Πρέπει να βρούμε τρόπο να ακυρώσουμε αυτό το ξεπούλημα της κοινής μας περιουσίας. Πριν συμβεί.
Κάναμε το πρώτο βήμα, σηκωθήκαμε από τους καναπέδες, βγήκαμε στις πλατείες και διαμαρτυρηθήκαμε. Δεν φθάνει μόνο αυτό. Δεν θα κάνουν πίσω επειδή δείχνουμε την αγανάκτησή μας. Μας φοβούνται μεν και μας υπολογίζουν αλλά όσο είμαστε ΑΝΟΡΓΑΝΩΤΟΙ ξέρουν πως δεν κινδυνεύουν πολύ, παρά μόνο σε περίπτωση που συμβεί κάποιο «ξέσπασμα» που δεν θα μπορέσουν να ελέγξουν.
Χρειάζεται λοιπόν να εκμεταλλευτούμε το καλοκαίρι και να τους κάνουμε έκπληξη: να γεμίσουμε την ελλάδα με τοπικές πολιτικές οργανώσεις. Να αυτο-οργανωθούμε πολιτικά. Και όταν θα πέσει η καλοκαιριάτικη ζέστη να μας ξαναβρούν μπροστά τους, αλλά οργανωμένους.
Επρεπε ήδη να τις έχουμε φτιάξει αυτές τις οργανώσεις. Τώρα, με την εκποίηση της δημόσιας δηλαδή της κοινής μας περιουσίας, έχουμε έναν ακόμη ισχυρό λόγο. Και ένα σύνθημα-προμετωπίδα έτοιμο: «ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΩ».
Πρέπει να βρούμε το κουράγιο όλοι, να παλαίψουμε την κατάθλιψη που νιώθουμε και να εκμεταλλευθούμε το ότι γνωριστήκαμε πια στις πλατείες και επικοινωνήσαμε. Να καλέσουμε όσους ξέρουμε, να πάρουμε πρωτοβουλίες για να στήσουμε πολιτικές οργανώσεις. Με δημοκρατία πραγματική. Που δεν θα έχουν ένα ενιαίο κέντρο, αλλά θα λειτουργούν σαν «αντάρτικο» πολιτικό. Που θα αποτελέσουν ένα δίχτυ οργάνωσης πολιτικής του λαού, χωρίς ηγέτες-αυτοκράτορες που τα ξέρουν όλα αυτοί και τα αποφασίζουν όλα αυτοί.
Εχουμε ανάγκη από τοπικές πολιτικές οργανώσεις. Πείτε το αυτοοργάνωση. Πείτε το πολιτικό σύλλογο, πολιτικό όμιλο, πολιτική εταιρεία, ομάδα πολιτών, πείτε το όπως θέλετε. Για να τα βγάλουμε πέρα όμως με αυτούς που έχουμε να κάνουμε χρειαζόμαστε οργάνωση. Οργανώσεις πολιτικές. Ωστε να κατεβαίνουμε στις πλατείες οργανωμένοι και με σχέδιο. Με σχέδιο που θα το έχουμε συζητήσει στα πολιτικά μας εντευκτήρια των πολιτικών μας οργανώσεων.
Με 150 ευρώ το μήνα, ίσως και 100, βρίσκουμε να νοικιάσουμε οπουδήποτε έναν χώρο. Αλλος θα φέρει καρέκλες, άλλος ένα παλιό ψυγείο, έναν παλιό υπολογιστή, έναν πάγκο. Ολα θα βρεθούν. Αρκεί να κάνουμε το πρώτο βήμα, τοπικά ο καθένας, στην πόλη του, στη γειτονιά του.
Εχουμε ήδη αργήσει πολύ.
Πρέπει να βρούμε τρόπο να ακυρώσουμε αυτό το ξεπούλημα της κοινής μας περιουσίας. Πριν συμβεί. Και θα τον βρούμε συζητώντας μεταξύ μας μέσα στις πολιτικές μας οργανώσεις.
Και θα τον εφαρμόσουμε.
Οργανωμένα.
Θραξ Αναρμόδιος
Θραξ Αναρμόδιος 
Θράκα , έτσι ακριβώς . το κοινοποίησα ήδη. άντε παιδιά
Μια μορφη πιεσης ουσιαστικης ειναι η πολιτικη απεργια , αυτο σημαινει κλεισιμο του δημοσιου τομεα επι μακρον καθως και των τραπεζων, κυριως αυτων.
επειδη τα συνδικατα , οπως και τα μελη κοιμουνται η φοβουνται, αρχιστε προπαγανδα σε κυκλους , σε πυρηνες γειτονιας, επαγγελματικης συντροφιας , στις πλατειες , παντου.
Ωστε το φθινοπωρο και μαλιστα στην αρχη του Σεπτεμβρη να υπαρχουν αρκετοι οπαδοι της ιδεας.
Δευτερον μην πληρωσετε φορους, κανεναν φορο.
Αν ειμαστε εκατονταδες χιλιαδες τι θα κανουν θα μας κλεισουν μεσα ολους, χωραμε ?
Κυριο συνθημα εδω » ΔΕΝ ΕΧΩ , ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ »
Θρακα,
καλη προταση και ευκολο να εφαρμοστει, και κυριως να σπασουμε αυτον τον ρημαδι τον φοβο τους.
Ξεκινώντας την δραστηριότητα της Ελεύθερης Κυριακής τον περασμένο Δεκέμβρη σαν στόχο είχαμε την αφύπνιση των συμπολιτών μας αρχικά καθώς και αυτό που προτείνεις, δηλαδή την αυτοοργάνωση ανεξάρτητων ομάδων στα πλαίσια της γειτονιάς. Από αυτή την εμπειρία καθώς και από την εξέλιξη της πλατείας Συντάγματος διαπιστώθηκαν κάποια πράγματα.
Οι πρώτοι που εμφανίζονται σε κάθε προσπάθεια αυτοοργάνωσης είναι οι «επαγγελματίες» του είδους που συνήθως προέρχονται από συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ ή άλλες μικρές αριστερές ομάδες.Θυμάμαι από τον Δεκέμβρη στην πλατεία της Καλλιθέας που μιλάγαμε για την ανάγκη εκδημοκρατισμού και μας κοίταγαν σχεδόν με απορία, ενώ τώρα όλοι αυτοί πρωτοστατούν στη συνέλευση του Συντάγματος και υπερασπίζονται με πάθος την άμεση δημοκρατία, άσχετα αν δεν ζητάνε από τον Τσίπρα να την εφαρμόσει στο κόμμα τους.Εμείς επειδή είμαστε μικρή ομάδα καταφέραμε εύκολα και αποστασιοποιηθήκαμε όταν καταλάβαμε ότι σκοπός τους είναι ο προσεταιρισμός και ο αποσυντονισμός.Εμείς πιστεύαμε πως πρέπει να ενημερώσουμε όσο μας επέτρεπε ο χρόνος μας και οι δυνάμεις μας τον κόσμο για όσα εγκληματικά γίνονται στην πατρίδα μας καθώς και για το τι είναι η πραγματική δημοκρατία και αυτοί καλούσαν κόσμο σε εκδήλωση για να χτιστεί σχολείο στο Κονγκό!!(κυριολεκτικά).Δεν λέω, να χτιστεί το σχολείο, αλλά όταν έχει πάρει φωτιά το σπίτι μας έχουμε άλλες προτεραιότητες.
Στο Σύνταγμα δε που όλα έγιναν πολύ γρήγορα, αυτοί που πρωταγωνιστούν στις συνελεύσεις συμπτωματικά ανήκουν στους ίδιους κύκλους.Τους «300 Ελληνες» τους βάφτισαν εθνικιστές, όποιος αισθανόταν πατριώτης και κράταγε την ελληνική σημαία αυτόματα σήμαινε ότι δέρνει μετανάστες, οι πραγματικοί εθνικιστές βάζαν στο ίδιο τσουβάλι οποιον συμμετείχε στις συνελεύσεις και τον χαρακτήριζαν συριζικό και λάτρη της παγκοσμιοποίησης, πάνω πλατεία, κάτω πλατεία,στόχος επετεύχθη.Παρενθετικά η άμεση δημοκρατία όπως παρουσιάζεται στις συνελεύσεις δεν έχει καμμία σχέση με τις αρχές της πραγματικής Δημοκρατίας.
Ολη αυτή η κατάσταση έγινε κουραστική και απομάκρυνε αυτους που θα είχαν διάθεση να μάθουν, να προσφέρουν και να δράσουν ουσιαστικά.Αυτή η εμπειρία του Συντάγματος όμως μπορεί να είναι πολύ χρήσιμη αρκεί να αντλήσουμε τα σωστά συμπεράσματα.
Αποψη μου πλέον είναι ότι δεν χρειάζεται να ξεφύγουμε από τα πλαίσια της μικρής πολιτικής ομάδας που αποτελείται από λίγους γνωστούς και φίλους.Δεν χρειαζόμαστε μεγαλύτερη οργανωτική δομή γιατί γινόμαστε ευάλωτοι και καταλήγουμε σε αποτυχίες τύπου Σπίθας και πλατείας.Εμείς είμαστε μια παρέα φίλων που προσπαθούμε να επιδράσουμε αρχικά στον μικρόκοσμο μας και κάτι καταφέρνουμε.Το διαδίκτυο μας προσφέρει τη δυνατότητα να εκφραζόμαστε δημόσια και να ερχόμαστε σε επαφή με άλλες παρέες όπως αυτή εδώ στο μπλογκ σου.Αναζητούμε τις καλύτερες προτάσεις και τις κοινωνούμε όταν συμφωνούμε ή προτείνουμε όπως τώρα.
Χρειαζόμαστε λίγα και απλά για να δράσουμε μαζικά αυτοί που πρέπει να δράσουμε και να μην κιδυνεύουμε από ατελείωτες θεωρητικολογίες και αποσυντονισμούς.Χρειαζόμαστε ξεκάθαρο αίτημα-σύνθημα και να συνασπιστούμε από πίσω του.Π.χ. «Δεν πουλάμε την Ελλάδα» και όλοι έξω από το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων.Εδώ που φτάσαμε πρώτα πρέπει να σταματήσουμε το ξεπούλημα.Η παρουσία μας και μόνο αρκεί.Η ισχύς μας είναι ο όγκος μας και όχι η ικανότητα μας να συνθέτουμε πολιτικές προτάσεις ως όχλος.Είμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση.Διαδηλώσαμε ειρηνικά,μαζευτήκαμε μισό εκατομμύριο έξω από τη Βουλή και αφού μας γράψανε κανονικά μετά μας επιτεθήκαν με πρωτοφανή βία για να απογοητευτούμε.Η πραγματική μάχη τώρα ξεκινάει.
Τέλος μέσα από αυτή την περιπέτεια ελπίζω ότι θα βγούμε σοφότεροι και θα αποκτήσουμε αυτό που πραγματικά χρειαζόμαστε, δηλαδή μεγαλύτερη πολιτική παιδεία και δεν θα ξαναψηφίσουμε σαν ζώα.Σχεδόν μάθαμε τι δεν θέλουμε, ώρα είναι να μάθουμε και τι θέλουμε και τι μας συμφέρει σαν λαός.
@Ελεύθερη Κυριακη
Συμφωνώ σε όλα. Και στις εκτιμήσεις που κάνεις ακόμη.
Εμείς τώρα εδώ στη Θεσσαλονίκη με κάτι φίλους προσπαθούμε να οργανώσουμε μια τοπική πολιτική ομάδα, επιτέλους (κι αργήσαμε πολύ κι εμείς). Οταν το καταφέρουμε θα σας έχω νέα.
Θραξ Αναρμόδιος
Οι αυτο-οργάνωση και αυτο-θέσμιση γύρω από κοινές αξίες, δηλαδή κοινά, διδακτέα αξιακά συστήματα! Αυτά είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του ελληνικού μας κόσμου.
Το νυν σαθρό ποιλιτικό σύστημα της θεοκρατικής, δεσποτικής, δυναστικής κομματοκρατίας δεν μπορεί καν να καταλάβει τι θα πει αυτο-οργάνωση και αυτο-θέσμιση γύρω από κοινές αξίες. Πως λοιπόν θα κατα-πολεμίσει κάτι που δεν καταλαβαίνει; Μάλλον θα ψάχνει να βρει τον ηγέτη μας τον… ‘κανένα’!
Δουλεύετε ανάποδα. Προσπαθείτε να βρήτε τι να κάνετε και πώς να το κάνετε.
Το πράγμα, δε δουλεύει έτσι.
Για να δουλέψει πρέπει να βρείτε το ΓΙΑΤΙ, και να το καταστείσετε κοινό. Τότε, το τί και το πώς, θα αναδυθεί, σαν από μόνο του και όλοι θα συντονιστούν με αυτό, αυθόρμητα, αυτόματα, απόλυτα και ακαριαία.
Το γιατί βρέστε και διαδώστε το. Εκεί να δώσετε την έμφαση και την προτεραιτότητα.