσουμε το δίκιο μας « Τόνοι κ
Ισως πρέπει να αρχίσουμε να κατανοούμε τι είναι «νομιμότητα» να την οριοθετούμε και να την απαιτούμε. Γιατί υπάρχει πράγματι πρόβλημα «απονομιμοποίησης» των κεντρικών αποφάσεων που δίνει άλλοθι για διασπασμένες και άναρχες «αντιστάσεις».
Ο ένας για τα διόδια, ο άλλος για τα ΧΥΤΑ, σε διαφορετικό μετερίζι. Και μόλις το θέμα διόδια πήρε διάσταση στα ΜΜΕ νάσου και ο εθνικός μας καπελωτής, ξεκίνησε κι αυτός να πάει να ανοίξει τα διόδια (Αν και δεν κατάλαβα αν θέλει να κερδίσει από τη δημοσιότητα του θέματος η προσπαθεί να περιορίσει τις απώλειες για τους εργολάβους σου λέει με το κίνημα των πολιτών φτάσανε να μην πληρώνουν το 25%, αν πάει το ΠΑΜΕ, θα περνάνε μόνο το ποσοστό του πάλι κερδίζουμε :) :) )
Ίσως, τώρα το σκέφτηκα, η αρχή για να αντισταθεί συντεταγμένα η κοινωνία και να μην ξεπουληθεί και πάλι σε θερμές εκρήξεις είναι ακριβώς αυτό. Επαναπροσδιορισμός του νόμιμου, και οργάνωση στην απαίτησή του. Μιά και κανείς πιά δεν φροντίζει να έχουν τη στοιχειώδη δικαιοσύνη οι νόμοι. Θεωρητικά αυτή δεν έπρεπε να είναι η δουλειά της αντιπολίτευσης? Λέμε τώρα.
Προσπαθώ να σκεφτώ όταν λες «τη νομιμότητα και τα μάτια μας» τι μπορούμε να κάνουμε με ένα κράτος που παρανομεί ασύστολα συνεχώς, καταλύει τους ίδιους τους νόμους του. Βλέπεις οι μεγάλοι διεθνείς πολιτικοί στοχαστές κοίταγαν κατά κεντρική ευρώπη και την πιθανότητα ο πρώτος που καταπατά τους νόμους του να είναι το ίδιο το κράτος δεν την είχαν σκεφτεί
κατά γενική ομολογία το κράτος καταπατά το ίδιο τους νόμους του……αυτό ίσως να είναι και η αχίλειος πτέρνα του ….οι πολίτες να απαιτήσουν και να διεκδικήσουν με όλα τα μέσα την νομιμότητα και την εφαρμογή των νόμων για όλους…..
αυτός ΕΙΝΑΙ εφικτός στόχος και για ένα οργανωμένο και πρακτικό σύστημα -κίνηση πολιτών…..να είναι δηλαδή οι πολίτες και οι οργανώσεις πολιτών οι άγρυπνοι φρουροί -φύλακες εφαρμογής των νόμων σε κάθε περίπτωση …..το σύστημα επιβάλει νόμους για τα μάτια και είναι η πολυνομία που κάνει την ζωή μας αφορητη , σαν ανώνυμους ανθρώπους που δεν μπορούμε να τα βάλουμε με το τέρας της γραφειοκρατίας που επίσης τρέφεται από την πολυνομία…….η πλήρης εφαρμογή των νόμων από όλους και σε όλες τις περιπτώσεις θα φέρει σε ασφυξία όλους τους συστημικά εμπλεκόμενους και ωφελούμενους απ΄το μπάχαλο…..τα κοινώς λαμόγια δηλαδή…..
Υπάρχουν αν δεν κάνω λάθος νομικοί και άλλοι σύμβουλοι στην υποστήριξη κάποιων κινημάτων όπως αυτό με τις μπάρες…..
Θα μπορούσαν να μας δώσουν τα φώτα τους στο πώς μπορούμε σαν οργανώσεις πολιτών να επιβάλουμε εμςείς τον έλεγχο σε όλες τις περιπτώσεις…..από τα εργοστάσια που δεν κολλάνε ένσημα και έχουνε τον εργάτη κάτω απ’την κάνη της απόλυσης με τρείς κι εξήντα….ως τους πολιτικούς προϊσταμένους των υπουργείων και τις συμβάσεις που μας χρεώσανε…..δεν μπορούν δλδ οργανωμένες ομάδες πολιτών να οργανώσουν κάτι σαν κι αυτό που προωθεί π.χ. η Σ.Σακοράφα για πλήρη απολογιστικό έλεγχο στο χρέος;;;;
δεν μπορεί να επεκταθεί αυτός ο έλεγχος και στην καθημερινή πρακτική σε όλους τους τομείς…..αν π.χ. κάνει την δουλειά του ο τάδε προϊστάμενος της πολεοδομίας και δεν αδειοδοτεί δάση για την πισινούλα του στην Μύκονο;;;;
Κάπου διάβασα ότι σε μια λατιναμερικάνικη χώρα (δεν θυμάμαι που) σε μια πόλη, πολίτες ανέλαβαν να κάνουν ελέγχους στα παραστατικά του δήμου. Και το πράγμα πήγε πολύ καλά.
Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποια νομική βάση να ζητήσουμε κάτι ανάλογο σε μας.
Θραξ Αναρμόδιος
Οἱ κινητοποιήσεις πολιτῶν στήν Λειψία, πρό τῆς πτώσεως τοῦ τείχους, ξεκίνησαν μέ καθαρά οἰκονομικά κίνητρα. Στήν ἀρχή εἶχαν τόσο μικρή παρουσία πού πέρασε ὡς γεγονός ἀπαρατήρητον ἀπό τά κυβερνητικά κέντρα ἐλέγχου.
Γενικῶς τό ΠΑΜΕ λειτούργησε πολλές φορές ὡς «κίνημα καταστολῆς».
Ἡ δημοσιοποίησις πού ἒλαβε χώρα τώρα τό ἂνοιγμα τῶν διοδίων (κι ὂχι ὃλο τό προηγούμενο διάστημα) μέ ὁδηγεῖ σέ σκέψεις πού δέν ἀφοροῦν μόνον τό καπέλωμα (πρός ἲδιον ὂφελος τοῦ ΠΑΜΕ) ἢ στόν ἒλεγχο μέ συνέπεια τήν καθοδήγησι καί τόν στιγματισμό τοῦ κινήματος πού «καταλήγει» σέ παραβατικές συμπεριφορές (ὃπως πολλές φορές ἒχει συμβεῖ στό παρελθόν) ἀλλά καί στόν χαρακτηρισμό ὡς κάτι πού κινεῖται ἀπό μίαν μερίδα τοῦ πληθυσμοῦ, πού πλέον ἐλάχιστοι θέλουν νά ἒχουν κάποιαν σχέσι μαζί τους.
Ἐάν καταφέρουν νά «πείσουν» ὃτι ὑποκινοῦν ἢ στηρίζουν ἢ καθοδηγούν τό κίνημα, μεγάλο τμῆμα τῶν πολιτῶν πού κινήθηκε μέ καθαρά κριτήρια θά ἀποχωρήσῃ.
Συνεπῶς; Μέ ἓναν σμπάρο θά πέσουν πολλά τρυγόνια
Ἲσως νά μήν εἶναι μόνον καπέλωμα τῶν κινήσεων πολιτῶν κατά τῶν διοδίων καί κατά τοῦ ΧΥΤΑ τελικῶς..
κάποτε είχα γνωρίσει ένα γεροντάκι που ισχυριζόταν ότι ήταν προσωπικός φίλος ενός δικτάτορα…..
τέλος πάντων…επειδή πέρασα θέλοντας και μη κάποιες ώρες μαζί του τον άκουγα από ευγένεια…..αυτός για να με πείσει ότι αυτά που έλεγε ήταν αλήθεια μου περιέγραψε πως ελέγχουν τους αντιφρονούντες…..βάζουν στον χώρο που υπάρχει ένα θέμα κάποιον δικό τους έμμισθο ο οποίος είναι πάντα βασιλικότερος του βασιλέως …αυτός είναι μαχητικότατος και πλήρως και καλύτερα ενημερωμένος απ΄’όλους τους άλλους πάντα (ένεκα μυστικών υπηρεσιών που υπηρετεί) οπότε είναι δραστικότερος και αποτελεσματικότερος απ’όλους τους επίδοξους αρχηγίσκους,,,,οπότε σε σύντομο σχετικά διάστημα αναλαμβάνει κατά κάποιο τρόπο την ηγεσία μιάς υποομάδας ,ενός πρωτογενή πυρήνα….
εδώ στο σημείο αυτό ο παππούς έκανε μια επισήμανση….το σημείο αυτό είναι κρίσιμο γιατί εδώ ακριβώς δημιουργείται μια ΔΕΞΑΜΕΝΗ ΕΚΤΟΝΩΣΗΣ…..όταν τον ρώτησα τί είναι η δεξαμενή εκτόνωσης …ξέρετε τί μου είπε; στον βόθρο ,λέει όταν κινδυνεύει να ξεχειλίσει και να βρομίσει ο τόπος…σκάβουμε από το πλάι μια δεύτερη δεξαμενή έτσι ώστε τα σκατά που τυχόν θα ξεχειλίσουν να απορροφηθούν αμέσως από την εφεδρική δεξαμενή…την δεξαμενή εκτόνωσης έτσι ώστε να μην ενοχληθούν οι μύτες από τις κυρίες που μένουν από πάνω…..
Παράθεμα: Πρέπει νά περιφρουρήσουμε τήν νομιμότητα καί νά μήν ἐνδώσουμε σέ καμμία πρόκλησι τοῦ καθεστῶτος, ἀλλοιῶς θά χάσουμε τό δίκιο μας! » Φι