Μετά την γεωργική επανάσταση, αλλού νωρίτερα αλλού αργότερα, και την σταδιακή κατάργηση της συλλογικής ιδιοκτησίας που εφάρμοζαν οι ομάδες που απάρτιζαν το αρχέγονο γένος-φυλή-έθνος και την σταδιακή μετατροπή των παροδικών αξιωμάτων της πρωτόγονης δημοκρατίας σε μόνιμα [έγιναν κι άλλα κακά τότε, αλλά μας αρκούν αυτά εδώ -λολ], δημιουργήθηκε μια κάστα, μια τάξη εξουσιαστών που συσσώρευσε αρχικά την πολιτική εξουσία και έπειτα μετέτρεψε σε ιδιωτική ιδιοκτησία τα μέχρι τότε συλλογικά μέσα παραγωγής (χωράφια δηλαδή).
Στο διάβα του χρόνου, και σε πολλούς λαούς της αρχαιότητας (έλληνες, ρωμαίοι, ισραηλίτες, αιγύπτιοι), τα μέλη της τότε νέας αυτής τάξης δικαιολόγησαν την κοινωνική τους πρωτοκαθεδρία και εξουσία αποδίδοντάς την σε θεϊκή καταγωγή. Και έτσι φτάσαμε μέχρι και την κοντινή σε εμάς χρονικά, ελέω θεού βασιλεια.
Ο πρώτος ταξικός διεθνισμός που παρατηρούμε ιστορικά είναι ανάμεσα σε μέλη αυτής της τάξης. Παντρεύονται και ξαναπαντρεύονται μεταξύ τους, ανεξάρτητα από εθνικότητα, συμπεθεριάζουν και τελικά δημιουργούν μια τεράστια εξουσιαστική οικογένεια αριστοκρατών της γης, της έγγειας ιδιοκτησίας.
Λίγο πριν το έμπα της βιομηχανικής επανάστασης έχει ξεπηδήσει, στην ευρώπη τουλάχιστον, άλλη μια νέα τάξη εμπόρων, εφοπλιστών και κυρίως χρηματοπιστωτών. Η τάξη αυτή παίρνει την εξουσία από την προηγούμενη παλιά πλέον τάξη μέσω επαναστάσεων. (Στις επαναστάσεις αυτές πήραν μέρος και τα λαϊκά στρώματα φυσικά μια και είχαν πειστεί πως κάτι τέτοιο ήταν προς το συμφέρον τους).
Εν τέλει η νέα αυτή τάξη εμπορο-ναυτικο-χρηματοπιστωτών ενσωματώνεται στην παλιά εκείνη τάξη, υποτάσσοντάς την λιγώτερο ή περισσότερο, και αποκτώντας και τίτλους ευγενείας μάλιστα. Εκτός από τους τίτλους ευγενείας που πήρε η νέα τάξη από την παλιά, πήρε και αρκετή από την ιδεολογία, την οπτική της και τις συνήθειές της.
Ενα από αυτά τα στοιχεία είναι η βαθειά περιφρόνηση προς τον λαό, δηλαδή τις κατώτερες τάξεις. Περιφρόνηση της ζωής, στην κυριολεξία, μα και της ύπαρξης αυτών των “δούλων” που είναι άξιοι μόνο να τρέφουν τους αφέντες τους.
Δηλαδή έχουμε διανύσει μια τεράστια ψυχολογική απόσταση από την εποχή της γεωργικής επανάστασης όσον αφορά στο πως βλέπει ο εξουσιαστής (που τότε ήταν ακόμα προσωρινός) τον εξουσιαζόμενο (που σε λίγο με τη σειρά του θα έπαιρνε μέρος και αυτός στην εξουσία). Εχουμε διανύσει τεράστια ψυχολογική απόσταση ακόμα και από τον ομηρικό άνακτα.
Τώρα, στα μάτια των βαθύπλουτων και μόνιμων εσαεί εξουσιαστών που κρύβονται πίσω από 200 εταιρίες παγκοσμίως και ελέγχουν τις πολιτικές μαριονέτες που κυβερνούν τα έθνη, ο εξουσιαζόμενος λαός δεν είναι παρά μια κατώτερη μορφή ζωής, κατώτερη ίσως κι από τα πρωτεύοντα θηλαστικά.
Και η ζωή του και οι συνθήκες της δεν έχουν καμμιά σημασία.
Δεν υπάρχει οίκτος.
Θραξ Αναρμόδιος
Θραξ Αναρμόδιος 
Μακάρι η έλλειψη οίκτου να’ταν το μόνο τους σφάλμα.
Οι «κύριοι» αυτοί απροκάλυπτα αποκαλύπτουν την καταγωγή τους απο τον Vlad Drac-ula the Impaler, έχουν εκατοντάδες ανάκτορα, καστρα, αεροπλάνα, Rolls Royce κτλ κτλ ενω μας επιβάλουν αβάστακτες αυξήσεις τιμών και περικοπές σε κατανάλωση ενέργειας, κτλ κτλ (ρωτήστε με αν θέλετε να σας πω).
Με την αφαίρεση του δικαιώματος απο τους λαούς να εκδίδουν άτοκο χρήμα, τα «ανώτερα αυτά όντα» μας έχουν μετατρέψει σε ιδιοκτησία τους αφού ολο το χρήμα (μετρητό και ψηφιακό) μας το δανείζουν με τοκο, αρα τους το χρωστάμε… ΟΛΟ το χρήμα, το σύνολο του υπάρχοντος σύν (ανύπαρκτους ακόμα) τόκους.
Πως το κάνουν? Με το σύστημα της εκ γεννετής εγγραφής/δήλωσης του πληθυσμού.
Έχουν καταργήσει την φυσική τάξη πραγμάτων, το νόμο της Γής, οπου κάθε ανθρώπινο ον εχει ίσα δικαιώματα και είναι ελεύθερο να διαλέγη τρόπο ζωής. Σήμερα ο άνθρωπος υποχρεώνεται απο τους κατά τόπους «επιστάτες των ιδιοκτητών» μας, να εκπαιδεύεται και να ζή οπως αυτοί διατάζουν, παλιά με το βούρδουλα αλλα πρόσφατα με την εξέλιξη της ψυχολογίας που οι άνθρωποι έχουν πειστεί να χαίρονται την σκλαβιά τους μεσω του ΟΗΕ. Ολοι οι νόμοι και τα σχολικά προγράμμτα μαγειρεύονται στον ΟΗΕ και στέλνονται στα κοινοβούλια για ψήφιση και τα σχολεία για εφαρμογή.
η φτώχεια δεν συνιστά φυσική κατάσταση ή προϊόν προσωπικής ανικανότητας, αλλά το απαραγνώριστο χαρακτηριστικό ενός πανίσχυρου ταξικού καθεστώτος, που υπερασπίζεται με νύχια και με δόντια την πίστη του στην ανισομέρεια και την ανισότητα….
@KDickens
Σύμφωνοι,πέρα για πέρα.
Εγώ πάντως υποστηρίζω πως είχαμε και έχουμε οικονομική ανισότητα διότι έχουμε πολιτική ανισότητα.
Δηλαδή έχουμε συσσώρευση οικονομικού πλούτου σε λίγα χέρια διότι έχουμε συσσώρευση πολιτικής ισχύος σε λίγα χέρια.
Δηλαδή έχουμε οικονομική ανισότητα ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Θραξ Αναρμόδιος
To σχόλιο είναι δανεισμένο από μια κριτική στο έργου του συγγραφέα Κάρολου Ντίκενς, που ως γνωστόν μεγάλωσε στην Βικτωριανή Αγγλία της φτώχειας και εξαθλίωσης. Νομίζω πως είναι διαχρονικό. Όπως και η φτώχεια φυσικά.
Το αν η πραγματική Δημοκρατία θα ήταν η λύση δεν μπορώ να ξέρω γιατί δεν εφαρμόστηκε ποτέ και πουθενά στην μοντέρνα ιστορία. Ως γνωστόν και από τα άρθρα σου, έχουμε ολιγαρχία.