του tsilivithras.
Είμαστε χώρα που από την μεταπολίτευση και μετά ευδοκίμησε το είδος του Ευκαιριακού.
Ευκαιριακοί πολιτικοί, επιχειρηματίες, εκδότες, δημοσιογράφοι, κομματάρχες, συνδικαλιστές και κάθε είδους άνθρωπος με έστω ένα ελάχιστο ίχνος εξουσίας.
Όλοι αυτοί αδιαφόρησαν ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ για την θέση τους απέναντι στην κοινωνία, τις ευθύνες τους απέναντι στον λαό, τις συνέπειες των πράξεών τους. Τους ενδιέφερε απλά και μόνο το προσωπικό συμφέρον. Δεν δίνουν δεκάρα για το αν αύριο έχουμε νέο-οθωμανική ή γερμανική ή αμερικάνικη κυβέρνηση στην Βουλή των Ελλήνων. Αποκλειστικά και μόνο υπηρετούν τον Μαμμωνά ως μεσίτες των ξένων δανειστών και τοκογλύφων.
Δεν είναι τίποτα πολύπλοκο ή βαθιά φιλοσοφικό.
Είναι η πλήρης «απώλεια» της ανθρώπινης συνείδησης μπροστά στην σαγήνη του προσωπικού κέρδους ΚΑΙ η αδιαφορία για την κοινωνική συνοχή που απειλείται άμεσα όταν οι ελάχιστοι ζουν ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ του συνόλου.
Η Ελλάδα δεν απελευθερώθηκε ποτέ.
Πέρασε από την Επανάσταση στα δάνεια και την πλήρη εξάρτηση από τον ξένο παράγοντα ο οποίος παρεπιπτόντως δεν έχει καμμία υποχρέωση να είναι δίκαιος ή ενάρετος απέναντί μας.
Αυτοί που είναι 100% ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ να τηρούν πατριωτικό λογισμό και κοινωνικά δίκαιη τακτική ΑΠΕΤΥΧΑΝ ΟΙΚΤΡΑ. Συστηματικά λειτούργησαν εις βάρος του Ελληνικού λαού υπακούοντας πειθήνια στο κάλεσμα της Σειρήνας του Μαμμωνά και αποδεχόμενοι την Συναλλαγή.
Ο Ευκαιριακός γεννά την Συναλλαγή όπως η γυναίκα γεννά παιδιά.
Δεν αρκεί ο αρσενικός επιβήτορας να σπείρει. Πρέπει να υπάρξει «ωάριο», κύτταρο δηλαδή που θα αποδεχτεί την Συναλλαγή και θα κυοφορήσει την Διαφθορά. Χωρίς τον Ευκαιριακό δηλαδή ο «επιβήτορας» δεν μπορεί να παράξει Διαφθορά. Είναι τρομακτικά δύσκολο και κοστοβόρο.
Η Ευκαιρία του θα βρει πάνω σε κοφτερή συνείδηση και θα μείνει στείρα και άκληρη.
Δεν μπορεί δηλαδήνα διαφθαρεί μια οργανωμένη κοινωνία ΧΩΡΙΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑΚΟΥΣ ΜΕΣΙΤΕΣ.
Ο Ευκαιριακός με την συμπεριφορά του «δείχνει» στο σύνολο ποια είναι η αποδεκτή συμπεριφορά…έτσι διαχέεται το «έλα μωρέ θα τα βρούμε» και το «βολέψου εσύ παιδί μου και βλέπουμε μετά» το οποίο αναπαράγει την Διαφθορά και προσφέρει άλλοθι στον Ευκαιριακό όταν τον τσακώσουν.
Ο Ευκαιριακός καταστρέφει τις Αρχές που διέπουν την κοινωνία…την ισονομία, την Δικαιοσύνη, την ευημερία, τις ίσες ευκαιρίες, τον έλεγχο και τις συνέπειες των πράξεων…
Ο Ευκαιριακός με την δύναμη που αποκτά στην πορεία επηρεάζει και άλλους λιγότερο ή περισσότερο εξουσιομανείς και μαζί δημιουργούν μέτωπο εναντίον των συμφερόντων του συνόλου. Παράγει Διαφθορά μέσω των επίσημων θεσμών…κόμματα, δικαστικό σώμα, δημοσιογραφία, επιχειρηματίες, τράπεζες…όλα τα εξουσιαστικά εργαλεία περνάνε από υπηρέτες σε Δυνάστες του πολίτη και της κοινωνίας.
Ο Ευκαιριακός είναι ο ΜΕΣΙΤΗΣ του εκάστοτε «επιβήτορα» και μεσιτεύει ώστε να υπηρετούνται τα συμφέροντά του εις βάρος της κοινωνίας και της Εθνικής κυριαρχίας.
Ο Ευκαιριακός είναι η αχίλλειος πτέρνα της κοινωνίας. Χωρίς αυτόν δεν μπορεί να διαρραγεί το μέτωπο του κοινωνικού συνόλου.
Υπάρχουν δυο άμυνες στον άνθρωπο-πολίτη και κατ’ επέκταση στην κοινωνία. Μια εσωτερική και μια εξωτερική.
Η εσωτερική άμυνα είναι η Αρετή. Η Ενάρετη πράξη. Η συμπεριφορά δηλαδήπου διέπεται από ΕΛΕΓΧΟ της συνείδησης. Η συμπεριφορά που δεν δέχεται να ωφεληθεί ο ένας εις βάρος των πολλών.
Η εξωτερική άμυνα είναι η Δημοκρατία. Η οργάνωση δηλαδή μιας κοινωνίας με θεσμούς που ελέγχονται ΑΜΕΣΑ από τον πολίτη χωρίς αντιπροσώπους. Τα «εργαλεία» της Δημοκρατίας είναι τέτοια που σταματάνε εν τη γενέσει του τον Ευκαιριακό. Ο έλεγχος είναι άμεσος και οι «θητείες» μικρές ώστε να είναι εξαιρετικά δύσκολο για τον «επιβήτορα» να βρει και να συνδιαλλαγεί με τον Ευκαιριακό.
Η Δημοκρατία ελέγχει και «φοβίζει» με τέτοιο τρόπο που κανείς δεν θέλει να βρεθεί στο σημείο εκείνο που θα γίνει στόχος της Ευκαιρίας. Με αυτόν τον τρόπο ξεχωρίζουν οι πραγματικά Ενάρετοι και γενναίοι πολίτες στην υπηρεσία του συνόλου.
Πρέπει να ξαναχτίσουμε αυτές τις άμυνες. Αυτό γίνεται μόνο με την Παιδεία. Ξεκινάει με την ανοιχτή καταγγελία όσων έγιναν λάθος, την κατάθεση προτάσεων ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ και το στήσιμο καινούριας Χάρτας Κοινωνικών Δικαιωμάτων και Δημοκρατικής Διοίκησης.
Καινούριο Σύνταγμα δηλαδή. Που θα ορίζει επακριβώς τι είναι Ελληνική Δημοκρατία και θα ορίζει ΑΠΟΛΥΤΑ πως πρέπει να λειτουργούν πολιτικά κόμματα, τράπεζες, ΜΜΕ, συνδικαλισμός και άλλοι θεσμοί του κράτους. Προς όφελος του πολίτη φυσικά. Και το μεγαλύτερο όπλο της Δημοκρατίας…το Δημοψήφισμα.
Στα χέρια του Ελληνικού λαού και με την ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΥΘΥΝΗ του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Η συζήτηση που ξεκίνησε για την Συνταγματική αναθεώρηση (και φυσικά γελοιοποιούν τα κόμματα με τις επιλογές τους) είναι μια πάρα πολύ καλή ευκαιρία να αρχίσουμε να βρισκόμαστε μεταξύ μας με καφέ ανά χείρας και ιδέες παραμάσχαλα.
Διαβάστε το Σύνταγμα.
Βρείτε τα λάθη.
Διορθώστε τα μέσα στο μυαλό σας.
Κρατήστε σημειώσεις.
Βρείτε φίλους και γνωστούς και πιείτε καφέδες συζητώντας επί του θέματος.
ΟΛΑ όσα συμβαίνουν σήμερα πηγάζουν από την Ευκαιριακή συμπεριφορά.
ΟΛΕΣ οι έννοιες που εξηγούν την Αρετή και την Δημοκρατία είναι πνευματική ιδιοκτησία του Ελληνικού Γένους όπως μας τις κληροδότησαν οι παππούδες των παππούδων μας.
Μην ψάχνετε αλλού.
Οι απαντήσεις έχουν δοθεί εδώ και χιλιάδες χρόνια αρκεί να χουμε θάρρος να τις φωνάξουμε.
Έλληνα Πολίτη αν δεν το κατάλαβες σου λέω ότι ζεις σε εποχή που χρόνια μετά θα λέγεται ιστορική. Το αν θα περιγράφεται με περηφάνεια ή με ντροπή είναι στο χέρι μας.
Εγώ κι εσύ είμαστε η μόνη ελπίδα αυτού του τόπου.
Η μόνη.
tsilivithras
Δεν είμαι συνταγματολόγος, αλλά πιστέυω βασικό λάθος στο δικό μας, τόσο στην δομή όσο και στην εφαρμογή, είναι η έλλειψη διαχωρισμού εξουσιών. Διαλέγουμε με βάση χρώμα ή χτένισμα, οι 300 είναι απλά η σφραγίδα που εγκρίνει την κάθε μπουρδα και διοικητική λεπτομέρεια… πολυνομία που κρύβει και καλλιεργεί διαφθορά.
Προεδρική Δημοκρατία (υπάρχει και ομώνυμο blog). Πρόεδρος με αρμοδιότητες εκλεγμένος από τον Λαό. Βουλευτές νομοθέτες μονο, εκελγμένοι από τον Λαό. Εκτελεστική Εξουσία διορισμένη από τον Πρέοδρο ελεγχόμενη από το λαό. Τα λέει ο «Πέτρος Χασάπης» πολύ πιο ευγλωττα, αλλά είναι μια προακτική πρόταση, και να ψάχνετε για αλλοδαπό μοντέλο, είναι νομίζω περίπου το Γαλλικό..
Σιγά μην μας αφήσουν καν να το ακουμπήσουμε… Αλλά αν μια άγνωστη μεταξύ της παρέα αρχίζει να το ζητάει μπορεί κάποιος να δώσει σημασία.
Παρακαλώ επισκεφτείτε το πολύ αξιόλογο ιστολόγιο του Πέτρου Χασάπη, Προεδρική Δημοκρατία.
Εγώ βέβαια διαφωνώ πως μόνη η αλλαγή από προεδρευόμενη σε προεδρική είναι αρκετή. Κι ότι αυτό που ουσιαστικά χρειαζόμαστε είναι παλινόρθωση της δημοκρατίας. Η προεδρία της δημοκρατίας, όπως και άλλα αξιώματα, θα μπορούσε να είναι ένα συλλογικό αξίωμα.
Θραξ Αναρμόδιος
Ανεξάρτητη δικαστική εξουσία. Δικαστές μη εξαρτημένοι από το πολιτικό σύστημα (και να μην είναι υπεύθυνοι οι ίδιοι για τους μισθούς τους οι καραγκιόζηδες που έχουν απαξιώσει τα πάντα)… Αυτό πως γίνεται έτσι όπως έχει καταντήσει η πλειοψηφία?
Την ηγεσία του Αρείου Πάγου και του Ελεγκτικού Συνεδρίου από όσο ξέρω την διορίζει ο πρωθυπουργός.
Και μέχρι πρόσφατα ο πρωθυπουργός, λόγω ασχολιών ίσως πολλών, δεν εδέησε να διορίσει πρόεδρο στο Ελεγκτικό Συνέδριο, λες και είναι δική του επιχείρηση και όχι δική μας. Και λες και το Ελεγκτικό Συνέδριο έχει τίποτε άχρηστες για μας αρμοδιότητες. Για διαβάστε με τι ασχολείται το Ελεγκτικό Συνέδριο στον ελεύθερό του χρόνο…
«Κατά το άρθρο 98 του Συντάγματος στην αρμοδιότητα του Ελεγκτικού Συνεδρίου ανήκουν κυρίως ο έλεγχος των δαπανών του Κράτους, καθώς και των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης ή άλλων νομικών προσώπων, που υπάγονται με ειδική διάταξη νόμου στο καθεστώς αυτό, ο έλεγχος συμβάσεων μεγάλης οικονομικής αξίας στις οποίες αντισυμβαλλόμενος είναι το Δημόσιο ή πρόσωπο που εξομοιώνεται με αυτό, ο έλεγχος των λογαριασμών των δημόσιων υπολόγων και των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης, η γνωμοδότηση για τα νομοσχέδια που αφορούν συντάξεις, η σύνταξη και η υποβολή έκθεσης προς τη Βουλή για τον απολογισμό και ισολογισμό του Κράτους, η εκδίκαση διαφορών σχετικά με την απονομή συντάξεων και τον έλεγχο των λογαριασμών και τέλος η εκδίκαση υποθέσεων που αναφέρονται στην ευθύνη των πολιτικών ή στρατιωτικών δημόσιων υπαλλήλων.»
Αλλά προβλέπει το Σύνταγμα ή άλλος νόμος κάποια ΠΟΙΝΗ για πρωθυπουργό που ΔΕΝ κάνει καλά τη δουλειά του; ΟΧΙ.
Για υπάλληλο συνεργείου αυτοκινήτων προβλέπει; ΝΑΙ.
Ποιοι κάνουν τους νόμους; Οι υπάλληλοι συνεργείων αυτοκινήτων; ΟΧΙ.
Ε, καλά να πάθουν τότε.
Θραξ Αναρμόδιος
Για την περίπτωση αυτή, μια φράση που αποδίδεται στον Λένιν
Доверяй, но проверяй
Έλεγχος, έλεγχος του ελεγκτή, έλεγχος του ελεγκτή των ελεγκτών, κτλ. σε όλες της δομές διοίκησης αυτού του κράτους. Από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, μέχρι και τον κατώτατο υπάλληλο.
Μπορεί να κοστίσει κάτι παραπάνω (στην αρχή) αλλά θα αποφέρει τα πολλαπλάσια αποτελέσματα (όχι μόνο οικονομικά) στο τέλος.
Η εμπιστοσύνη, μας τελείωσε.
Πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να στρέψουμε το βλέμμα του Έλληνα πάνω στο Σύνταγμα.
Η προσοχή του κοινού πάνω στο θέμα μαζί με την λαϊκή οργή και το «φτάνει πια» είναι (θεωρητικά) αρκετά ώστε να φρενάρουν τους απατεώνες πολιτικούς.
Αλλά πρέπει να το κάνουμε οργανωμένα και με συγκεκριμένες θέσεις/προτάσεις.
Μέχρι να κατατεθούν προτάσεις πρέπει να ξεκινήσει να διαδίδεται το μύνημα.
ΟΤΑΝ θα κατατεθούν προτάσεις η πίεση του κόσμου πρέπει ήδη να ναι μεγάλη.
Πάρτε το σοβαρά.
Μελετήστε το Σύνταγμα έστω και 10 λεπτά την μέρα.
Σημειώστε πράγματα που θεωρείτε λάθος και που μπορείτε να ταυτίσετε στο μυαλό σας με κρατικές ατασθαλίες.
Μετά σκεφτείτε πως θα το διορθώνατε αν μπορούσατε.
Μέχρι τότε κι άλλοι θα κάνουν το ίδιο.