Κατηγορούμε συχνά το ΠαΣοΚ, για την δημιουργία αυτού που ονομάζουμε «καθεστώς ΠαΣοΚ» και «σύστημα ΠαΣοΚ».
Αυτό που παραγνωρίζουμε όμως είναι ότι και η παράταξη που σήμερα εκπροσωπεί πολιτικά η ΝΔ, πριν την έλευση του ΠαΣοΚ στην εξουσία το 1981, είχε δημιουργήσει το δικό της καθεστώς. Ρωτήστε τους παλιότερους.
Και μάλιστα το «καθεστώς ΠαΣοΚ», ουσιαστικά πέτυχε ως εγχείρημα διότι λειτούργησε σαν η «απάντηση» στο προηγούμενο καθεστώς. Πινγκ και πονγκ.
Και τις δύο φορές που ξαναήρθε η ΝΔ στην εξουσία αυτή την 30-ετία, δεν έδειξε να έχει αλλάξει νοοτροπία. Αυτό που έδειξε είναι ότι αναγνώρισε την «τεχνολογική υπεροχή» και την «τεχνογνωσία» του ΠαΣοΚ στον τομέα «δημιουργία καθεστώτος», και προσπάθησε εν πολλοίς να την αντιγράψει κιόλας.
Και τώρα, με το μένος ορισμένων οπαδών και υποστηρικτών πατριωτών μας της Νέας Δημοκρατίας έναντι του ΠαΣοΚ, το εν πολλοίς δικαιολογημένο, φαντάζομαι πως με την έλευσή της στην εξουσία θα πάμε για την επόμενη φάση αυτού του ιδιότυπου «καθεστωτικού» πινγκ-πονγκ.
«Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω», λέει το ευαγγέλιο.
Συμπέρασμα; Δεν είναι απλά ζήτημα ΠαΣοΚικής νοοτροπίας η δημιουργία καθεστώτος, στο δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα και στα συνδικάτα, με διορισμούς, με «δικά μας παιδιά», με δικά μας ΜΜΕ, με δικές μας χίλια δυο.
Είναι ζήτημα πολιτικής νοοτροπίας που έχουν ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ. Ολα λέμε. Ολα. Και αυτό είναι ένα από τα μεγάλα μας προβλήματα. Η καθεστωτική νοοτροπία τους. Μόλις το κόμμα γίνει κυβέρνηση θεωρεί το κράτος ιδιοκτησία του.
Το φαινόμενο «κομματικό καθεστώς» είναι άλλη μια παρενέργεια της έλλειψης δημοκρατίας.
Θραξ Αναρμόδιος
Θραξ Αναρμόδιος 
Όλα είναι αποτέλεσμα της ανεξέλεγκτης άσκησης της εξουσίας. Όλες οι ασφαλιστικές δικλίδες έλεγχου της εκτελεστικής εξουσιας που προβλέπει το σύνταγμα στη πράξη είναι ευνουχισμένες. Σε ένα βαθμό φταίμε και εμείς αφου αποδεχόμαστε ουσιαστικά τη φράση του Αβέρωφ «έξω από το μαντρί τα τρώει ο λύκος».
Η επιλογή της συμμετοχικής δημοκρατίας δεν βλέπω πως μπορεί να υλοποιηθεί. Σιγά μη μοιραστούν την εξουσία με το λαό. Εδώ δεν έκαναν δημοψήφισμα για το μνημόνιο. Δεν έκαναν το κόπο να μας ρωτήσουν μήπως θέλουμε να «αυτοκτονήσουμε» σύμφωνα με τα λεγόμενά τους. Ξέχασαν ότι πολλές φορές οι Έλληνες επέλεξαν την «αυτοκτονία» αλλά τελικά νίκησαν.
Απόλυτα σωστή η επισήμανση, με μερικές μικρές αλλά σημαντικές διαφορές. Μία είναι το «είπαμε ένα δωράκι αλλά όχι 500 εκατομμύρια», και το «πλουτισμός με δανεικά». Το ότι και η Αμερική το έκανε, δεν είναι δικαιολογία. Στην Αμερική φαλιρίζεις, χάνεις το σπίτι σου, την δουλειά σου και είναι στους κανόνες. Εδώ δεν ήταν.
Και επί ΕΡΕ έκανε κουμάντο ξένος παράγοντας, αλλά το 1960 είχε Ψυχρό Πόλεμο. Φόβο πυρηνικού πολέμου. Το 1996 δεν είχε ψυχρό πόλεμο.
Τέλος, η ΝΔ του 1990, δεν ήταν ακριβώς ΝΔ, όχι λόγω αποστασίας και τέτοια, αυτά πες είναι ψιλά γράμματα. Το 1990 ξεκίνησε το ξεπούλημα με ιδιωτικά αναταλλάγματα. Τα μαθήματα ηθικής του Αντρέα έγιναν κανόνας.
Φυσικά, αν με ρωτούσες αν προτιμώ το κράτος της χωροφυλακής και των τρικύκλων, δεν θα έχω απάντηση. Το ερώτημα που καίει είναι γιατί η επιλογή να είναι μεταξύ τρικύκλων και Γουγκοσλάβικου καλαμποκιού; Γιατί Μέγκα αντί ΥΕΝΕΔ;
Και τότε μας είχε μείνει ένας Ρίτσος και ένας Ελύτης. Τώρα; Ποιοί και πού είναι οι ποιητές;
….στο Μέγαρο επιδοτούμενοι είναι οι «ποιητές»
Ανοίγεις τον προϋπολογισμό (όποιο έτος θες) και βλέπεις πόσα παίρνει κάθε «πνεύμα».
Εξαγορά σιωπής.
Η διαφορά ΠΑΣΟΚ με ΝΔ δεν είναι το καθεστώς που λέει ο Θράκας φίλος, σε στελέχωση είναι.
Το ΠΑΣΟΚ έχει μισθοφόρους και νέο αίμα η ΝΔ τζάκια.
Δες τις ΔΕΚΟ και το Δημόσιο: καθεστώς δεν είναι ο Υπουργός είναι ο τμηματάρχης και κάτω σε θέσεις κλειδιά.
Μισθοδοτούμενη πίστη έχει το ΠΑΣΟΚ ενώ το καθεστώς της ΝΔ είναι μιμητισμός.
Δεν μπορούν οι ερασιτέχνες που θέλουν τα δωράκια να πιάσουν τις ικανότητες του κατασκευαστή.
Με γεια το ιστολογιο στο wordpress,
όλα λειτουργούν καλύτερα συγκριτικά με το blogger.
To πρόβλημα στην Ελλάδα είναι πρόβλημα ευνομίας
και τήρησης των θεσμών από όλους.
Και θα δανεισθώ την τετριμμένη πλέον ρήση του Σ.Ξ.:
«αν λειτουργούσαν οι θεσμοί, εμείς δεν θα είχαμε λόγο ύπαρξης».
Καλή πορεία και μακριά από κακοτοπιές.
Δεν θα σχολιάζω, παρά το ότι σου έχω εμπιστοσύνη,
διότι διαπίστωσα δυστυχώς την έλευση δυσυπόστατων σκοτεινών παρουσιών,
οι οποίες ενεδύθησαν εδώ ένα μελιστάλαχτο και δελεαστικό νοητικά μανδύα,
όπως έχουν κάνει και αλλού, και προκάλεσαν ουσιαστικές ζημίες σε φιλικά ιστολόγια,
με αποτέλεσμα να τραπούν οι σχολιαστές και φίλοι τους σε φυγή,
και από τις οποίες ζημίες χρειάσθηκε χρόνος για να ανακάμψουν,
δημιούργησαν εκ του μη όντος πρόβλημα και σε μένα,
με ανοιχτές απειλές, ότι καραδοκούν ανά πάσα στιγμή
να μου την «πέσουν όπου με βρουν στο ίντερνετ»,
όταν θα με πετύχουν εκτός αντινιους όπου έχω «ασυλία»!…
δημιούργησαν πρόβλημα και σε άλλους ιστολόγους γύρω από το κοινό μας φόρουμ,
το οποίο είναι πάντα ο στόχος τους, άγνωστο γιατί,
και επειδή οι εποχές είναι δύσκολες,
και δεν γνωρίζουμε ποιος είναι ποιος
στον απέραντο κόσμο του ίντερνετ,
καλό είναι να φυλαγόμαστε, φίλε Θράκα.
Ο νοων νοήτω, και ας αναλογισθεί κάποιος αν είχα ή όχι
δίκιο τότε που έγινε το κακό.
Η ηχηρή σιωπή του είναι η επιβεβαίωσή μου.
Ιδεολογικά δεν έχουμε τις ίδιες αγωνίες, φίλε Θράκα,
καθότι θεωρώ ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει Εθνικά,
και όχι τόσο οικονομικά ζητήματα ή ζητήματα δημοκρατίας ή κομματικά ζητήματα.
Δημογραφικό, Αιγαίο, Θράκη, Σκόπια, Κύπρος, Δυτικά Βαλκάνια.
«Με λιγότερα μπορώ να ζήσω, χωρίς πατρίδα δεν μπορώ!»
Ευκαιρία μετά από τόσο καιρό να επιβεβαιώσω μέχρι κεραίας τα λεγόμενά σου, και να συμφωνήσω στις προτροπές προς τον φίλο Θράκα, για την προσοχή που χρειάζεται.
Ευχαριστώ Νοών…Νοείτω.
Είσαι ακέραιος και γενναίος.
Νάσαι πάντα καλά λοιπόν.
Συμβουλή φίλε Θράκα: moderation στα σχόλια τη νύχτα ειδικότερα.
Εμένα μου την έπεσαν οι «κάποιοι αυτοί» [καμία σχέση με τον σχολιαστη Κάποιος του αντινιους]
νύχτα, γιατί δεν είχα moderation στα σχόλια,
και ανήρτησαν διαλόγους που είχαν γίνει σε άλλα φιλικά ιστολόγια,
στους οποίους εγώ δεν συμμετείχα καν,
με σκοπό να διαρραγούν οι σχέσεις οι δικές μου με αυτά,
και να με χρησιμοποιήσουν οι «κάποιοι αυτοι» ως δικό τους όχημα
για τους δικούς τους ιδεολογικούς προσανατολισμούς και επιδιώξεις.
Έπαθα και γι αυτό έμαθα.
Ευχαριστώ συν-αγωνίστρια αλλενάκι. Θα τα έχω υπόψη μου όσα λες και θα είμαι προσεκτικός. Να σχολιάζεις όμως. Ολες οι γνώμες όλων μας είναι πολύτιμες.
Αν υπάρξουν «ατακτούντες» θα προσπαθήσω να τους αντιμετωπίσω. Επαγγελματίας blogger δεν είμαι, χρόνο πολύ δεν έχω, αλλά θέλω να ακούγονται δυο τρία πράγματα τα οποία πιστεύω ότι έχουμε ανάγκη ως κοινωνία. Και δεν θέλω κανενός η οργή να τα βάλει αυτά σε κίνδυνο.
Θα είμαι προσεκτικός όπως με προειδοποιείς. Οσο μπορώ τέλοσπάντων.
Θραξ Αναρμόδιος
Πολύ σημαντικό αυτό που έγραψες, να αποφεύγονται οι λογιωτατισμοί στα σχόλια.
Το συμμερίζομαι απόλυτασ.
Φίλε Θράκα μας έβαλες σε μπελάδες, πρέπει να σκεφτόμαστε και ξέρεις πόσο κουραστικό και ψυχοφθόρο είναι;
Η αποδεδειγμένη διαπίστωση ότι άλλο πράγμα η κυβέρνηση άλλο πράγμα η εξουσία (καθεστώς) ανήκει εδώ και πολλά-πολλά χρόνια στο Μαρξισμό. Φυσικά η λογική Λένιν, δίνω την πολιτική εξουσία στο προλεταριάτο για να αντισταθμίσει τα πολιτικά και εξουσιαστικά μειονεκτήματά του έναντι των αστών, είδατε που μας οδήγησε. Τώρα στα καθ’ ημάς. Το δικομματικό-διπολικό κοινοβουλευτικό μας σύστημα δεν κινείται με βάση τις πολιτικές ιδέες, τα πολιτικά οράματα και γενικά με όσα πρέπει να εκμαιεύονται απ’ την λειτουργία των κομμάτων αλλά από όσα αποφασίζονται στα λεγόμενα εξωθεσμικά κέντρα εξουσίας (βάλτε σ’ αυτά ότι μπορείτε να φανταστείτε). Τα κόμματα «ενός ανδρός αρχή» ούτε κατά διάννοια δεν αποφασίζουν την χάραξη και την εκτέλεση πολιτικών δράσεων, είναι εντεταλμένα όργανα και όπως αποδείχτηκε μίσθαρνα όργανα συμφερόντων. Η αναγκαιότητα αλλαγής του κατεστημένου προκαλεί πολιτικές ζυμώσεις όπως και οι συζητήσεις σ’ αυτό το ιστολόγιο. Σε σχόλιο φίλου σε άλλο κείμενο αναφέρθηκε το όντως αξιόλογο ιστολόγιο «προεδρική δημοκρατία» του φίλου μας Πέτρου, συμφωνώ με το Θράκα ότι η αλλαγή της προεδρευομένης δημοκρατίας σε προεδρική δεν έχει τα εχέγγυα λύσης του προβλήματος είναι όμως μια θέση που έχει τεθεί στον διαδικτυακό και όχι μόνο διάλλογο. Η λύση κατά τη ταπεινή μου γνώμη είναι η οργάνωση της κοινωνίας σε βαθμό που να μπορεί να ελέγχει τα πολιτικά και οικονομικά δρώμενα για να αποφεύγονται τα «παρατράγουδα», κάτι τέτοιο προϋποθέτει χρόνο, παιδεία, μετατροπή του Έλληνα από οπαδό-ψηφοφόρο σε πολίτη. Σε μια τέτοια οργανωμένη κοινωνία δεν θα υπήρχε ούτε ατιμωρησία ούτε νομικό πλέγμα παραγραφής των ποινικών ευθυνών των μεγαλοσχημόνων.
Αυτό που πιστεύω ότι θα βγει από τους διαδικτυακούς διαλόγους θα είναι θετικό αλλά μη εφαρμόσιμο γιατί η μετατροπή μιας ιδέας σε πράξη προϋποθέτει πολιτική ζύμωση που δεν γίνεται με τα πληκτρολόγια αλλά με κατ’ ευθείαν επαφή και δράση. Νάστε καλά.