Η θέση, δηλαδή η ένταξη, ακυρώνει την κριτική σκέψη. Μπορεί να ακούγεται πολύ θεωρητικό και διανοουμενίστικο. Ισως είναι. Από την άλλη όμως εκφράζει με ακρίβεια αυτό που ζούμε. Ότι η θέση μας, η ένταξή μας, μας εμποδίζει να σκεφτούμε κριτικά. Κι αυτό γίνεται ο πρώτος κρίκος στην χοντρή αλυσίδα της πολιτικής και οικονομικής υποδούλωσης.
Η ένταξη, η θέση, είναι μια οχυρή …θέση. Και δεν πέφτει. Το κύριο υλικό της οχύρωσης είναι η άγνοια. Ακολουθεί η έλλειψη κριτικής σκέψης. Έπειτα τα συναισθήματα, τα βιώματα και οι ιερές πεποιθήσεις. Και στο τέλος τα ινδάλματα και τα είδωλα. Εν τέλει η θέση είναι μια καθαρή ιδεοληψία.
Όλα τα άλλα μυστικά του βάλτου είναι παράγωγα αυτού του μεγάλου μυστικού. Που είναι η γενεσιουργός αιτία των άλλων μεγάλων μυστικών. Η αιτία που μένουν μυστικά και όλα τα υπόλοιπα μυστικά.
Αν γεννηθείς από χριστιανούς ή αριστερούς γονείς το πιθανότερο είναι πως θα γίνεις χριστιανός ή αριστερός. Αυτή είναι μια θέση, μια ένταξη. Αν είσαι χριστιανός ή αριστερός ή οτιδήποτε, θα σκέφτεσαι μέσα στα όρια που σου βάζει αυτή σου η ιδιότητα. Θα αναλύεις την πραγματικότητα από την θέση ενός χριστιανού ή ενός αριστερού.
Η θέση και η ένταξη του καθενός μας καθορίζει τα όρια της κριτικής του σκέψης. Τα όρια μέσα στα οποία ασκεί κριτική. Και τα αντικείμενα της κριτικής του. Οπως και αυτά που αφήνει στο απυρόβλητο. Και αξιώνει και από τους άλλους να τα αφήνουν στο απυρόβλητο.
Θραξ Αναρμόδιος