Σκέψεις και προτάσεις για ένα νέο πολίτευμα


Καμμία συζήτηση δεν μπορεί να γίνει για αναμόρφωση του πολιτεύματος, αλλαγές στο Σύνταγμα κλπ, αν πρώτα δεν λυθεί το ζήτημα του τρόπου διενέργειας των εκλογών. Πρέπει, σαν σύγχρονη δημοκρατία να βρούμε και να θέσουμε σε λειτουργία έναν ταχύ, ασφαλή και φτηνό τρόπο, ώστε να παίρνουμε αποφάσεις όλοι μαζί και άμεσα. Η τεχνολογία είναι ώριμη και μπορεί να λύσει εύκολα αυτό το πρόβλημα.

Το Δίκτυο Περικλής του Εθνικού Μετσοβείου Πολυτεχνείου είναι η λύση στο ζήτημα αυτό και πρέπει να τεθεί άμεσα σε πανελλαδική εφαρμογή χωρίς καμμία καθυστέρηση.

1. Εκλογές

Κάθε δήμος και κοινότητα εκλέγει έναν συγκεκριμένο αριθμό πολιτών. Ας τους ονομάσουμε Παραστάτες. Ο συνολικός αριθμός των Παραστατών που θα εκλεγούν δεν μπορεί να είναι κάτω από το 1/1000 του συνόλου των εκλογέων της επικρατείας. Ο αριθμός Παραστατών που εκλέγει κάθε δήμος είναι ανάλογος με τους εκλογείς-πολίτες του.

Σε κάθε δήμο και κοινότητα καταρτίζεται ένα ενιαίο και κοινό ψηφοδέλτιο στο οποίο μπορεί να συμμετέχει ως υποψήφιος Παραστάτης, οποιοσδήποτε πολίτης το επιθυμεί και έχει το δικαίωμα του εκλέγεσθαι.  Αν είναι άνδρας θα πρέπει να έχει υπηρετήσει την θητεία του ή να έχει νόμιμα απαλλαγεί από αυτή την υποχρέωση. Οι πολίτες μπορούν να «σταυρώσουν» στις εκλογές μέχρι Χ ονόματα υποψηφίων Παραστατών της επιλογής τους.

2. Γενική συνέλευση Παραστατών μετά τις εκλογές

Οι Παραστάτες συγκεντρώνονται σε κλειστό χώρο, σε γενική συνέλευση, όπου στην διάρκεια ενός 24ώρου πρέπει να συγκροτήσουν την Βουλή, την Κυβέρνηση και τα άλλα σώματα, χωρίς καμμία επαφή με τον έξω κόσμο. Κανείς δεν μπορεί να κατέχει δύο αξιώματα ταυτόχρονα. Τυχόν επιλογή του σε ένα τον αποκλείει από οτιδήποτε άλλο.

Ενας πολίτης μπορεί να εκλεγεί μέχρι και δύο συνεχόμενες φορές ως Παραστάτης. Ωστόσο κανείς πολίτης δεν μπορεί να πάρει το ίδιο αξίωμα δύο φορές στην διάρκεια της ζωής του. Ως αξιώματα εδώ νοούνται το μέλος σε κυβέρνηση, βουλή, και στα συμβούλια Δικαιοσύνης, Πολιτικής και Ελέγχου καθώς και στο ειδικό Συμβούλιο Κυβερνητικού Ελέγχου.

3. Η κυβέρνηση

[ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το Σύνταγμα θα πρέπει να καθορίζει τον αριθμό και τις αρμοδιότητες των υπουργείων που δεν πρέπει να είναι κυμαινόμενος αλλά σταθερός]

Στην γενική συνέλευση των Παραστατών μπορεί κάθε Παραστάτης να θέσει υποψηφιότητα για την θέση ενός υπουργού, ενός συγκεκριμένου υπουργείου. Γίνεται μία τέτοια ξεχωριστή εκλογή για κάθε ξεχωριστό υπουργείο. Οσοι υποψήφιοι συγκεντρώσουν τα 2/1000 του συνόλου των Παραστατών, σε μία τέτοια εκλογή για ένα υπουργείο, μπαίνουν σε κληρωτίδα και με κλήρωση επιλέγεται ο υπουργός και οι υφυπουργοί, όσοι προβλέπονται από το Σύνταγμα για το υπουργείο εκείνο.

Επίσης, από αυτούς τους εκλεγμένους Παραστάτες για το υπουργείο αυτό, κληρώνονται ακόμη 5, ως ελεγκτικό σώμα του υπουργείου και συμπληρώνονται και με άλλους 6, πάλι με κλήρωση, που γίνεται στο τέλος όλων των επιλογών και των κληρώσεων, από το σύνολο των Παραστατών που δεν κατέλαβαν καμμία θέση σε κανένα όργανο. Ωστε να συγκροτηθεί 11-μελής επιτροπή ελέγχου και επίβλεψης των ενεργειών σε κάθε υπουργείο.

Με τον ίδιο τρόπο επιλογής υπουργού εκλέγεται ο πρωθυπουργός, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και το αντίστοιχο 11-μελές ελεγκτικό σώμα για το κάθε αξίωμα.

Τα 11-μελή σώματα ελέγχου συγκροτούν το ειδικό Συμβούλιο Κυβερνητικού Ελέγχου που θα συνεδριάζει σε τακτά χρονικά διαστήματα.

4. Η βουλή

Κάθε Παραστάτης μπορεί να θέσει υποψηφιότητα για βουλευτής στην γενική συνέλευση των Παραστατών. Οι βουλευτές, 301 στον αριθμό, επιλέγονται με κλήρωση, και μόνο από το σύνολο των Παραστατών που έθεσαν υποψηφιότητα για βουλευτές. Η βουλή έχει την συνήθη νομοθετική και κοινοβουλευτική αρμοδιότητα.

5. Το Συμβούλιο Δικαιοσύνης

Το Συμβούλιο Δικαιοσύνης έχει τον διπλάσιο αριθμό μελών από αυτό της βουλής και συγκροτείται με τον ίδιο τρόπο.

Το Συμβούλιο αυτό αξιολογεί τους δικαστές και τους εισαγγελείς και με βάση τις αξιολογήσεις αυτές προβαίνει στους διορισμούς των δικαστικών. Πριν από την έγκριση του διορισμού ο υποψήφιος δικαστικός καταθέτει και εξετάζεται αυτοπροσώπως στην ολομέλεια του Συμβουλίου. Για να εγκριθεί ένας διορισμός πρέπει να έχει την έγκριση των 2/3 του σώματος.

Το Συμβούλιο επίσης ελέγχει την ποιότητα των αποφάσεων όλων των δικαστηρίων καθώς και την υπηρεσιακή και λοιπή διαγωγή των δικαστικών. Ο έλεγχος γίνεται και αυτόβουλα αλλά και κατόπιν καταγγελιών, ακόμη και ανωνύμων.

Το Συμβούλιο της Δικαιοσύνης μελετάει και προτείνει τρόπους για την ταχύτερη και αποτελεσματικώτερη απόδοση της δικαιοσύνης με σχέδια νόμων προς την βουλή. Μεριμνά για τις ανάγκες στέγασης των δικαστηρίων και εισηγείται αναλόγως στο υπουργείο δικαιοσύνης και την κυβέρνηση.

Ελέγχει επίσης την ποιότητα της ποινικής και αστικής νομοθεσίας και εισηγείται τις πρέπουσες αλλαγές στην βουλή συντάσσοντας σχέδια νόμων.

Λειτουργεί και ως δικαστήριο και είναι το μόνο αρμόδιο να κρίνει υποθέσεις και προσφυγές ή διαιτησίες που έχουν να κάνουν με τις αμοιβές των δικαστικών.

6. Το Συμβούλιο Πολιτικής

Το Συμβούλιο Πολιτικής, έχει τουλάχιστον τριπλάσιο αριθμό μελών από την βουλή και συγκροτείται με τον ίδιο τρόπο όπως και η βουλή.

Το Συμβούλιο αυτό έχει την ευθύνη της χάραξης των κορμών και των αξόνων της εθνικής, οικονομικής, εκπαιδευτικής, αμυντικής, αγροτικής κλπ πολιτικής που θα ακολουθηθεί σε βάθος χρόνου καταστρώνοντας και επιβλέποντας 5-ετή, 10-ετή και 20-ετή πλάνα και σχεδιασμούς.

Για τον σκοπό της κατάρτισης αυτών των μακρόχρονων σχεδίων, διαμορφώνει προτάσεις που με την βοήθεια καθολικών ηλεκτρονικών δημοψηφισμάτων μετατρέπονται στους κύριους άξονες και στις κατευθυντήριες γραμμές τις οποίες πρέπει να ακολουθεί η κυβέρνηση και η βουλή πάνω στα κεντρικά και σημαντικά θέματα. Το Συμβούλιο συντάσσει και υποβάλλει τα αντίστοιχα σχέδια νόμου προς την βουλή.

Το Συμβούλιο επιβλέπει και αγρυπνεί για την εκτέλεση της πολιτικής που έχει χαραχτεί, από όλα τα υπεύθυνα εκτελεστικά σώματα.

Το Συμβούλιο αυτό επίσης αξιολογεί πατέντες και επιχειρηματικά πλάνα που υποβάλλουν οι πολίτες προς αυτό και αποφασίζει την χρηματοδότησή τους με γνώμονα πάντα την ανάπτυξη της τεχνολογίας και της εθνικής οικονομίας.

Στον απόλυτο έλεγχο του Συμβουλίου Πολιτικής βρίσκεται ο έλεγχος των πιστωτικών ιδρυμάτων και του νομίσματος (αν επιστρέψουμε στο εθνικό νόμισμα) καθώς και των χρηματαγορών στην χώρα μας.

7. Συμβούλιο Ελέγχου

Με κλήρωση, όπως και για το Συμβούλιο  Πολιτικής και τον ίδιο αριθμό μελών, συγκροτείται και το Ελεγκτικό Συμβούλιο, το οποίο καταγράφει τα περιουσιακά στοιχεία των μελών όλων των άλλων σωμάτων, καθώς και των μελών του Αρείου Πάγου, του Ελεγκτικού Συνεδρίου, του Συμβουλίου της Επικρατείας και κάθε διοίκησης δημοσίου οργανισμού, μέχρι και πρόσωπα τρίτου βαθμού συγγενείας. Μέχρι και τα παπούτσια που φορούν.

Στην λήξη της θητείας των σωμάτων ξαναγίνεται καταγραφή, έλεγχος και σύγκριση των περιουσιακών στοιχείων.

Το Συμβούλιο Ελέγχου έχει την εξουσία να ελέγξει την οικονομική κατάσταση, τα περιουσιακά στοιχεία και τις συναλλαγές κάθε δημοσίας αρχής, δημοσίου άρχοντα ή δημόσιου υπαλλήλου αλλά και κάθε φυσικού ή νομικού προσώπου που συναλλάσσεται με το δημόσιο, καθώς και κάθε φυσικού ή νομικού προσώπου που επιδοτείται με οποιονδήποτε τρόπο από το δημόσιο, δηλαδή ακόμη και ιδιωτικές επιχειρήσεις, και να ασκήσει διώξεις και αγωγές, χωρίς κανέναν περιορισμό στον έλεγχό του. Τις υποθέσεις αυτές τις δικάζει το Συμβούλιο Δικαιοσύνης.

Το Συμβούλιο αυτό μπορεί να ερευνήσει οποιοδήποτε οικονομικό ή άλλο στοιχείο, φυσικό ή νομικό πρόσωπο, και να ασκήσει ποινική δίωξη και αγωγή, χωρίς μεσολάβηση κανενός άλλου σώματος ή αρχής.

Το Συμβούλιο Ελέγχου καταργεί κάθε άλλη «ανεξάρτητη» αρχή, όπως την αρχή για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος κλπ. Το Συμβούλιο δέχεται και εξετάζει κάθε αίτηση-καταγγελία πολίτη, ακόμη και ανώνυμη, που έχει να κάνει με οικονομικές συναλλαγές που μπορεί να ζημιώνουν το δημόσιο ή με μισθολογικές ανισότητες των δημοσίων υπαλλήλων ακόμη και σε σχέση με τις αμοιβές των δικαστικών λειτουργών.

Το Συμβούλιο Ελέγχου έχει την εξουσία να συγκροτήσει, μετά από κλήρωση, πολυμελή επιτροπή κληρωτών, δηλαδή τυχαίων, πολιτών, με συγκεκριμένη θητεία, και να τους καλέσει να ελέγξουν ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή μία υπόθεση ή ακόμη τα μέλη της κυβέρνησης της βουλής και των άλλων σωμάτων, και να του παραδώσουν το πόρισμά τους.

8. Ειδικά ζητήματα

Η θέση του προέδρου της δημοκρατίας καταργείται. Η θητεία όλων των σωμάτων είναι αυστηρά διετής. Ωστόσο μπορεί να γίνει ανάκληση όλων των αξιωμάτων και επανεκλογή αν το ζητήσει ένας ορισμένος αριθμός πολιτών. Δεν θεωρείται ότι η κυβέρνηση πρέπει να έχει την εμπιστοσύνη της βουλής.  Μπορεί να γίνει ανάκληση οποιουδήποτε μέλους μιας αρχής, αν επίσης το ζητήσει ένας αριθμός πολιτών.

Θραξ Αναρμόδιος

ΥΓ. Οι σκέψεις και οι προτάσεις μου δεν είναι οι καλύτερες.  Η δύναμη της δημοκρατίας βρίσκεται στο ότι αναγκάζει τους πολλούς να ξύσουν το κεφάλι τους και να πάρουν μέρος με τις δικές τους προτάσεις. Με αυτή την σκέψη, ότι δηλαδή οι δικές μου προτάσεις μπορεί να ξεκινήσουν μια συζήτηση, τις θέτω εδώ. Οχι ως τις τέλειες ή τις τελικές.

Advertisement
This entry was posted in Δημοκρατία, Επικαιρότητα and tagged , . Bookmark the permalink.

39 Responses to Σκέψεις και προτάσεις για ένα νέο πολίτευμα

  1. Ο/Η Deneb λέει:

    Πολύ καλές οι προτάσεις σου, αγαπητέ Αναρμόδιε, και είναι πολύ κοντά στην ιδέα της πραγματικής Δημοκρατίας.

    Θα ήθελα να συμπληρώσω μια άλλη σκέψη στην πρότασή σου σχετικά με τη βουλή.
    Η βουλή θα μπορούσε να έχει ένα λίγο διαφορετικό ρόλο.
    Αντί να νομοθετεί, κατά τη γνώμη μου, θα πρέπει να εγκρίνει τους νόμους που θα προτείνει η κυβέρνηση, τους οποίους θα στέλνει για ψήφιση στο Δήμο. Κατευθείαν στο λαό. Έτσι οι πολίτες θα μπορούν να αποφασίζουν οι ίδιοι για το μέλλον τους και όχι οι αντιπρόσωποι.

  2. Ο/Η skeptiki λέει:

    Πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση. Το μόνο πρόβλημα που βλέπω είναι ότι θα είναι πολύ δύσκολο να ολοκληρώσουν τόσες ψηφοφορίες σε ένα 24ωρο θα χρειαστεί πάνω από εβδομάδα. Άμα έχει και ομιλίες, και θέσεις και αντιθέσεις θέλει μήνα… Και ο αποκλεισμός της επικοινωνίας με τον έξω κόσμο δεν είναι και πολύ εφικτός όσο μεγαλώνουν τα διαστήματα.
    Επίσης η ιδέα του Deneb οι βασικοί έστω νόμοι να πηγαίνουν σε δημοψήφισμα καλή είναι, αλλά χρειάζεται πολύ καλή εκπαίδευση ο λαός και περισσότερη αυτοπεποίθηση. Οι πλειοψηφία δεν πιστεύει ότι είναι ικανή να αναλάβει κάποια σοβαρή αρμοδιότητα (προτιμάται γενικώς η ανευθυνότητα, είναι πιό εύκολη)

  3. Ο/Η skeptiki λέει:

    και σόρρυ αλλά δεν κρατιέμαι… τέτοια θέματα και τέτοιες συζητήσεις έχω να δω από τα φοιτητικά, μην πω τα μαθητικά μου χρόνια όταν συζητούσαμε ποιά είναι η πραγματική δημοκρατία κλπ, κλπ… Ούτε είχα σκεφτεί ότι θα έβλεπα σε κείμενα και συζήτηση τώρα τις εφηβικές ασκήσεις επί χάρτου με τις ολονύχτιες συζητήσεις των 17-18 μας χρόνων…

  4. Ο/Η Κλεισθένης λέει:

    Αγαπητέ φίλε Θράκα καλησπέρα, το ότι κάθησες για πολύ χρόνο και ασχολήθηκες με το θέμα είναι αξιέπαινο, δεν θέλω να μειώσω την αξία της πρότασής σου αλλά πιστεύω ότι είναι δυσλειτουργική και δυσεφάρμοστη. Η πρόταση μπορεί να εφαρμοστεί σε κοινωνίες των 30-50.000 ανθρώπων. Οι ανάγκες ενός σύγχρονου κράτους των 10.000.000 Ελλήνων (δεν συγκαταλέγω τους λαθρό.) δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν από ένα τέτοιο «βαρύ» και πολύπλοκο σύστημα. Το θέμα της χώρας κατά την γνώμη μου δεν είναι η αλλαγή του πολιτειακού συστήματος αλλά ο έλεγχός του. Εξηγούμαι, γιατί ένα όμοιο σύστημα με το δικό μας σε άλλα κράτη δεν παρουσιάζει τις δικές μας στρεβλώσεις; Γιατί αποδίδει;
    Θα παραθέσω ένα παράδειγμα: Το Γερμανικό δικαιακό σύστημα έστειλε σε δίκη τους πρωταγωνιστές του σκανδάλου της ζήμενς στην Ελλάδα παρόλο που με την συμπεριφορά τους ευνόησαν την Γερμανική εταιρία στο να παίρνει δουλειές σε βάρος των ανταγωνιστριών της. Αυτό λέει πολλά.
    Η αντιπροσωπευτική δημοκρατία δεν είναι κατά βάση κακό πολίτευμα αν λειτουργήσει σωστά και με τον πρέποντα έλεγχο, το θέμα στην Ελλάδα είναι ότι τίποτε δεν λειτουργεί σωστά, οι στρεβλώσεις κάνουν το πολίτευμα σχεδόν δικτατορικό.
    Η «καραμέλα» που «πιπιλάνε» πολλοί δλδ ότι είναι δημοκρατικοί πολίτες έχει ξεφύγει. Ο ΠΑΣΟΚος που στήριξε την υποταγή στην τρόικα πιστεύει ότι συμπεριφέρεται δημοκρατικά. Η έννοια της δημοκρατικότητας έχει παρερμηνευτεί, πολλοί νομίζουν ότι είναι δημοκρατικοί επειδή μόνο το λένε.
    Πιστεύω να μη σε ζάλισα με τη φλυαρία μου και να μη σε στεναχώρησα με τις παρατηρήσεις μου.

    • Ο/Η anarmodios λέει:

      Κλεισθένη, καθόλου δεν με στεναχώρησες. Είμαι συνηθισμένος να είμαι η μειοψηφία πολλά χρόνια (λολ).

      Δεν νομίζω ότι θα καταφέρουμε να κάνουμε ποτέ την «αντιπροσωπευτική δημοκρατία» να λειτουργήσει σωστά. Οι στρεβλώσεις είναι εγγενείς. Πάντως κι αυτό που πρότεινα αντιπροσωπευτική δημοκρατία είναι. Απλώς δεν έχει κόμματα και έχει μερικους παραπάνω ελέγχους.

      Θραξ Αναρμόδιος

  5. Παράθεμα: Σκέψεις και προτάσεις για ένα νέο πολίτευμα | αἰέν ἀριστεύειν

  6. Ο/Η harry λέει:

    «Άπαξ ένα έθνος εκχωρήσει τον έλεγχο του νομίσματος και της πίστωσης, δεν έχει σημασία ποιος θεσπίζει τους νόμους του κράτους. Η τοκογλυφία, άπαξ και επικρατήσει, θα συντρίψει οποιοδήποτε έθνος. Μέχρι να επανέλθει ο έλεγχος της έκδοσης χαρτονομίσματος και της πίστωσης στην κυβέρνηση και αναγνωριστεί ως η πιο περίοπτη και ιερή ευθύνη, όλες οι συζητήσεις για εθνική κυριαρχία του Κοινοβουλίου και της δημοκρατίας είναι ανώφελες και μάταιες»

    http://klassikoperiptosi.blogspot.com/2011/01/blog-post_6058.html
    Μήπως φίλοι μου πρέπει να ξεκινήσουμε ή και νατρέξει παραλληλα μετα παραπάνω το θέμα με το νόμισμα και τη δύναμη που αυτό έχει για εκείνους που το ελέγχουν?Αν εξασφαλίσεις την επιβιωσή σου με ζεστή τσέπη και γεμάτο στομάχι τότε , δεν σε πειράζει οχι μόνο να νομοθετείς όλη μέρα αλλά να χτύσεις και ολοκαίνουργια Βουλή με τα χεράκια σου …Συγγνωμη για το απλοικό του συλλογισμού μου αλλά θα ήθελα τις γνώμες σας
    ευχαριστώ για τη φιλοξενια….

  7. Ο/Η OMADEON λέει:

    Φίλε Θράκα… ΠΑΝαρμόδιε (χεχε)

    ΣΗΜΕΡΑ μπήκα και είδα το «Σχέδιο Περικλής» που παράθεσες στην αρχή του ποστ. Βρήκα ιδιαίτερα χρήσιμο και σημαντικό το «Τι είναι», εδώ
    http://www.ntua.gr/periklesnet/page1/page1.html

    Πρέπει να πω ότι συμπαθώ ολοένα και περισσότερο αυτή τη ΣΟΒΑΡΗ επιστημονική δουλειά στον εκσυγχρονισμό της δημοκρατίας (και προς πιο άμεση μορφή της)…
    και είμαι σίγουρος ότι στα ΒΑΣΙΚΑ της πορίσματα και προτάσεις ΕΙΝΑΙ ΑΨΟΓΗ.

    Κάτι λεπτομέρειες μόνο, μπορούν να συζητηθούν. Μου ήρθαν στο μυαλό 2 τινα
    1) Ο εναρμονισμός του Σχεδίου με την προ-υπάρχουσα έρευνα άλλων, αλλού, στη φιλοσοφία «peer-2-peer», στη «Συμμετοχική Δημοκρατία» του Φωτόπουλου, κλπ. Καλό είναι δηλαδή, ΑΝ ποτέ ξεκινήσει κάτι τέτοιο, να συνδυάσει τα καλύτερα πολλών άλλων εργασιών…
    2) Μια περισσότερη επικέντρωση σε θέματα «οικονομικής (άμεσης) δημοκρατίας». Για τέτοια θέματα ετοιμάζω ποστ, που… αργεί λόγω όγκου δεδομένων. Και συνιστώ προς το παρόν το παράδειγμα της «Mondragon Cooperativa» και το «πείραμα» εργασιακής δημοκρατίας του Ricardo Semler (και τα δύο… γκουγκλίσιμα, με πολλές αναφορές ΚΑΙ στο δικό μας μπλογκ).

    • Ο/Η anarmodios λέει:

      @OMADEON

      Εχω διαβάσει αρκετά άρθρα του Φωτόπουλου στις εφημερίδες. Συμφωνώ συνήθως με τις αναλύσεις του. Και στο «δια ταύτα» δεν πολυδιαφωνώ, όσο είναι στην κατεύθυνση του να φύγει η εξουσία των αποφάσεων από τους λίγους και να πάει στους πολλούς.

      Αν γίνει αυτό που είναι το βασικώτερο, η κοινωνία θα ξαναβρεί τον χαμένο της δρόμο. Διότι συμμετέχοντας οι πολλοί στην πολιτική, θα αναπτύξουν και πολιτική παιδεία και θα συγκροτήσουν εν τέλει μια πολιτική κοινωνία. Η παιδεία προκύπτει μέσα από την πράξη εξάλλου. Η πολιτική παιδεία είναι αποτέλεσμα πράξης και εμπειρίας που αποκτάται με την πράξη.

      Οταν λοιπόν ξανάχουμε πολίτες με πολιτική παιδεία και συμμετοχή στην λήψη των κυβερνητικών αποφάσεων και έλεγχό τους, τότε θα έχουμε αρχίσει να διαβαίνουμε τον σωστό δρόμο. Και θα αρχίσουμε να λύνουμε σιγά σιγά και τα οικονομικά προβλήματα προς όφελος των πολλών και όχι των λίγων. Εκτός κι αν συμβεί η παραδοξότητα, οι πολλοί να αρχίσουν να αποφασίζουν ενάντια στο κοινό τους συμφέρον.

      Ευχαριστώ για τις πληροφορίες, αγνοώ εντελώς τι είναι το Mondragon Cooperativa. Θα προσπαθήσω να βρω χρόνο να το κοιτάξω.

      Αλλά ξέρεις, ότι και να κάνουμε εμείς οι μεγαλύτεροι, δεν θα κάνουμε πολλά. Το βάρος πέφτει στις δικές σας πλάτες. Στους νέους, που είναι ο στρατός κάθε κοινωνίας στην έφοδό της για το μέλλον της. Τώρα ο δικός μας στρατός αυτός, ως κοινωνία, είναι ακόμη αφοπλισμένος. Παροπλισμένος. Αλλά όσο η κρίση και η οικονομική ανέχεια επεκτείνεται και έχουμε πια και πάρα πολλούς νέους άνεργους εξαιτίας της, κάποια στιγμή, ελπίζω, ότι μπορεί και να δούμε το θαύμα της αφύπνισης και της συγκρότησης μιας δυναμικής πρωτοπορίας νέων, που θα αναλάβει να αντιμετωπίσει τον εχθρό που απειλεί την κοινωνία.

      Εμείς οι γέροντες, όσοι δεν το χάσαμε ακόμη, ίσως φανούμε λίγο χρήσιμοι, όσοι τουλάχιστον έχουμε διατηρήσει μια μικρή πολιτική εμπειρία, που κι εμείς, να το πούμε αυτό, στα νειάτα μας την αποκτήσαμε.

      Θραξ Αναρμόδιος

  8. Αγαπητέ Αναρμόδιε,

    Κατ’ αρχάς, να επαινέσω την προσπάθεια που κάνεις για μία συζήτηση. Επειδή θεωρώ ότι μέχρι αποδείξεως του εναντίου κάθε κίνηση πρέπει να εκλαμβάνεται ως ειλικρινές βήμα πρός την επίτευξη ενός στόχου και ως εκ τούτου να υποβοηθείται από όσους γνωρίζουν το αντικείμενο, γράφω αυτό το σχόλιο για τον εξής βασικό λόγο:

    Έχεις θέσει την συζήτηση για την Άμεση Δημοκρατία σε εντελώς εσφαλμένη εκκίνηση / επίπεδο έναρξης διαβούλευσης.

    Δηλαδή, δεν μπορούμε να μιλήσουμε για Άμεση Δημοκρατία από την στιγμή που δεχόμαστε στο νέο πολίτευμα να υπάρχουν εκλεγμένοι ή κληρωτοί αντιπρόσωποι που λαμβάνουν αποφάσεις ουσίας και στρατηγικής για λογαριασμό του συνόλου των Πολιτών, χωρίς να προϋπάρχει άμεση και συνεχής παρέμβαση και έγκριση από αυτούς.

    Από την στιγμή που δίνεις εξουσία χάραξης στρατηγικής σε αντιπροσώπους έχεις χάσει το παιχνίδι, έχεις θέσει τις βάσεις για Ολιγαρχία και πάλι, και είναι ζήτημα χρόνου να επέλθει εκφυλισμός και διαφθορά των επιπέδων που βιώνουμε σήμερα.

    Ο Πολίτης δεν μπορεί να επαναπαυθεί με την ‘ανάθεση έργου’ της διαφέντευσης της καθημερινότητας του και του μέλλοντος του σε άλλον πολίτη, στα οποία βέβαια συμπεριλαμβάνεται και το οικονομικό περιουσιακό θέμα.

    Για να μπορέσουμε να συζητήσουμε για Άμεση Δημοκρατία ( και όχι για έναν ανασχεδιασμό της Αντιπροσωπευόμενης Δημοκρατίας ) θα πρέπει τα πρακτικά σχήματα διακυβέρνησης να μην προβλέπουν την διαδικασία λήψεως απόφασης από κανέναν άλλον εκτός του συνόλου, του σώματος των Πολιτών. Όχι από εκλεγμένη ή κληρωτή υπο-ομάδα των Πολιτών.

    Αλλιώς, είναι λάθος ο όρος Άμεση Δημοκρατία και παραπλανητικός προς τους Πολίτες.

    Επειδή μελετώ και δουλεύω το θέμα εδώ και χρόνια, έχω τον πρακτικό σχεδιασμό για μία πραγματικά Άμεση Δημοκρατία έτοιμο προς παρουσίαση και συζήτηση για τελειοποίηση εάν χρειάζεται.

    Θα χαρώ να το μοιραστώ και μαζί σου, εάν βεβαίως ενδιαφέρεσαι που πιστεύω ότι το κάνεις.

    Πολύ φιλικά

    Ο.Γ.Γ.

    • Ο/Η anarmodios λέει:

      @Όλγα Γ. Γεριτσίδου

      Δεν προτείνω άμεση δημοκρατία. Οχι τώρα δηλαδή.

      Πιστεύω μάλιστα πως όχι μόνο δεν είμαστε σε θέση να επιχειρήσουμε ως κοινωνία κάτι τέτοιο τώρα, όπως η άμεση δημοκρατία, αλλά μόνο ζημιά θα μας έκαμνε αυτή τη στιγμή. Τώρα είμαστε σαν κάποιον που νήστεψε για πολύ μεγάλο διάστημα και η άμεση επιστροφή σε κανονικά γεύματα μόνο κακό θα του έκαμνε και μάλιστα μεγάλο κακό. Τώρα όπως είναι οι πολίτες διαμορφωμένοι και πεπαιδευμένοι, αδυνατούν σε μεγάλο βαθμό να ξεχωρίσουν το ατομικό από το δημόσιο συμφέρον. Και βέβαια η πολιτική μας παιδεία ως κοινωνία (δείτε το επίπεδο του σχολιασμού στα περισσότερα ιστολόγια) είναι σχεδόν ανύπαρκτη.

      Αυτό που μπορούμε και πρέπει να επιχειρήσουμε κατά την γνώμη μου, εκτός βέβαια από τον συνεχή και επίμονο διαφωτισμό περί του τι είναι, τι ΔΕΝ είναι δημοκρατία, και τι καταστροφή ο κοινοβουλευτισμός, είναι να συγκροτήσουμε πρώτα μία ΕΛΑΧΙΣΤΗ πολιτική κοινωνία.

      Δηλαδή να «επιμορφώσουμε» τους πολίτες, όλους μας δηλαδή, σε δημοκρατικές διαδικασίες αλλά και ήθη. Σιγά σιγά και με προσοχή. Ωστε ο απλός άνθρωπος να μορφωθεί πολιτικά και από μονάδα που εννοεί μόνο το ατομικό της συμφέρον, όπως είναι τώρα, να συγκροτήσει πολιτική κοινωνία και συλλογικότητα που μοχθεί (με άμεση και προσωπική συμμετοχή σε θεσμούς) για το κοινό καλό.

      Γι’ αυτό, αν ξαναδείς τις σκέψεις-προτάσεις μου, το μόνο που κάνουν σαν σχήμα είναι να προσπαθούν να αποκλείσουν τους οργανωμένους πολιτικούς σχηματισμούς, τα κόμματα δηλαδή, που τα ελέγχει μία επίσης ελεγχόμενη ολιγομελής κορυφή, από το παιχνίδι των αποφάσεων. Ωστε η κυβέρνηση και οι αντιπρόσωποι-νομοθέτες-βουλευτές να μην έχουν κομματική-παραταξιακή εξάρτηση και να μην δρουν ως δυο-τρεις ξεχωριστές και συμπαγείς κοινοβουλευτικές ομάδες που υπακούουν σε έναν «αρχηγό» (θεός φυλάξοι) σαν διμοιρία.

      Οι άλλες σκέψεις περί Συμβουλίου Δικαιοσύνης είναι για να μην διορίζει η εκτελεστική την δικαστική και να μην την ελέγχει, όπως τώρα. Παρομοίως η εκτελεστική (κυβέρνηση) πρέπει να ΓΙΝΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ εκτελεστική και όχι να αποφασίζει ότι θέλει και αντίθετα με αυτά που υποσχέθηκε προεκλογικά. Γι’ αυτό πρότεινα την συγκρότηση ενός κληρωτού Συμβουλίου Πολιτικής που θα χαράσσει μακροπρόθεσμα την πολιτική σε όλους τους τομείς και θα την επιτηρεί κιόλας. Και φυσικά το Συμβούλιο Ελεγχου γιατί όπως και να το δούμε έχει χαθεί κάθε έννοια ελέγχου, νομιμότητας και η διαφθορά χορευει στους δρόμους μέρα μεσημέρι.

      Δεν προτείνω να καταργήσουμε άμεσα τον κοινοβουλευτισμό. Το 70% των συμπολιτών μας δεν έχει πάρει μέρος ποτέ ούτε σε γενική συνέλευση φυσιολατρικού ομίλου. Τι άμεση δημοκρατία να λειτουργήσει ένα τέτοιο σύνολο αυτή τη στιγμή; Δεν πρέπει να σκεφτούμε με βάση τις συνθήκες αυτές, πως πρέπει να το επιχειρήσουμε σταδιακά;

      Το μεγαλύτερο μέρος των συμπολιτών μας θαυμάζει πρόσωπα και αγνοεί και το δικαίωμα και την δυνατότητα που έχει ως νοήμον ον, να πάρει μέρος ο ίδιος άμεσα στην λήψη των αποφάσεων. Εχει εθιστεί στην πολιτική νωθρότητα από τις ηγεσίες της κοινωνίας. Θέλει να πάει να ψηφίσει μια στα 4 χρόνια, και να ξαναγυρίσει να βλέπει τι θα κάνουν οι άλλοι γι’ αυτόν. Δεν έχει ξανασυμβεί λοιπόν τέτοιου τύπου συμμετοχή σε διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας, σε μαζικό επίπεδο, σχεδόν ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία, αν εξαιρέσουμε μερικές πόλεις της Μεσογείου πριν 2.500 χρόνια. Πως θα πάμε με μια δρασκελιά από τον πάτο στην κορυφή, ολόκληρη κοινωνία; Εγώ φοβάμαι πως αν το επιχειρήσουμε μπορεί και να την διαλύσουμε εντελώς.

      Θα χαρώ πολύ να δημοσιεύσεις τον πρακτικό σχεδιασμό που έχεις επεξεργαστεί και να πάρω μέρος στην συζήτηση. Εχω διαβάσει πριν μια δυο-μέρες ένα άρθρο σου στο Καφενείο και δεν θυμάμαι να διαφώνησα σε κάτι από αυτά που διάβασα.

      Θραξ Αναρμόδιος

  9. Ο/Η Dyer λέει:

    Φίλε Θράκα ωραίες σκέψεις κάνεις. Δίνεις αφορμή για να προβληματιστούμε για ένα αντιπροσωπευτικότερο τρόπο διοίκησης. Ομολογουμένως ωραίες ιδέες για να απαγκιστρωθούμε από την διεφθαρμένη κομματοκρατία, αλλά δυστυχώς μόνο ιδέες. Υπάρχει ειρηνικός τρόπος να αναγκαστεί η ολιγαρχία που κυβερνά, να αποδεχτεί μια τέτοια συνταγματική αλλαγή; Πρακτικά πως μπορεί να γίνει κάτι;
    Με την παρατήρησή μου αυτή δεν θέλω να υποτιμήσω την ουσία των σκέψεων σου. Το αντίθετο μάλιστα, τέτοιες σκέψεις ωφελούν για να γίνεται περισσότερο κατανοητό το αδιέξοδο του «δημοκρατικού» μας συστήματος, αλλά οι επόμενες και οι μεθεπόμενες εκλογές στην υπάρχουσα συνταγματική βάση θα γίνουν.
    Η δυσαρέσκεια των πολιτών από την ολιγαρχία της εξουσίας έχει μεγιστοποιηθεί και θα αυξηθεί ακόμα περισσότερο. Αλλα και το 30% των πολιτών να συμμετέχουν στις εκλογές αυτοί θα εκλέξουν κυβέρνηση. Εκεί είναι το ζήτημα. Πως αυτός ο λαός θα μπορέσει να εκφραστεί, μέσα στο υπάρχον συνταγματικό πλαίσιο, για να μπορέσει να ανατρέψει την απαξιωμένη κομματοκρατία; Στην Τουρκία το Ισλάμ έκανε την ανατροπή. Δεν τη θεωρώ κίνηση προοδευτική αλλά κατάφεραν να εκφραστούν καλύτερα οι επιθυμίες του λαού.
    Την εκδοχή της εξέγερσης δεν την αποκλείω, αν οι συνθήκες διαβίωσης επιδεινωθούν πολύ, αλλά η δημοκρατία απομακρύνεται πολύ από τέτοιες καταστάσεις.

    • Ο/Η anarmodios λέει:

      @Dyer

      «Υπάρχει ειρηνικός τρόπος να αναγκαστεί η ολιγαρχία που κυβερνά, να αποδεχτεί μια τέτοια συνταγματική αλλαγή; Πρακτικά πως μπορεί να γίνει κάτι; »

      Δεν ξέρω.

      Η αυτο-οργάνωση των πολιτών, δημιουργία πολιτικών οργανώσεων δηλαδή εκτός κομμάτων, μπορεί να παίξει κάποιο ρόλο σοβαρό.

      Επίσης, οσοι είναι μέλη και οπαδοί τωρινών κομμάτων ας πιέσουν κι αυτοί με τον τρόπο τους στις οργανώσεις τους τις ηγεσίες τους.

      Εξάλλου εδώ όλοι μαζί προβληματιζόμαστε. Ας πουν κι ας προτείνουν κι άλλοι.

      • Ο/Η Dyer λέει:

        Ένας χώρος ωρίμανσης τέτοιων ιδεών είναι ο επαγγελματικός. Οι περισσότεροι πλέον ζούμε περισσότερο στη δουλεία μας παρά στη γειτονία μας. Οι επαγγελτικές συνδικαλιστικές οργανώσεις αν ξεφύγουν λίγο από την συντεχνιακή λογική είναι ο χώρος που θα μπορούσαν να ευδοκιμήσουν τέτοιες προσπάθειες. Βέβαια τίποτα δεν είναι εύκολο.

  10. Δηλαδή Αναρμόδιε,

    Λές ότι αν και ονομάζεις την πρόταση σου ‘δημοκρατία’ ( όπως ένας απλός αναγνώστης συνάγει από τον ιστοχώρο σου και τους συνδέσμους που παραθέτεις αφού άμεσα δεν έχω δει να δίνεις τίτλο στο πολίτευμα που προτείνεις ) στην ουσία δεν θεωρείς ότι πρέπει η δημοκρατία αυτή να υπάρχει.

    Αυτό που προτείνεις, σε συνδυασμό με τις απόψεις σου για την δήθεν ανωριμότητα των Πολιτών, είναι μία Ολιγοκρατία όπου ο Λαός είναι πάλι θεατής μέχρι εσύ ( και αν όχι εσύ όλοι όσοι θεωρούν τον εαυτό τους πιο ώριμο από τους άλλους Πολίτες χωρίς να έχουν βάση σε αυτό ) να κρίνεις ότι είναι ‘επιμορφωμένος’ αρκετά ώστε να του παραδώσεις την εξουσία.

    Αυτό είναι πραγματικά καθέτως εσφαλμένο και μαθηματικά σίγουρο να αποτύχει, θα θέσει δε τον Λαό σε φαύλους κύκλους που δεν θα τον βγάλουν από την οικτρή θέση που βρίσκεται τώρα υπό την ήδη υφιστάμενη Ολιγοκρατία.

    Από την στιγμή που θεωρείς ότι ο συμπολίτης σου δεν μπορεί, αν και ενήλικος, να αναλάβει τις ευθύνες του εαυτού του στην ουσία ακυρώνεις κάθε δυνατότητα εφαρμογής δημοκρατικού πολιτεύματος : διότι είναι τουλάχιστον αντιφατικό αν όχι υποκριτικό να δίνεις στους Πολίτες την ευθύνη να επιλέγουν ( κατόπιν εκτιμήσεως των υποψηφίων ) αντιπροσώπους – διαχειριστές της εξουσίας αλλά να τους αρνείσαι την δυνατότητα να επιλέξουν άμεσα οι ίδιοι τί στρατηγική οι ίδιοι εκτιμούν ότι τους συμφέρει καλύτερα.

    Εάν πραγματικά πιστεύεις ότι οι Πολίτες είναι ανώριμοι για Άμεση Δημοκρατία τότε δεν μπορούν να είναι ώριμοι για κανενός είδους Δημοκρατία και καλόν είναι να πεις ανοιχτά ότι προτείνεις μία Δικτατορία των ‘Ολίγων’ όπου μόνο αυτοί έχουν λόγο de facto, και να μας πεις και πώς προτείνεις να επιλέγονται αυτοί οι Ολίγοι ( δηλαδή, τα κριτήρια ) που θα συγκροτήσουν την «ΕΛΑΧΙΣΤΗ πολιτική κοινωνία» που αναφέρεις.

    Επίσης, η τοποθέτηση σου ( όπως φαίνεται στην απάντηση σου προς τα εμένα ) πέραν του ότι είναι κλασική τοποθέτηση Αριστοκρατικής / Ελιτιστικής Κάστας και όχι Δημοκρατικής Ομάδας, αντιβαίνει και στα ζωτικότερα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και βασικών αρχών του Συντάγματος μας όσον αφορά την δυνατότητα αυτοδιάθεσης και λήψης αποφάσεως επί παντός επιστητού κάθε ενήλικου ατόμου ανεξαρτήτως εκπαιδεύσεως με την προϋπόθεση ότι έχει σώας τας φρένας.

    Προσωπικά, αλλά και με επιστημονική τεκμηρίωση που θα την παραθέσω σε άρθρο μου πολύ σύντομα διαφωνώ κάθετα και με τον τρόπο που εκτιμάς τους Λαούς και ιδιαιτέρως τον Ελληνικό Λαό και με τον τρόπο διακυβέρνησης που προτείνεις ο οποίος, πέραν των οργανωτικών λεπτομερειών δεν διαφέρει σε τίποτα από τα πολιτεύματα που υπάρχουν γενικώς στις Δυτικές Κοινωνίες όσον αφορά γενικώς την διαχείριση εξουσίας και κρατικού πλούτου, και είναι και προσβλητική προς τον συνάνθρωπο εν γένει.

    Θα ήθελα να μου τεκμηριώσεις πώς θα γινόταν ζημιά, σε ποιους και με ποιόν τρόπο και κριτήρια ορισμούς και εκτίμησης για την ζημιά που επικαλείσαι ότι θα επιφέρει η εφαρμογή της πραγματικά Άμεσης Δημοκρατίας.

    Ο.Γ.Γ.

    • Ο/Η anarmodios λέει:

      @Όλγα Γ. Γεριτσίδου

      «στην ουσία δεν θεωρείς ότι πρέπει η δημοκρατία αυτή να υπάρχει»

      «είναι μία Ολιγοκρατία όπου ο Λαός είναι πάλι θεατής μέχρι εσύ ( και αν όχι εσύ όλοι όσοι θεωρούν τον εαυτό τους πιο ώριμο από τους άλλους Πολίτες χωρίς να έχουν βάση σε αυτό ) να κρίνεις ότι είναι ‘επιμορφωμένος’ αρκετά ώστε να του παραδώσεις την εξουσία. »

      «είναι τουλάχιστον αντιφατικό αν όχι υποκριτικό»

      «καλόν είναι να πεις ανοιχτά ότι προτείνεις μία Δικτατορία των ‘Ολίγων’»

      «η τοποθέτηση σου ( όπως φαίνεται στην απάντηση σου προς τα εμένα ) πέραν του ότι είναι κλασική τοποθέτηση Αριστοκρατικής / Ελιτιστικής Κάστας και όχι Δημοκρατικής Ομάδας»

      «και είναι και προσβλητική προς τον συνάνθρωπο εν γένει. »

      Ξέφυγες.

      Θραξ Αναρμόδιος

  11. Αυτό δεν είναι απάντηση σε μία συζήτηση και βεβαίως ούτε απάντηση στις ερωτήσεις που σου έθεσα. Είναι επίσης και αόριστο αφού και στις φράσεις που παραθέτεις δεν λες που και εάν έχεις αντίρρηση.

    Να θεωρήσω ότι δεν θα απαντήσεις ή να περιμένω τεκμηριωμένη απάντηση ;

    Ο.Γ.Γ.

    • Ο/Η anarmodios λέει:

      Οταν κάποιος γράφει τις απόψεις του δεν του απαντάμε με ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥΣ χαρακτηρισμούς και δηλητηριώδη υπονοούμενα επί προσωπικού. Τι συζήτηση να γίνει έτσι πετώντας πέτρες; Και τι είδους απάντηση περιμένουμε μετά από κάτι τέτοιο;

      Θραξ Αναρμόδιος

  12. Δεν υπάρχει τίποτε το προσωπικό και δηλητηριώδες και απορώ πού το είδες.

    Εάν παίρνεις προσωπικά την εκτίμηση ή τις ερωτήσεις επί αυστηρώς των ιδεών και των τοποθετήσεων που εσύ έχεις εκθέσει και θεωρείς πέταγμα πέτρας την παράθεση ερωτήσεων και διευκρινήσεων, πώς θα κάνεις την εποικοδομητική συζήτηση που λες ότι επιδιώκεις ;

    Στην ουσία απλώς αρνείσαι να απαντήσεις όταν κάποιος επιθυμεί να εξετάσει σε βάθος τις απόψεις σου. Εσύ ο ίδιος είπες στο υστερόγραφο σου στην ανάρτηση ότι οι θέσεις σου είναι έναρξη και όχι τέλος στην συζήτηση. Αδυνατώ λοιπόν να καταλάβω τον λόγο που δηλώνεις θιγμένος και από τί ;

    Ο.Γ.Γ.

    • Ο/Η anarmodios λέει:

      Κι εγώ αδυνατώ να καταλάβω πολλές φορές πολλά πράγματα. Δεν πειράζει. Δεν είναι δυνατόν να τα καλάβουμε όλα. Μέχρι το σημείο που καταλαβαίνει ο καθένας μας.

      Θραξ Αναρμόδιος

  13. Ο/Η OMADEON λέει:

    Θράκα… μην την παρεξηγείς την Ολγα. Είχα… ψιλο-τσακωθεί κι εγώ κάποτε μαζί της (αν και…. μάλλον ούτε θα το θυμάται -χαχαχα) αλλά… την εκτιμώ πολύ . ΙΔΙΩΣ τώρα που δηλώνει ακραιφνής υποστηρίκτρια της Αμεσης Δημοκρατίας (ΚΑΙ εισηγήτρια μορφών της).

    Εγώ βλέπω ότι κάτω από τις διαφωνίες σας συμφωνείτε σε πολλά.
    Και μόνο το γεγονός ότι προσβλέπετε σε μια γνησιότερη δημοκρατία, πιο άμεση, έστω (αν όχι άμεση 100%) αποτελεί μεγάλη πρόοδο νομίζω. ΔΕΝ έχει σημασία αν η Ολγα ειναι πιο απαιτητική, ή έχει λίγο διαφορετικό όραμα.

    Για μένα τα διαφορετικά οράματα αυτο-οργάνωσης, είναι καλό να συνυπάρχουν.
    ΔΕΝ αναμένω καν να συμφωνήσει ΟΛΟΣ ο κόσμος μαζί μου, 100%. Γι’ αυτό και θεωρώ επίσης σημαντική την αυτο-οργάνωση «μικρο-επιπέδου» (όπως ο Richard Wolff θεωρεί την οικονομική δημοκρατική οργάνωση ΕΝΤΟΣ εταιρειών σαν «μικρο-οικονομικό σοσιαλισμό» ή αλλιώς «σοσιαλισμό μικρο-επιπέδου»). Με διαφορετικού είδους μοντέλα μικρο-δημοκρατικής οργάνωσης, μπορεί η κοινωνία και να πειραματιστεί στο μέλλον, αν τα καλύτερα και ευτυχέστερα πρότυπα οργάνωσης αφεθούν ελεύθερα να αποδείξουν την αξία τους σε πρακτικό επίπεδο.

    Πάγια θέση του Richard Wolff, ειναι ότι ο κλασσικός «ορθόδοξος» κεντρικός σχεδιασμός της πρώην-ΕΣΣΔ απέτυχε και δεν είναι δυνατόν να αναστηθεί ποτέ, αλλά μπορεί να επιτευχθεί ένας πραγματικά δημοκρατικός σοσιαλισμός βασιζόμενος ΚΥΡΙΩΣ στη δημοκρατική αυτο-οργάνωση επιχειρήσεων όπου κανείς δεν είναι αφέντης αλλά όλοι είναι συνεταίροι. Στην Αργεντινή τέτοια πειράματα όχι μόνο πέτυχαν αλλά έδειξαν ότι υπάρχει και αυξανόμενη αρμονική συνεργασία μεταξύ πολλών τέτοιων μονάδων παραγωγής,

    Αλλά… αυτά βέβαια αφορούν κυρίως την οικονομία και την δημοκρατία στην οικονομία. Τα ανάφερα διότι… κάποιος άλλος μπορεί να διαφωνεί, θεωρώντας το δικό του τρόπο αυτο-οργάνωσης σαν πιο σωστό. Ας δοκιμαστεί και ο δικός του, με την προϋπόθεση ότι είναι γνήσια ελεύθερη επιλογή των… δοκιμαστών και όχι υπακοή σε εξουσίες που… πειραματίζονται μαζί τους.

    Γενικά, από τη δημοκρατία δεν υπάρχει οδός…διαφυγής, άπαξ και ενδιαφερθεί κανείς να την υλοποιήσει με ειλικρίνεια. Ενα σχέδιο καλύτερης δημοκρατίας όπως το σχέδιο Περικλής αφήνει κι ανοιχτό το ενδεχόμενο για ακόμη περισσότερο άμεση δημοκρατία σε μικρο-επίπεδο αυτο-οργάνωσης ΚΑΙ οικονομικής συνεργασίας.

    • Ο/Η anarmodios λέει:

      @OMADEON

      Παρεξηγιέμαι, και πολύ παρεξηγιέμαι, όταν βλέπω χαρακτηρισμούς προς τον κάθε συνομιλητή, να εκτοξεύονται με μεγάλη ευκολία μάλιστα, και που κάνουν τον άλλον να πάρει αυτόματα εχθρική στάση. Δηλαδή γεννούν και τροφοδοτούν προσωπικές αντιπαλότητες, και έτσι έχουν ένα και μόνο αποτέλεσμα:

      ΑΚΥΡΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΣΥΖΗΤΗΣΗ.

      Το έχω γράψει, και το έχω ξαναγράψει αυτό. Οτιδήποτε φέρνει προσωπική αντιπαλότητα ακυρώνει την συζήτηση που είναι το μόνο μέσο που διαθέτει μια συλλογικότητα στην προσπάθειά της να βρει λύσεις.

      Εμπιστέψου με σ’ αυτό: ένας καθ’ έξιν κακός συζητητής κάνει καλύτερη δουλειά από 5 εγκάθετους. Εχω κι εγώ κάποιες εμπειρίες σ’ αυτή τη ζωή…

      Αν λοιπόν κάποιος έρθει εδώ στον Αναρμόδιο και μου πετάξει στα μούτρα (και πρόσεξε γιατι ε, γιατί προτείνω μια συγκεκριμένη τακτική για την επίτευξη ενός κοινού κατά τα άλλα στόχου, για την τακτική γμτ μου πάλι -ω πόσες φορές θα το ζήσω αυτό σ’ αυτή τη ζωή;- όχι για τον τελικό στοχο) : «πες ανοιχτά ότι προτείνεις δικτατορία των ολίγων Αναρμόδιε» ή ότι «Αναρμόδιε τα λες αυτά γιατί θες να μείνει ο λαός πάλι θεατής μέχρι εσύ (εγώ κιόλας!) να κρίνεις ότι είναι ‘επιμορφωμένος’ αρκετά ώστε να του παραδώσεις την εξουσία», με συγχωρείς αλλά…

      ούτε καλές προθέσεις βλέπω
      ούτε στοιχειώδη ευγένεια βλέπω
      ούτε τίποτε.

      Μια προσβολή προς εμένα βλέπω. Κι όχι οτι έχει ο σχολιαστής προσωπικά με μενα. Το χούϊ του είναι τέτοιο. Δεν κόβεται. Πως να γίνει πολιτική συζήτηση μετά; Πως;

      Επειδή λοιπόν τέτοιοι συζητητές μπορεί να ακυρώσουν πολύ σημαντικές, για ένα σύνολο, συζητήσεις πρέπει να είμαστε, γνώμη μου σύντροφε, πολύ αυστηροί μαζί τους και κάθετοι, να τους απομονώνουμε και να τους αποκλείουμε από τις συζητήσεις μας, αν θέλουμε να έχουν οι συζητήσεις μας κάποιο αποτέλεσμα.

      [Και το παραπάνω δεν έχει να κάνει με ευγένειες, και καθωσπρεπισμούς και τέτοια. Είναι πολιτικό μου συμπέρασμα.]

      Με κίνδυνο βέβαια πάντα να χάσουμε από αυτό τον αποκλεισμό την δική τους διάνοια που ενδεχομένως μπορεί να είχε και πολλά να προσφέρει, αν μπορούσε να εγκλιματιστεί σε ένα διαφορετικό μοντέλο συζήτησης.

      Ξέρεις τι βαρέθηκα πιο πολύ σε αυτή τη ζωή; Τις χαμένες ώρες των συζητήσεων (συνελεύσεων κλπ κλπ), γιατί κάποιος επιμένει να γαμά τη συζήτηση. Χίλιες φορές να πήγαινα για καφέ.

      Θραξ Αναρμόδιος

  14. Ο/Η JacK λέει:

    Niche’s Anthem

    I declare not in charge since i am not your Prince
    neither your future King.
    Patience.
    Κeep your erotic ways of life for yourshelf

    Women wear your hats
    who is the enemy i do not have enemies there is no enemy
    i am dealing with one already, which is the greatest of all
    Women through your hats

    Yes Niche HE, could have been ugly
    but listen Niche
    someone once told me
    that i am not

    Jack is alive, returns home
    wait for me woman
    through your hat

    Here it is, this is MY dilemma,
    Inspired by, for,
    I wish you all, thank you
    A… A

  15. Προς τον αναρμόδιο,

    Το μόνο που ακυρώνει μία συζήτηση είναι η άρνηση ενός εκ των συζητητών να απαντήσει σε συγκεκριμένα ερωτήματα και να επιβεβαιώσει ή να αντικρούσει ό,τι του απευθύνεται.

    Δυστυχώς, η συνέχιση μίας συζήτησης απαιτεί να μην φοβάται κάποιος να υποστηρίξει ή να εξελίξει την τοποθέτηση του και να έχει βεβαίως και πράγματα να απαντήσει.

    Αυτό που διαφαίνεται είναι ότι έχεις θυμώσει και ξεσπάς εκτοξεύοντας εσύ χαρακτηρισμούς και μάλιστα και νουθεσίες εν μέσω πολλού θορύβου, ενώ αποφεύγεις να απαντήσεις με παρρησία στα θέματα που σου τέθηκαν, αφού μάλιστα προσκάλεσες να γίνει συζήτηση επί ενός θέματος. Εκτός και αν ο ορισμός σου για το τί είναι συζήτηση περιορίζεται μόνο σε όσους δεν λένε τα πράγματα με το όνομα που τους αντιστοιχεί.

    Εξ άλλου, οι φωτισμένες υπάρξεις που συζητούσαν σθεναρά ακολουθούσαν την αρχή «δεν συμφωνώ με αυτά που λες αλλά πολεμώ για να μπορείς να τα λες».

    Εάν εσύ για οποιονδήποτε δικό σου λόγο που μπορούμε να συζητήσουμε υποστηρίζεις ένα δικτατορικό καθεστώς, εγώ δεν πρόκειται να προσπαθήσω ούτε να σε απομονώσω ούτε να σε φιμώσω παρ’ όλο που σθεναρά θα διαφωνήσω και θα επιχειρηματολογήσω εναντίον της τοποθετήσεως σου.

    Χαίρομαι όμως που χαρακτηρίζεις την πρόθεση σου να φιμώνεις κόσμο και να τον απομονώνεις όταν αυτά που λένε σε θέτουν είτε σε δύσκολη θέση είτε σου προκαλούν αρνητικά συναισθήματα / προβλήματα ως «πολιτικό σου συμπέρασμα» καθ’ ότι συνάδει πλήρως με την προηγούμενη σου τοποθέτηση και την συμπληρώνει. Τα άτομα / παρατάξεις που φίμωναν και απομόνωναν αυτούς που διαφωνούσαν με επιχειρήματα είναι συγκεκριμένα και χρωματισμένα.

    Η συζήτηση δεν μπορεί ποτέ να καταστραφεί, μόνο να σταματήσει όταν κάποιος αποφασίζει να αποχωρήσει από αυτήν.

    Και σε μία τόσο νευραλγική συζήτηση όσο μία που εμπεριέχει προτάσεις ( ο Omadeon μίλησε για εισηγήσεις ) δημοσίως για την μελλοντική κατάσταση του Κράτους μας, που επηρεάζει τις ζωές όλων μας, δεν χωρεί παρεξήγηση ή αποχώρηση εκτός και εάν θεωρείς ότι δεν μπορείς να αντέξεις έντονα και δύσκολα επιχειρήματα.

    Εξ άλλου, το θέμα είναι να ακούς και αυτό που δεν σου αρέσει και μετά άμα θέλεις εμπεδωμένα και τεκμηριωμένα να το απορρίπτεις / καταρρίπτεις. Αυτή είναι συζήτηση. Εσύ απλώς αποφάσισες να την σταματήσεις όταν κλήθηκες να διευκρινίσεις και να ξεκαθαρίσεις συγκεκριμένα πράγματα.

    Όσον αφορά την αίσθηση που έχεις ότι προσεβλήθης, έχε υπ’ όψη σου ότι δεν μπορούν τα επιχειρήματα κατά / ερωτήσεις επί των τοποθετήσεων σου να θεωρούνται προσβολές.

    Ο.Γ.Γ.

    • Ο/Η tsilivithras λέει:

      Κυρα Όλγα κουράζεις…πολύ κουράζεις…πήγες να πεις κάτι ωραία πράγματα στο πρώτο σου σχόλιο και ευθύς αμέσως απάντησες στον Θράκα με προσωπικές «επιθέσεις» και από πάνω του ζητάς και τα ρέστα ότι δήθεν φρενάρει την συζήτηση;;;

      Ρε πάτε καλά μερικοί;;

      Κυρά μου εδώ δεν είναι το ΜΑΓΑΖΙ ΣΟΥ…γκε γκε;;;
      Εδώ είσαι φιλοξενούμενη, όπως όλοι μας, μιας από τις πλέον ήπιες e-παρουσίες στο Ελληνικό διαδίκτυο.
      Κατέβα από το άλογο που χεις καβαλήσει και μίλα όμορφα και θα σε ακούσουν όλοι.
      Εδώ όλα τα σχόλια διαβάζονται και κανένα δεν προσπερνιέται.
      Σταμάτα να κάνεις κατάχρηση του χρόνου μας με «σεντόνια» που δεν λένε απολύτως τίποτα συν του ότι απευθύνονται προσβλητικά στον ΟΙΚΟΔΕΣΠΟΤΗ…!!!

      Αν δεν έχεις κάτι ουσιαστικό να πεις:

      https://anarmodios.wordpress.com/2010/12/16/1-37/

      Αυτό που ο Θράκας προσπαθούσε να σου πει είναι αυτό:

      https://anarmodios.wordpress.com/2010/12/21/1-55/

      ΣΥΝΕΛΘΕΤΕ ΟΛΟΙ !!!
      Αφήστε τον εγωισμό σας στην άκρη και βάλτε το μυαλό σας να δουλέψει για χάρη του Έλληνα και της Πατρίδας.

      • Ο/Η OMADEON λέει:

        Δυστυχώς… συμφωνώ μαζί σου (και με τον Αναρμόδιο Θράκα).

        Κοιτάξτε, η Ολγα είναι ΠΟΛΥ δύσκολο άτομο σε συζήτηση, διότι (αν και έχει πολλά θετικά) είναι αφόρητα δογματική, ώρες-ώρες και κάποια στιγμή ΠΡΕΠΕΙ να κάνει ριζικότατη αυτοκριτική. Το πρόβλημα ξεκινάει κι από εμμονές δογματικού τύπου στο.., μακεδονικό ζήτημα, όπου τάχθηκε π.χ. κατά οποιασδήποτε συμβιβαστικής λύσης για τη διένεξη Ελλάδας και ΠΓΔΜ. Και μερικές φορές έφτασε σε ακρότητες όπως… αυτές που κριτικάρω σε ΑΥΤΟ το ποστ, η Ολγα:

        http://omadeon.wordpress.com/2008/04/16/macedonian-salad/
        Το ρητό της Ολγας, «“Satire is a manifestation of… covert hostility and powerlessness”» είχε γίνει τίτλος ποστ, τότε.

        Λοιπόν… αν η Ολγα δεν ανέχεται ΟΥΤΕ τη σάτιρα (άλλων, όχι της ιδίας) ΠΩΣ μιλάει επιθετικά και απαιτητικά σε άλλους και θεωρεί πως αυτό θα γίνει ανεκτό?

        Εμένα… ΔΕΝ με πειράζει η Ολγα, διότι προσαρμόζομαι στις περιστάσεις και τις συνθήκες ΚΑΘΕ χώρου και ΚΑΘΕ συζήτησης. Οπου μπινελικώνουν άλλοι, δεν κολώνω να το κάνω κι εγώ. Οπου ειρωνεύονται, ειρωνεύομαι κι εγω. Οπου είναι αξιοπρεπείς, σεμνοί και σοβαροί όπως ο Θράκας, ΕΤΣΙ προσπαθώ να είμαι κι εγώ! :)

  16. Αγαπητέ Αναρμόδιε,

    Παρακολουθώ με ενδιαφέρον την δική σου ανάγνωση της επικαιρότητας και τις προτάσεις σου, από καιρό. Συμφωνώ και προσυπογράφω αυτά που λες και τα κοινοποιώ, με κάθε σύγχρονο ψηφιακό μέσο, σε φίλους και γνωστούς.

    Δυστυχώς είναι ελάχιστοι αυτοί που βρίσκονται στο δικό σου επίπεδο θεώρησης των πραγμάτων. Είναι-δεν είναι 1%, ενώ θα έλεγα πως όλοι μαζί οι, έστω, «υποψιασμένοι» δεν ξεπερνούν ένα 10-15%. Φταίνε πολλά γι’ αυτό -είμαστε σίγουρα πολύ μακριά από μια κοινωνία με πολιτική παιδεία όπως έχεις γράψει κι εσύ. Άρα μια πραγματικά Άμεση Δημοκρατία είναι ανεφάρμοστη προς το παρόν. Ακόμα και η άκρως ενδιαφέρουσα δική σου, ας πούμε «υβριδική» ή μεταβατική πρόταση (από την σημερινή ολιγαρχία σε μια πιο υγιή αντιπροσωπευτική δημοκρατία), πολύ δύσκολα θα βρει έδαφος να εφαρμοστεί. Ας μην απελπιζόμαστε κι ας θεωρήσουμε ως γραμμή εκκίνησης το ότι σε αυτή τη ζωή αξίζει να κυνηγά κανείς το δύσκολο. Πώς λοιπόν μπορούμε να φτάσουμε ως εκεί ΕΙΡΗΝΙΚΑ όπως προείπε άλλος αναγνώστης; Προφανώς μόνο μέσα από το υπάρχον σύστημα. Πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να γίνει δημοφιλές κάποιο κίνημα πολιτών και να μπει στη Βουλή. Όχι με τον τρόπο που σχεδιάζεται (άραγε προβοκατόρικα; – θα με ενδιέφερε εδώ η γνώμη σου Αναρμόδιε) για τις 5 Φεβρουαρίου, αλλά νόμιμα, μέσα από εκλογές. Για να επιτευχθεί αυτό, θεωρώ πως πρέπει:

    1) Το κίνημα να προέρχεται από τη βάση, από τον λαό, χωρίς καπελώματα από εν ενεργεία πολιτικούς και κόμματα. Να μην έχει ιεραρχική δομή, αλλά οριζόντια επικοινωνία-συνεργασία των μελών, με ανοιχτές συζητήσεις-συνελεύσεις. Σήμερα μόνο η Σπίθα που άναψε ο Μίκης βλέπω να έχει (προς το παρόν) τέτοια χαρακτηριστικά. Ίσως και άλλα κινήματα, π.χ. αυτό των διοδίων, να μετεξελιχθούν σε ολοκληρωμένες πολιτικές προτάσεις μέσα από τον διάλογο που διεξάγεται. Ίδωμεν…

    2) Οι προτάσεις του κινήματος να «μιλούν» στον Έλληνα για τα βασικά πράγματα που λείπουν. Να βρει το κίνημα μια βάση εκκίνησης με πέντε πράγματα που μας ενώνουν κι όχι αφορμές (που θα εκμεταλλευτούν εγκάθετοι) που θα μας διχάσουν.

    3) Οι προτάσεις του κινήματος αυτού να …φτάσουν ως τ’ αυτιά του Έλληνα. Αυτό ίσως είναι και το πιο δύσκολο! Η μηδενική δημοσιότητα της Σπίθας στα «μεγάλα» ΜΜΕ δείχνει τον δρόμο… αντίθετα, τα -καταπώς φαίνεται- δεκανίκια του συστήματος (Ντόρα, ΛΑΟΣ, ίσως Δημαράς-Οικονόμου, ίσως και άλλοι που θα προκύψουν αργότερα αν «χρειαστεί») χαίρουν ιδιαίτερης αντιμετώπισης από τα ΜΜΕ… Το Σύστημα θα παλέψει σκληρά για να κρατήσει τον έλεγχο. Απομένει να διαδώσουμε εμείς το νέο, με κάθε ηλεκτρονικό και home-made έντυπο μέσο να πάμε και στο τελευταίο χωριό και να πούμε «παππούλη, κάτι αλλάζει! Δημιουργήθηκε η κίνηση «τάδε»…» Είναι άραγε εφικτό κάτι τέτοιο; Άραγε και στην Ελλάδα η επανάσταση περνάει από το …facebook; Αν κρίνω από την κατάληξη των πρώτων φιλόδοξων (και αξιέπαινων) προσπαθειών διαδικτυακής κινητοποίησης κατά του Μνημονίου όπως π.χ. GetGreeceback.com (την αναφέρω επειδή συμμετείχα σε αυτήν από μακριά… αλλά κι επειδή την έχεις αναφέρει κι εσύ) που είχε δεκάδες χιλιάδες «κλικ» και «I like» σε fb και στην ιστοσελίδα της κίνησης, αλλά όταν ήρθε η ώρα να βγει ο κόσμος στον δρόμο ήταν …τρεις κι ο κούκος, ε, δεν είμαι αισιόδοξος. Η απόσταση μεταξύ «I like» και «κατεβαίνω να φωνάξω στον δρόμο» είναι πολύ, μα πολύ μεγάλη… Ο κόσμος είναι εθισμένος στο «δε βαριέσαι, πού να τρέχεις τώρα…»
    Αν καταφέρει η φωνή αυτή να γίνει ακουστή και πληροί τις παραπάνω προϋποθέσεις, εκτιμώ πως θα μπορεί να διεκδικήσει, έστω και σε πολεμικές συνθήκες τεχνητής πόλωσης, ποσοστό 5% τουλάχιστον. Φυσικά αυτό είναι, εν πολλοίς, απρόβλεπτο και εξαρτάται από πολλούς αστάθμητους παράγοντες… Μπορεί να φτάσει και στο 50%, μπορεί να καταποντιστεί στο 0.1%…

    Έστω ότι γίνεται αυτό… και η κίνηση στέλνει 15 βουλευτές στο κοινοβούλιο… και προκύπτει κυβέρνηση ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ή σαλάτα σίζαρς με ολίγην σως από ΛΑΟΣ και Ντόρα (θα βρουν τον τρόπο…) και μετά τί; Θα περιμένουμε άλλα 4 χρόνια μέχρι το 5% να γίνει 10%; Και ο… Τιτανικός; Πού θα βρίσκεται ως τότε (ρητορικόν ερώτημα) ;

    Βλέπω λοιπόν δυο πιθανότητες: ή βουλιάζουμε (το είπε άλλος πριν από μένα…) μέσα στους επόμενους 6-12 μήνες ή καταφέρνουμε να δημιουργήσουμε σύντομα και να γιγαντώσουμε -μέσα σε 2 ή 3 μήνες- ένα κίνημα πολιτών που θα πιέσει (προφανώς συνεπικουρούμενο από τις διαφαινόμενες ακόμα πιο δυσμενείς οικονομικές συγκυρίες) την κυβέρνηση να διεξάγει εκλογές το συντομότερο.
    Όμως, το μεγαλύτερο πρόβλημα βλέπω να συνοψίζεται εδώ: μέσα σε ένα τόσο μικρό χρονικό διάστημα, προλαβαίνει άραγε να δημιουργηθεί, να καταφέρει να διαδοθεί και τελικά να επικρατήσει μια ολοκληρωμένη πολιτική πρόταση, όχι μόνο εξόδου από την Κατοχή του ΔΝΤ, αλλά και ουσιαστικής αλλαγής του τρόπου λειτουργίας της τωρινής «Δημοκρατίας»;

    Ήταν κάποιες σκόρπιες σκέψεις ενός ημιμαθούς συμπατριώτη σας που μένει στο εξωτερικό αλλά που πονάει όταν ακούει «Ελλάδα».

    Ευχαριστώ για την φιλοξενία.

    • Ο/Η anarmodios λέει:

      @Γιώργος Ξενιτεμένος

      «Άρα μια πραγματικά Άμεση Δημοκρατία είναι ανεφάρμοστη προς το παρόν. »

      Αυτή τη στιγμή με τα δεδομένα που έχουμε ναι, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως αυτός πρέπει να είναι ο τελικός στρατηγικός μας στόχος. Η εξουσία στους πολλούς. Και αυτό μόνο η αυθεντική (η άμεση) δημοκρατία το πετυχαίνει.

      «Πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να γίνει δημοφιλές κάποιο κίνημα πολιτών και να μπει στη Βουλή»

      Μπορεί όμως τις πρώτες επιτυχίες, με την έννοια των παραχωρήσεων από το καθεστώς προς τον λαό, να τις πετύχουμε και με δυναμικές μεν, ειρηνικές δε, πορείες και συγκεντρώσεις, αν καταφέρουμε να έχουμε οργανωτικούς πυρήνες πολιτικών οργανώσεων αφοσιωμένους στην οργανωτική επιτυχία.

      «Όχι με τον τρόπο που σχεδιάζεται (άραγε προβοκατόρικα; – θα με ενδιέφερε εδώ η γνώμη σου Αναρμόδιε) για τις 5 Φεβρουαρίου»

      Δεν μίλησα γι’ αυτό γιατί δεν έχω κανένα στοιχείο. Η βασική μου σκέψη είναι πως όταν ξεπερνάμε την νομιμότητα «χάνουμε το δίκιο μας». Και είναι αυτό που περιμένει, αλλά και προκαλεί το καθεστώς να συμβεί. Ωστε να σκληρύνει την στάση του, ίσως με αναστολή ορισμένων ελευθεριών (πχ. του συναθροίζεσθαι) και ποιος ξέρει τι άλλο. Οπως έχω πει, αν το σύστημα απειληθεί σοβαρά «θα παίξει τα ρέστα του».

      Βέβαια αν απρόσμενα μαζικοποιηθεί μια συγκέντρωση και φτάσει έναν απίστευτο αριθμό, πχ 500 ή 800 χιλιάδες, τότε μάλλον αλλάζουν πολλά δεδομένα, μέσα σε μία στιγμή.

      «Σήμερα μόνο η Σπίθα που άναψε ο Μίκης βλέπω να έχει (προς το παρόν) τέτοια χαρακτηριστικά»

      Να ενισχύσουμε την Σπίθα, όπως και κάθε άλλο κίνημα πολιτών. Ειδικά όμως για την Σπίθα πιστεύω πως πρέπει να είμαστε καχύποπτοι. Οχι με τους άλλους συμπολίτες μας που μπαίνουν στις οργανώσεις της. Αλλά το ότι 1) δημιουργήθηκε «από πάνω» και 2) έχει κεντρική ηγεσία προβεβλημένη και πολυ-χρησιμοποιημένη και από τα ΜΜΕ και από το ίδιο το σύστημα. Και αυτά τα δύο στοιχεία δεν είναι ότι καλύτερο θα μπορούσαμε να ευχηθούμε.

      «είχε δεκάδες χιλιάδες “κλικ” και “I like” σε fb και στην ιστοσελίδα της κίνησης, αλλά όταν ήρθε η ώρα να βγει ο κόσμος στον δρόμο ήταν …τρεις κι ο κούκος, ε, δεν είμαι αισιόδοξος. Η απόσταση μεταξύ “I like” και “κατεβαίνω να φωνάξω στον δρόμο” είναι πολύ, μα πολύ μεγάλη»

      Είχα κι εγώ όπως και πολλοί άλλοι ενθουσιαστεί με το GetGreeceBack. Η κατάληξη μας έμαθε κάτι που ξέραμε, εμείς οι μεγαλύτεροι ίσως. Οτι «αν δεν έχεις οργανωτικούς πυρήνες αφοσιωμένους στην οργανωτική επιτυχία δεν μπορείς να κατεβάσεις κόσμο, ούτε για καφέ». Δηλαδή πρέπει να υπάρχουν πρόσωπα που με το τηλέφωνο στο χέρι ή με την προσωπική επαφή θα ρωτάνε επίμονα αυτούς που έχουν οριστεί να ρωτάνε: «θα κατέβεις στην συγκέντρωση αύριο, ραντεβού εκεί, κοίτα μην κάνεις κάνα αστείο και δεν έρθεις». Ετσι γίνονται πάνω-κάτω αυτά τα πράγματα. Ο Κολοκοτρώνης έστελνε επιστολές, φοβερές μάλιστα και καθόλου ευγενικές (για βουρδουλίες μιλάει), προς τους πρόκριτους των χωριών όταν επρόκειτο να κάνουν στρατολογία, και έδινε οδηγίες πως να του μαζέψουν τους στρατιώτες που χρειαζόταν.

      «Όμως, το μεγαλύτερο πρόβλημα βλέπω να συνοψίζεται εδώ: μέσα σε ένα τόσο μικρό χρονικό διάστημα, προλαβαίνει άραγε να δημιουργηθεί, να καταφέρει να διαδοθεί και τελικά να επικρατήσει μια ολοκληρωμένη πολιτική πρόταση, όχι μόνο εξόδου από την Κατοχή του ΔΝΤ, αλλά και ουσιαστικής αλλαγής του τρόπου λειτουργίας της τωρινής “Δημοκρατίας”;»

      Το βρίσκω εξαιρετικά απίθανο. Αν συνυπολογίσει κανείς το τωρινό μας πολιτικό επίπεδο ως λαός και την χρόνια πνευματική, ψυχική και κοινωνική υπονόμευση που έχουμε υποστεί. Εξεγέρσεις μπορεί να γίνουν. Διεκδικητικό αμεσο-δημοκρατικό κίνημα για να μας προκύψει τόσο γρήγορα, δεν ξέρω… Αλλά «μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλο λόγο μη λες». Τίποτε δεν είναι απίθανο. Η κλάση μας ως λαός είναι ότι πιο απρόβλεπτο. Εμείς όμως, όσοι κατανοούμε λίγο καλύτερα τι γίνεται, ας προετοιμαζόμαστε για «αγώνα» και διαφώτιση μακράς διαρκείας.

      Θραξ Αναρμόδιος

      • Αγαπητέ Θράκα σ’ ευχαριστώ για τα σχόλιά σου, συμφωνώ με όσα έγραψες. Μόνο σχετικά με τη Σπίθα, μπορεί να την ξεκίνησε ο Μίκης (ας πούμε ότι ήταν ο «κράχτης»), όμως δεν έχει ιεραρχική δομή και η επιτυχία της θα εξαρτηθεί από τη μαζική (ή όχι) συμμετοχή των πολιτών. Άρα η πορεία της (κυρίως όμως οι στόχοι της) εν πολλοίς εξαρτάται από τους «κάτω».

        Αγώνα μακράς διαρκείας λοιπόν… κι όποιος αντέξει…

  17. Ο/Η Defective Genes λέει:

    Διάβασα το θέμα όταν αναρτήθηκε και είπα να το σκεφτώ λίγο πριν απαντήσω αλλά βλέπω ότι δυστυχώς πήρε άλλη τροπή τώρα.

    Περί του άρθρου:
    Θα πρόσθετα την δυνατότητα έναρξης καθολικού δημοψηφίσματος από έναν Χ αριθμό πολιτών για οποιοδήποτε θέμα (π.χ. ακύρωση ενός νόμου) και όχι μόνο για την απομάκρυνση ενός μέλους/διάλυση των σωμάτων. Το συγκεκριμένο μέτρο το θεωρώ την καλύτερη (που μπόρεσα να σκεφτώ εγώ) δικλείδα ασφαλείας απέναντι στην κατάχρηση.

    Περί ακύρωσης της συζήτησης:
    Συμφωνώ ότι η προσωπική επίθεση το μόνο που καταφέρνει είναι η ακύρωση της συζήτησης και απόδειξη είναι αυτό το ίδιο το άρθρο. Ο συγγραφέας ζήτησε να σκεφτούμε πάνω σε κάτι και ένα μεγάλο μέρος των σχολίων αναλώνονται σε μια προσωπική διένεξη και σε προσωπικές προσβολές του στυλ «ολιγαρχική κάστα» (αναρμόδιε: αν έχεις εσύ την εξουσία, να την επιστρέψεις τώρα πίσω στο λαό λολ).

    Προς Όλγα Γ. Γεριτσίδου:
    Αναρωτιέμαι γιατί αφού μελετήσατε, όπως λέτε, για χρόνια, το θέμα της άμεσης δημοκρατίας, δεν προσπάθησατε να μας διαφωτίσετε με τις γνώσεις σας, αντί να προσπαθήσετε να πείσετε τον οικοδεσπότη του blog για το αν έχει δίκιο στις προτάσεις του ή όχι. Το βήμα σας δόθηκε ελεύθερα, μπορούσατε να πείτε τις απόψεις σας και να αφήσετε εμάς τους αναγνώστες να κρίνουμε για το ποιος λέει τα σωστά και ποιος όχι.
    Προσωπικά πιστεύω ότι κάνετε λογικά άλματα στα συμπεράσματα σας. Η μεγάλη χρήση του δεύτερου προσώπου («εσύ αυτό», «εσύ εκείνο») παραπέμπει σε προσωπική επίθεση ασχέτως αν έχετε τέτοια πρόθεση και θα αναγκάσει τον συνομιλητή σας (με «μαθηματική ακρίβεια» που λένε…) να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Λίγο περισσότερη διαλλακτικότητα ίσως θα βοηθούσε και οι απόψεις σας να ακουστούν και -γιατί όχι- ίσως και εμείς να μαθαίναμε κάτι παραπάνω.
    Φιλικά

    • Ο/Η anarmodios λέει:

      @Defective Genes

      Σε αυτό με τα δημοψηφίσματα συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Το έγραψα και στο κείμενο, εκεί για το Συμβούλιο Πολιτικής που λέω, αλλά δεν το διατύπωσα ορθά. Το ξαναδιαβάζω και γραμματικά σαν πρόταση μου φαίνεται σχεδόν ακαταλαβίστικη (λολ).

      Αυτό που ήθελα να πω, και δεν το έγραψα καθόλου καλά, είναι πως σήμερα η κυβερνήσεις παίρνουν μόνες τους τις αποφάσεις που εκτελούν. Αυτό πρέπει να σταματήσει και τις αποφάσεις να τις παίρνει ο λαός. Στις γενικές τους γραμμές στην φάση αυτή. Το Συμβούλιο Πολιτικής θα πρέπει να είναι ένα εργοστάσιο δημοψηφισμάτων και με βάση τα δημοψηφίσματα αυτά ένα εργοστάσιο παραγωγής σχεδίων νόμου. Ωστε να αποφασίζει ο λαός την πολιτική που θα ακολουθεί η κυβέρνηση, και όχι εκείνη μόνη της.

      Θραξ Αναρμόδιος

  18. Ο/Η tsilivithras λέει:

    Το σύστημα που μας διαφεντεύει απέτυχε παταγωδώς για πολλούς λόγους, ΕΝΑΣ εκ των οποίων ήταν η ΑΦΑΙΡΕΣΗ λόγου από τον ΑΝΑΡΜΟΔΙΟ ΠΟΛΙΤΗ.
    Κατάφερε να πείσει το σύνολο του γενικού πληθυσμού ότι ήταν καλύτερο να αφήσει τις τύχες του ΕΝ ΛΕΥΚΩ (!!!) στα χέρια μιας ολιγομελούς αρχοντικής ελίτ ισχυρών οι οποίοι όχι μόνο είχαν -δήθεν- αγνά κίνητρα (εδώ γελάστε άφοβα) ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΙΔΕΙΚΕΥΜΕΝΗ ΑΠΟΨΑΡΑ επί όοοοολων των κοινωνικών θεμάτων πάνω στην οποία ο φουκαράς ο πολίτης δεν είχε δικαίωμα βέτο ή διαφορετικότητας.
    Η άποψη του πολίτη χλευάστηκε και περιθωριοποιήθηκε.
    Ένα ποσοστό αυτής της άποψης μαντρώθηκε μέσα σε αριστερο-δεξιά ΜΑΝΤΡΙΑ-ΣΤΑΝΕΣ (μπεεεεεεε…) προκειμένου το σύστημα να διατηρεί ΑΣΦΑΛΗ ΑΠΟΣΥΜΠΙΕΣΗ όταν το χρειάζεται ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΚΙΝΔΥΝΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ για να δικαιολογεί την ύπαρξή του.

    Αυτό έγινε.
    Αφαιρέθηκε τεχνηέντως από τον πολίτη το δικαίωμα του λόγου, το δικαίωμα της ενημερωμένης άποψης, το δικαίωμα της πραγματικής ενημέρωσης επί των θεμάτων που τον αφορούν ΑΜΕΣΑ.
    Καταργήθηκε δλδ μια βασική Δημοκρατική αρχή.

    Χρειαζόμαστε reboot.
    Ένα συστεμικό λάθος (internet) μας προσφέρει ανέλπιστη πρόσβαση σε ωκεανούς αφιλτράριστης πληροφορίας…ίσως για πρώτη φορά στα παγκόσμια ιστορικά.
    Ποτέ ξανά τόσος όγκος πληροφορίας δεν ήταν διαθέσιμος σε τόσο μεγάλο ποσοστό του παγκόσμιου πληθυσμού.
    Ποτά ξανά δεν είχε ο γενικός πληθυσμός τόσα πολλά τεχνολογικά ευεργετήματα στην διάθεσή του προκειμένου να επικοινωνήσει σε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΧΡΟΝΟ με οποιοδήποτε σημείο της γης.
    Ποτέ ξανά στα παγκόσμιο χρονικά δεν ήταν ηλίου φαεινότερο το πόσο ΚΟΙΝΑ είναι τα προβλήματα των κοινωνιών επειδή το matrix που μας κυβερνά είναι ΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΥΤΟ.
    Ποτέ ξανά δεν έχει φτάσει ο παγκόσμιος πληθυσμός σε τέτοια επίπεδα ενημέρωσης και μορφωτικού επιπέδου ώστε να αντιλαμβάνεται τις παγίδες του συστήματος (πχ εμβόλια για δηθεν ιούς, αλλαγή του κλίματος, μετανάστευση, πόλεμοι).

    Έχουμε μια μοναδική ευκαιρία από τώρα και για τα χρόνια που θα ρθουν να εκμεταλευτούμε την αλαζονία του συστήματος και τα λάθη που κάνει.
    Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να πετάξουμε τα «πνευματικά κουρέλια» που κουβαλάμε ως ερείπια μέσα στο μυαλό μας.

    Reboot…restart…πάμε ξανά από την αρχή.
    Το παιχνίδι ελέγχου των παγκόσμιων πόρων και του γενικού πληθυσμού δεν άλλαξε ποτέ.
    Πριν ορίσουμε ΤΕΧΝΙΚΕΣ πρέπει να ορίσουμε ΤΑΚΤΙΚΕΣ οι οποίες προκύπτουν από την ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ η οποία πρώτιστα θέτει ΣΤΟΧΟΥΣ οι οποίοι οριοθετούνται από Α-Ρ-Χ-Ε-Σ (principles) που υπακούν σε ΑΞΙΕΣ.
    Και οι ΑΞΙΕΣ είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ…ατομική και κοινωνική.

    Χωρίς αξίες και αρχές δεν υπάρχει ούτε μια στο εκατομμύριο να αλλάξουν τα πράγματα υπέρ του κοσμάκη.
    Πρέπει να τα ξαναπάρουμε από την αρχή.
    Όλα.
    Όχι ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ.
    Α-Ρ-Χ-Ε-Σ!!!
    Μικρές, απλές και διαχρονικές.
    Οι εφαρμογές θα ρθουν από μόνες τους ανάλογα με τις ανάγκες της περίστασης.

    • Ο/Η anarmodios λέει:

      @τσιλιβίθρας

      «Ένα ποσοστό αυτής της άποψης μαντρώθηκε μέσα σε αριστερο-δεξιά ΜΑΝΤΡΙΑ-ΣΤΑΝΕΣ (μπεεεεεεε…) προκειμένου το σύστημα να διατηρεί ΑΣΦΑΛΗ ΑΠΟΣΥΜΠΙΕΣΗ όταν το χρειάζεται ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΚΙΝΔΥΝΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ για να δικαιολογεί την ύπαρξή του.»

      «Ποτέ ξανά στα παγκόσμιο χρονικά δεν ήταν ηλίου φαεινότερο το πόσο ΚΟΙΝΑ είναι τα προβλήματα των κοινωνιών επειδή το matrix που μας κυβερνά είναι ΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΥΤΟ.»

      «Πριν ορίσουμε ΤΕΧΝΙΚΕΣ πρέπει να ορίσουμε ΤΑΚΤΙΚΕΣ οι οποίες προκύπτουν από την ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ η οποία πρώτιστα θέτει ΣΤΟΧΟΥΣ οι οποίοι οριοθετούνται από Α-Ρ-Χ-Ε-Σ (principles) που υπακούν σε ΑΞΙΕΣ.
      Και οι ΑΞΙΕΣ είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ…ατομική και κοινωνική.»

      Εχεις έναν μοναδικό τρόπο να υπογραμμίζεις και να συμπυκνώνεις απλά, κατανοητά και κυρίως ΛΑΪΚΑ, πράγματα που εγώ ο πολυλογάς θέλω σελίδες να τα γράψω. Ιδίως αυτή η τελευταία σου πρόταση…Με έφτιαξες. Σου χρωστάω τρεις γύρες τσίπουρα.

      Θραξ Αναρμόδιος

      • Ο/Η tsilivithras λέει:

        Επειδή έχω μικρότερη βάση δεδομένων από σένα και δεν χρειάζεται να «βουτάω» σε απύθμενες δεξαμενές γνώσης στις οποίες έχεις πρόσβαση εσύ…

        Και λόγω ηλικίας και φυσικής επιθετικότητας…

        Και επειδή εξοργίζομαι ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΌ ΟΛΟΥΣ ΜΕ ΤΟΥΣ Γ-Ν-Ω-Σ-Τ-Ε-Σ επειδή ΞΕΡΟΥΝ αλλά έχουν προβληματικούς χαρακτήρες και αδυνατούν να βοηθήσουν τον ΚΟΣΜΑΚΗ και νομίζουν ότι -και καλά- κάτι κάνουν…κι όταν εξοργίζομαι γίνομαι ακόμα πιο ευθύς.

        Γι αυτό σε γουστάρω…επειδή είσαι από τους ελάχιστους που έχω γνωρίσει που χεις ΚΑΙ γνώση ΚΑΙ ήπια διάθεση ΚΑΙ τον τρόπο για να εξηγείς και να μοιράζεσαι…

        Περισσότερο από οτιδήποτε σήμερα χρειάζεται βοήθεια στον «πλησίον»…όπως κι αν το μεταφράσει κανείς…κι αυτοί με την Γνώση έχουν και την μεγαλύτερη ευθύνη…

        • Ο/Η anarmodios λέει:

          @τσιλιβίθρας

          Ξέρω γω γιατί τα λες αυτά. Γιατί θες να κερδίσεις κι άλλο κέρασμα.

          Αντε φτάνει, φτάνει. Με φέρνεις σε δύσκολη θέση. Το παλαμάκι κάνει κακό στον χαρακτήρα. Το πολύ το παλαμάκι κάνει πολύ κακό. Ενας χαμένος στον ωκεανό άνθρωπος με χιλιάδες καντάρια ημιμάθεια, με αμφιβολίες, με συναισθηματισμούς και τις γνωστές ματαιοδοξίες, και με καθημερινά προβλήματα και οικογένεια και με υποχρεώσεις αμείλικτες όπως και εκατομμύρια άλλοι, είμαι. Ενα με τους άλλους. Και ΔΕΝ θέλω και νάμαι και τίποτε άλλο. Δεν είμαι καλύτερος από κανέναν, τα ‘παμε αυτά.

          Θραξ Αναρμόδιος

        • Ο/Η tsilivithras λέει:

          Μην μου λες εμένα για παλαμάκι και δηθενισμούς.Ξέρεις καλά πόσο σιχαίνομαι την προβολή και πόσο έυκολα και γρήγορα οδηγεί ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ δίπλα στον Ευκαιριακό.
          Είπες κάτι και απάντησα
          Απάντησα κι επειδή όσο αποκτάνε δημοσιότητα έννοιες όπως αυτές που συζητάμε εδώ πέρα είναι σημαντικό να ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΖΟΥΜΕ τα σωστά και να ΚΑΥΤΗΡΙΑΖΟΥΜΕ τα άσχημα.
          Όχι εμμονές.
          Μόνο την ανάλογη προσοχή και ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ.

          Κανείς μας δεν είναι καλύτερος από τον άλλον.
          Όλοι μας οφείλουμε όμως να είμαστε καλύτεροι από τους χειρότερους εαυτούς μας…και χωρίς μάχη με το »εγώ» αυτό το παράσημο ΔΕΝ ΤΟ ΦΟΡΑΣ μλκ Νεοέλληνα γιδοβοσκέ αρχοντοτσομπάνη σαχλοκούδουνε ξερόλα…

          Με νιώθεις;;;

  19. ΠΡΟΣ defective genes

    Ως προς το πρώτο σας ερώτημα, σας παραπέμπω στο δικό μου ιστοχώρο όπου έχω ήδη γράψει άρθρα επί του θέματος και όπως ήδη έχω πει πρόκειται να αναρτήσω και άλλα.

    Καταλαβαίνω ότι αισθάνεστε ότι οι ερωτήσεις μου κάνουν τον οικοδεσπότη να φαίνεται ότι τα λέει λάθος ( εφ’ όσον μου ζητάτε να σας αφήσω να κρίνετε εσείς αλλιώς ), χωρίς να έχω στην ουσία κάνει ουδεμία άμεση εκτίμηση.

    Εάν θέλετε κάτι τέτοιο ευχαρίστως να το πράξω βάσει των γραφομένων και της ειδικότητας μου.

    Ακόμα εκ μέρους μου διευκρινιστικές ερωτήσεις καθώς και αναδραστική παράθεση του πώς φαίνεται η πρόταση όπως υπάρχει σε αυτή την μορφή ( αλλά και τα κίνητρα / σκεπτικά και πώς αυτά δρούν περιοριστικά όπως διαφαίνονται από τα σχόλια ) παρέθεσα για να μπορέσω κατόπιν να κάνω τοποθέτηση τεκμηριωμένη και να μην κατηγορηθώ ότι προτρέχω στην εκτίμηση μου.

    Πώς εννοείτε την διαλλακτικότητα ; ως κολακεία ; ή ως αποφυγή να ονομάζουμε ορισμένα πράγματα με το όνομα τους ώστε να μπορούμε όλοι μας να έχουμε ένα σημείο αναφοράς στις έννοιες που τίθενται επί τάπητος ;

    Εγώ είμαι έτοιμη να αλλάξω γνώμη εάν τα επιχειρήματα είναι πειστικά. Δεν πρόκειται όμως να είμαι διαλλακτική διότι εδώ το διακύβευμα είναι πολύ υψηλό και δεν συζητάμε φιλολογικά, εκτός εάν δεν προτίθεστε να προσπαθήσετε τουλάχιστον να εφαρμόσετε αυτά που προτείνετε.

    Όταν ο κόσμος πληρώνει με αίμα ( ουσιαστικό ή κοινωνικό ) τον αντίκτυπο του κάθε πολιτεύματος, δεν έχουμε δικαίωμα στην χαλαρότητα και το «χάιδεμα» του κάθε ατόμου που θέλει να επηρεάσει καταστάσεις : όλοι μας αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας.

    Όσον αφορά για τα λογικά άλματα που λέτε, απλώς προφανώς εγώ έχω πείρα διότι αυτό είναι το επάγγελμα μου ( να καταλαβαίνω πράγματα που άνθρωποι με άλλες ειδικότητες δεν μπορούν ) και η ειδικότητα μου. Ευχαρίστως να σας εξηγήσω εάν θέλετε την λογική επαγωγή που εσείς θεωρείτε άλμα.

    Τέλος, ο αναρμόδιος δεν υπερασπίστηκε τον εαυτό του. Νομίζω ότι αυτό είναι εμφανές, όπως και το τι πραγματικά έκανε, στο οποίο δεν θα υπεισέλθω τώρα καθ’ ότι δεν αφορά την θεματολογία της συζητήσεως.

    Ελπίζω να σας κάλυψα στις απορίες σας. Προφανώς οι δικές μου ερωτήσεις θα απαντηθούν δια της εις άτοπον απαγωγής.

    Ο.Γ.Γ.

  20. Ο/Η Κωνσταντίνος Κυριακίδης λέει:

    Ο τρόπος οργάνωσης και λειτουργίας της πολιτείας σε όλα τα επίπεδα πρεπει να συντελεθεί με βάση τον χαρακτήρα του έλληνα και με τις συνθήκηες και ανάγκες τόσο τις τοπικές όσο και της κεντρικής διακυβένρησης του κράτους μας. Δεν μπορεί να επιβάλλουμε κάτι που θα συγρουστεί με τα παραπάνω. Παλαιά ισχυε στις τοπικές κοινωνίες = χωριά, η κοινή συζήτηση και η κοινή απόφαση. Σε αυτό το πνεύμα περίπου πρέπει, από κάτω προς τα επάνω, να οργανωθεί η άμεση συμμετοχή του λαού μας.

  21. Ο/Η Στρόφιλας λέει:

    Επισκέφθηκα για πρώτη φορά το blog.
    Διάβασα το άρθρο και ΟΛΑ τα σχόλια.
    Σας ευχαριστώ όλους για την δυνατότητα περαιτέρω γονιμοποίησης των απόψεών μου για το θέμα του άρθρου.

    Ως συνεισφορά στην συζήτηση αυτή νομίζω ότι και το άρθρο στον παρακάτω σύνδεσμο, με θέμα -Για την Διαφάνεια, την Αξιοκρατία και την Άμεση Δημοκρατία- που είναι πολύ σχετικό και έχει νομίζω ενδιαφέρον.

    Click to access DiafaneiaAjiokratiaAD-poly.pdf

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.